Φαντάζομαι, ότι θα έχετε παρατηρήσει τελευταία μια επανεκκίνηση της NASA και των διαστημικών της προγραμμάτων. Φαντάζομαι επίσης ότι θα φαντάζεστε ότι αυτό θα έχει να κάνει με κάποιο είδος κεϋνσιανής πολιτικής για την αντιμετώπιση του οξύτατου προβλήματος ανεργίας. Μπορεί να είναι και έτσι, αλλά επιτρέψτε μου να έχω διαφορετική γνώμη. Και θα εξηγήσω αμέσως το γιατί.
Προ καιρού ο P. Κrugman, σχολιάζοντας την υστερική ευρωπαϊκή εμμονή περί εφαρμογής μέτρων αυστηρής λιτότητας στην Ευρωζώνη, με το σκεπτικό ότι τόσο οι ελλειμματικές, όσο και οι πλεονασματικές χώρες θα πρέπει εφ εξής να αποκτούν πλεονάσματα και μόνο πλεονάσματα, αναρωτήθηκε αν και εφ’ όσον η τάση αυτή γενικευτεί, που όπως φαίνεται όντως γενικεύεται σε όλον τον πλανήτη, για το ποιος θα έχει απομείνει τότε ελλειμματικός για να απορροφήσει το πλανητικό πλεόνασμα. Η φυσική απάντηση ήταν βεβαίως «ο Άρης!». Κάτι θα ήξερε ο Krugman, αλλά ήθελε και κάτι ακόμα για να γίνει πιστευτός.
Σήμερα ένα άλλο κλου ήρθε και από τον Economist. Μελετώντας κάποιος αρθρογράφος του την τελευταία έκθεση για το παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι (World Outlook), του ΔΝΤ, ανακάλυψε ότι το τελευταίο, από το 2005 και μετά έβγαζε το καθαρό ισοζύγιο πληρωμών του πλανήτη (current account balance) θετικό και μάλιστα με πλεόνασμα ίσο με 300 δις για το 2010 και με προοπτική αυτό να ανεβεί στα 800 δις για το 2014. Αν υποθέσουμε ότι ο πλανήτης μας είναι ένα κλειστό σύστημα, όπου οι κάθε είδους συναλλαγές γίνονται εντός αυτού, τότε η παραπάνω ποσότητα θα έπρεπε να ήταν ίση με μηδέν. Το ότι δεν είναι, αλλά τουναντίον συνεχίζει να αυξάνει μπορεί να σημαίνει δυο μόνο πράγματα.
- Είτε η στατιστική του ΔΝΤ είναι λανθασμένη, πράγμα που είναι αδύνατο και αδιανόητο,
- είτε, ο πλανήτης έχει αρχίσει ένα κρυφό πάρε δώσε με τα μικρά, πράσινα, και υψηλής αναπαραγωγικής ικανότητας ανθρωπάκια.
Ο Λιακό τώρα δικαιώνεται!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου