"Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος"

Με εγκύκλιο που έστειλε προς το ποίμνιο της επαρχίας του ο Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ. Νικόλαος καλεί τους πιστούς να μην πληρώσουν τον ειδικό φόρο για τα ακίνητα μιλώντας ταυτόχρονα για «σπασμωδικές αποφάσεις των υπευθύνων διαχειριστών της ζωής». Ο Νικόλαος στην....




εγκύκλιο σχολιάζει με καυστικό τρόπο τα όσα συμβαίνουν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και απευθύνεται στους πιστούς ζητώντας τους να ξεσηκωθούν και να αντιδράσουν.

«Μας ζητείται απειλητικά και εκβιαστικά να πληρώσουμε, επίπλέον φόρο για το σπίτι που μένουμε σαν να είναι το κράτος πλέον φτωχότερο από τους φτωχούς» λέει συγκεκριμένα και συμπληρώνει: «Θα ήθελα λοιπόν να πω σε όσους δεν μπορούν να πληρώσουν την λεγόμενη «έκτακτη εισφορά ακινήτων» να μη φτάσουν σε απόγνωση. Να ξέρουν ότι θα βρεθούμε όλοι ενωμένοι στο πλευρό τους και θα φωνάξουμε μαζί: «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος». Ας καταλάβουν ότι δεν έχουμε. Δεν μπορούμε. Φτάσαμε στα όριά μας, αλλά αρνούμαστε να μας τελειώσουν. Αν αδρανήσουμε δεν θα το καταλάβουν».

Ο Μητροπολίτης διευκρινίζει πως «η τοπική Εκκλησία μας θα δώσει τα πάντα για να σταθεί στο πλευρό σας. Αν σε έναν κόψουν το ρεύμα, εμείς θα το κόψουμε σε όλους τους ναούς. Θα κάνουμε γάμους με κεριά στα χέρια και λειτουργίες».

Επίσης ασκεί συνολική κριτική στην κυβέρνηση: «Μας φτιάξατε ένα κράτος που προσφέρει στον λαό πολύ λιγότερα από όσα του απαιτεί. Πρέπει να το καταλάβετε, δεν είστε μόνο οφειλέτες στους δανειστές σας, είστε οφειλέτες και στον λαό που ταχθήκατε να υπηρετείτε».

Σε ένα άλλο σημείο της εγκυκλίου ζητάει από τους πιστούς να αντιδράσουν άμεσα υποστηρίζοντας πως «ήρθε η ώρα όλοι μαζί να πάρουμε στα χέρια μας τις τύχες μας. Όσο παραμένουμε αδρανείς, όσο μένουμε υποτελείς σε εσφαλμένες ή αβάσταχτες επιλογές, τόσο καθιστούμε τον εαυτό μας συνυπεύθυνο στον αργό αλλά βέβαιο υπαρκτικό εκφυλισμό μας. Αν δεν ξυπνήσουμε, τελειώσαμε. Δεν θα υπάρχει συνέχεια!»

Τέλος στην επιστολή του δεν αποφεύγεται και η αυτοκριτική. «Σίγουρα και η δική μας ευθύνη ως λαού δεν είναι καθόλου μικρή. Συμφωνήσαμε με τις μικρονοϊκές πολιτικές επιλογές και τις κάναμε συνήθειες και νοοτροπία μας», αναγνωρίζει σε ένα σημείο, ενώ σε ένα άλλο αναφέρεται και στις παραλήψεις της εκκλησίας: «Αγκαλιάσαμε το κράτος, στηριχθήκαμε σε αυτό και τραυματίσθηκε η βαθειά σχέση μας με τον λαό. Τον υπηρετήσαμε μεν ως πονεμένο και φτωχό, αλλά δεν τον αγκαλιάσαμε ως κομμάτι της υπόστασής μας».