Κυριακή 19 Φεβρουαρίου 2012

Πού βρίσκονται τα περισσότερα κλειστά επαγγέλματα;




Ερ: Πού βρίσκονται τα περισσότερα κλειστά επαγγέλματα;Απ: Στη χώρα εκείνη, η οποία και πρώτη έσπασε το σύμφωνο σταθερότητας, καταστρατηγώντας τους χρυσούς κανόνες χρέους και ελλειμμάτων. Καλά το μαντέψατε: Στη Γερμανία!
Όταν ο Μonti εγκαταστάθηκε στο θρόνο της Ιταλίας οι γερμανοί φαρμακοποιοί όχι μόνο δυσφόρησαν, όπως γράφει όσο πιο ήπια μπορεί ο Economist, αλλά επιπλέον άρχισαν να ξεσκονίζουν και τα καρυοφύλλια απ’ τις ντουλάπες, διότι έφεραν στη μνήμη τους αυτά που σκόπευε να κάνει στους δικηγόρους, γιατρούς και φαρμακοποιούς της Ευρώπης, από την εποχή που κατείχε την έδρα του επισκόπου της αγίας Ανταγωνιστικότητας.
Ενώ ο Μόντι σκέφτεται ότι ήγγικεν πλέον η ώρα του ανασκολοπισμού των ελευθέρων ιταλών επαγγελματιών, το μάτι του σκοντάφτει στους ομολόγους τους, ελεύθερους γερμανούς επαγγελματίες και προς στιγμήν θολώνει.
Δεν είναι δυνατόν, αναφωνεί. Να ανοίγουμε εμείς εδώ τα επαγγέλματα και η Γερμανία να τα κρατάει ερμητικά κλειστά;
Αρχίζει λοιπόν να σκαλίζει τα τεφτέρια του ΟΟΣΑ και να παίρνει ανάποδες.
Αν αφήσουμε κατά μέρος το γεγονός ότι η παραγωγικότητα της Γερμανίας στον τομέα των υπηρεσιών είναι από τις χαμηλότερες του ΟΟΣΑ, όπως επίσης κι οι επενδύσεις σαν ποσοστό του ΑΕΠ (οι χαμηλότερες ανάμεσα στους G7), βλέπουμε ότι κατέχει και το ρεκόρ στο πλήθος των κανόνων και νόμων που διέπουν τα περισσότερα επαγγέλματα.
[Image] Οι φαρμακοποιοί, για κάποιο ανεξήγητο λόγο, βρίσκονται πρώτοι πρώτοι στο στόχαστρο, και δακτυλοδεικτούμενοι ως η πλέον αθλία και μολυσματική επαγγελματική κατηγορία της Ευρώπης. Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς η εμμονή της τρόικα εδώ για τους δικούς μας, του Μόντι με τους Ιταλούς ομολόγους τους, και του Economist με τους αντίστοιχους της Γερμανίας.
Είναι δυνατόν τα φαρμακεία στη Γερμανία να τα ανοίγουν μόνο φαρμακοποιοί, να μην μπορούν να κατέχουν παραπάνω από τέσσερα, και να μην επιτρέπεται σε κανένα άλλο μαγαζί να πουλάει φάρμακα; Όνειδος για μια χώρα που εξάγει το προϊόν «ανοιχτές αγορές» στην Ευρώπη.
Και δεν είναι μόνο οι φαρμακοποιοί. Σχεδόν όλα τα ελεύθερα επαγγέλματα στη Γερμανία, μαζί με τους δικηγόρους και γιατρούς, όπου απασχολούνται γύρω στα 4.2 εκατ. νοματαίοι και αποδίδουν το 10% του ΑΕΠ, είναι ρυθμιζόμενα. Το ίδιο συμβαίνει και με 150 περίπου χειροτεχνικά επαγγέλματα, όπου απασχολούνται άλλα 5.1 εκατ.
Δηλαδή το 23% του εργατικού δυναμικού στη Γερμανία ασκεί επάγγελμα το οποίο υπόκειται σε κάποιου είδους ρυθμίσεις και προστασία, με κανόνες από τους αυστηρότερους μάλιστα στον ΟΟΣΑ.
Οι γερμανοί πολιτικοί είναι απρόθυμοι να πειράξουν τους χειροτέχνες, διότι με τους μαθητευόμενους που απασχολούν κατεβάζουν κατά πολύ τη νεανική ανεργία. Αν ο κ. Μόντι, θέλει να βάλει χέρι στους ομολόγους τους στην Ιταλία, ας μη χώνει τη μύτη του και στους γερμανούς, δηλώνουν εκπρόσωποι των ομοσπονδιών τους. Ίδιες, πάνω-κάτω ρυθμίσεις ισχύουν σε όλη την Ευρώπη.
Όσοι, λοιπόν χύνουν όξος και χολή εναντίον των φερόμενων ως συντεχνιών στην Ελλάδα, ας κοιτάξουν πρώτα τα του οίκου τους. Οι ρυθμίσεις που καθορίζουν την εξάσκηση των ως άνω επαγγελμάτων στην Ελλάδα ούτε από τον ουρανό δόθηκαν, ούτε αποτελούν ελληνική παθογένεια και ιδιομορφία. Για να ισχύουν επί τόσα χρόνια, και να συνεχίζουν να ισχύουν όχι μόνο εδώ αλλά και σε σύμπασα την Ευρώπη, σημαίνει ότι κάτι εξυπηρετούσαν και συνεχίζουν να εξυπηρετούν.

cynical

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου