Επιστολή “ανώνυμης” μαθήτριας για τις καταλήψεις στα λύκεια

ΠΡΟΣ

Τις Διευθύνσεις των Λυκείων Φλώρινας, το Γραφείο Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Φλώρινας, στην Υπεύθυνη Παιδείας της Περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και στην Υπουργό Παιδείας

Μερικά Μόνον Αδυσώπητα Αιτήματα Μαθητών Γενικών Λυκείων Φλώρινας

ή γιατί προβαίνουμε κάθε χρόνο σε καταλήψεις

Όλες οι πληροφορίες του παρόντος κειμένου είναι ακριβείς και βρίσκονται αναρτημένες σε εκπαιδευτικά sites.

Δεν αποτελεί δικαιoλογία το: «δεν τα γνώριζα».

1. Δεν είναι δυνατόν όλοι οι άνθρωποι του λεγόμενου πολιτισμένου κόσμου να εργάζονται οκτώ ώρες ημερησίως και εμείς δεκαέξι, ενώ για να αποφοιτήσουμε από το (δωρεάν!) λύκειο και να πετύχουμε σε μια σχολή θα πρέπει οι γονείς μας να πουλήσουν ένα χωράφι.
2. Τα σχολικά βιβλία, ακόμη από τότε που είχαν τεθεί σε κυκλοφορία, η επιστημονική κοινότητα της χώρας τα χαρακτήρισε απαράδεκτα επιστημονικώς και διδακτικώς. Επί τόσα έτη που εκδίδονται δεν έχουν διορθώσει όχι τα επιστημονικά λάθη αλλά ούτε καν τα τυπογραφικά. Δεν ομιλούμε βεβαίως για την ανύπαρκτη διδακτική ή αισθητική τους. Φυσικά, τα περισσότερα γράφονται με αναθέσεις σε ημετέρους ημιμαθείς του εκάστοτε κόμματος, διότι κανείς σοβαρός επιστήμονας δεν καταδέχεται να συγγράψει με ανάθεση από το υπουργείο ή χειρότερα, κανείς σοβαρός επιστήμονας δεν έχει πια απομείνει στις κομματικές γραμμές των κυβερνόντων κομμάτων. Και πάντοτε, ω απορίας άξιον, πως είναι δυνατόν να ανατίθενται στις ίδιες συγγραφικές ομαδούλες; Βεβαίως υπάρχουν και οι καταγέλαστες επιλογές σχολικών βιβλίων με διαγωνισμούς. Αλλά είναι πια γνωστόν τοις πάσι ότι πάντοτε προκηρύσσονται επειγόντως και εκτάκτως ώστε πάντοτε να τους κερδίζουν άνθρωποι που χρόνια πριν την προκήρυξη γνωρίζουν τις προδιαγραφές του έργου και φυσικά πάντοτε εργολάβοι-συγγραφείς μεγάλων εκδοτικών οίκων. Δεν θα αναφερθούμε φυσικά στα αστεία κριτήρια και όμοιους  κριτές που επιλέγονται για να αξιολογήσουν τα διαγωνιζόμενα έργα. Έτσι πετούν αυτομάτως εκτός διαγωνισμού τόσους άλλους σοβαρούς επιστήμονες της χώρας μας και του εξωτερικού που δεν έχουν την δέουσα εσωτερική πληροφόρηση. Αυτή είναι η αλήθεια.
   Η λύση: Κάθε διδάσκον επιλέγει το δικό του βιβλίο από την αγορά.
3. Τα θέματα που τίθενται στις πανελλαδικές εξετάσεις ουδεμία σχέση έχουν με αυτά των σχολικών μας βιβλίων. Είναι ωμή απάτη από μέρους του Υπουργείου Παιδείας το γεγονός ότι σε άλλα θέματα μας προετοιμάζει το σχολείο και σε άλλα μας εξετάζει η ΚΕΓΕ. Βεβαίως εμείς δεν προτείνουμε να πέσει το επίπεδο των θεμάτων των Πανελλαδικών, αντιθέτως προτείνουμε το σχολικό επίπεδο να εξισωθεί με αυτό των πρώτων. Πως να μην πάμε στα φροντιστήρια λοιπόν; Πώς να μην πέσει το σχολείο σε δεύτερη μοίρα, αφού η ζωή μας όλη εξαρτάται από το φροντιστήριο, αφού το Υπουργείο Παιδείας έχει καταφέρει να κατεξευτελίσει το επίπεδο του σχολείου με τις ανούσιες δήθεν γενικές γνώσεις και άλλα κουραφέξαλα. Και φυσικά δεν είναι υπεύθυνοι οι καθηγητές μας στο σχολείο, οι περισσότεροι εκ των οποίων πανθομολογουμένως είναι εμπειρότεροι από τους αντίστοιχους των φροντιστηρίων μας, αφού τους έχετε δεμένα τα χέρια με την άνωθεν επιβεβλημένη διδακτέα σας ύλη.
   Επιτέλους, ας αλλάξει ο ψευδεπίγραφος τίτλος «Εξετάσεις» αφού και τα μικρά παιδιά γνωρίζουν ότι πρόκειται για τους πλέον στυγνούς και άδικους διαγωνισμούς της ελληνικής επικράτειας.
4. Αλλά γιατί το Υπουργείο Παιδείας καταβαράθρωσε το δημόσιο σχολείο, τη στιγμή μάλιστα που στο δημόσιο υπάρχουν εμπειρότεροι καθηγητές από αυτούς των φροντιστηρίων;
   Η εξήγηση είναι απλούστατη.
   Στάβλισε τους μαθητές αδιακρίτως ενδιαφερόντων, επιπέδου γνώσεων, αντιληπτικότητας όλους σε μία κοινή αίθουσα, επέβαλε ένα πρόγραμμα σπουδών κατωτάτου επιπέδου σε σχέση με τις απαιτήσεις των πανελλαδικών, ένα πρόγραμμα ανούσιων γενικών εγκυκλοπαιδικών και παρωχημένων γνώσεων, έδωσε βιβλία γραμμένα στο γόνατο, έβαλε και τους συνδικαλιστές να ζητούν ακριβώς αυτές τις παραπάνω προδιαγραφές.
   Επομένως, πέταξε εκτός συναγωνισμού όλους εμάς της επαρχίας που δεν έχουμε τις δυνατότητες που έχουν τα παιδιά των εύπορων τάξεων των μητροπόλεων: κοινωνικά κονέ, ιδιωτικά σχολεία, ακριβά ιδιαίτερα, ποικίλα επιστημονικά και καλλιτεχνικά ερεθίσματα για την ανάπτυξη της προσωπικότητάς μας, την ανάδειξη των κλίσεών μας και των ταλέντων μας. Πολλοί μαθητές για να προετοιμαστούμε για τις πανελλαδικές βγάζουμε φωτοτυπία τις φροντιστηριακές σημειώσεις των συμμαθητών μας, αφού με την ένδεια που προκαλέσατε αδυνατούν οι γονείς να μας χρηματοδοτήσουν. Μονίμως ακούω στο σπίτι μου: «παιδί μου δεν αντέχω άλλο, πάλεψε μόνη σου και ότι πετύχεις». Για να επισκεφτούμε ένα μουσείο, ένα θέατρο, οτιδήποτε βοηθάει στη συνδιαλλαγή με τον αστικό πολιτισμό, περιμένουμε να γίνουν κάποιες εκδρομές από το σχολείο που τα τελευταία χρόνια έχουν καταργηθεί. Ελλοχεύουμε για να βρούμε μία διαδικτυακή σύνδεση ελεύθερη και να σερφάρουμε λίγο και άλλα πολλά. Το Υπουργείο Παιδείας στραγγαλίζοντας το δημόσιο σχολείο έκλεισε εμάς τα παιδιά της Φλώρινας έξω από τον κόσμο.
   Τώρα πλέον χωρίς ανταγωνιστές ο δρόμος είναι ανοιχτός για τα παιδιά της άρχουσας τάξης να κερδίσουν εύκολα τη ζωή τους, να σας διαδεχτούν στην κάθε μορφή θέσεως κύρους: επιστημονική, καλλιτεχνική, πολιτική, επαγγελματική κ.α. ενώ εμείς στη Φλώρινα θα καταδικαστούμε να παραμείνουμε παιδιά ενός κατώτερου θεού, αφού ήδη είμαστε παιδιά μιας κατώτερης οικογένειας, μιας κατώτερης γεωγραφικής περιοχής. Στα βήματα των παππούδων μας, η Αυστραλία και ο Καναδάς φαίνεται να είναι το μόνο μας μέλλον.
   Για αυτό και μόνον για αυτό κυρία Διαμαντοπούλου δολοφονείτε το δημόσιο σχολείο σε συνέργεια με την ακριβοπληρωμένη εταιρεία δολοφόνων που προΐστασθε.
5. Κάθε χρόνο στις πανελλαδικές τα θέματα έρχονται καθυστερημένα και συχνότατα είναι λανθασμένα. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μας κρατάν σε αιχμαλωσία στην αίθουσα μέχρι να τα διορθώσουν και να αποσταλούν οι διορθώσεις. Όλα τα λάθη φυσικά τα εντοπίζουν οι καθηγητές του σχολείου μας ή οι επιτηρητές μας και ενίοτε εμείς οι ίδιοι την ώρα που γράφουμε. Εφέτος τα λάθη στα Μαθηματικά ούτε καν τα διόρθωσαν (sic) οι άθλιοι. Ενώ η διάρκεια εξέτασης είναι τρεις ώρες με τις καθυστερήσεις και τις διορθώσεις αυτές γίνονται πέντε ενίοτε περισσότερες. Αν εμείς κάνουμε το παραμικρό λάθος απλώς μας καρατομούν. Αυτοί οι κύριοι της ΚΕΓΕ βρίσκονται στο απυρόβλητο μαζί με τους ισάξιους τους συγγραφείς των σχολικών βιβλίων και τους αργόμισθους του διαβόητου Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Το ποινολόγιο σας δεν θα έπρεπε να είναι αυστηρότερο για αυτούς οι οποίοι ουσιαστικώς είναι πολλαπλασιαστές λαθών, κλαυθμών και οδυρμών για τις οικογένειες μας;
   Εμείς δίνουμε τη μάχη της ζωής μας, εσείς μας εμπαίζετε.
6. Ο θεσμός του σχολικού σύμβουλου είναι μία κοροϊδία. Αν και όποτε επισκέπτονται την τάξη μας οι σχολικοί σύμβουλοι κάνουν πολύ χειρότερο μάθημα από αυτό των καθηγητών μας. Όποτε τους κάναμε κάποια κάπως δύσκολη ερώτηση αυτοί πετούσαν εντέχνως το μπαλάκι στους καθηγητές μας. Απλώς οι σύμβουλοι έρχονται δύο ή τρείς φορές το χρόνο στο σχολείο για να τρομοκρατούν τους καθηγητές μας και να εισπράττουν τα αντίστοιχα έξτρα ευρώ.
7. Είναι απαράδεκτο μαθητές θεωρητικής και θετικής (τεχνολογικής) κατεύθυνσης να διδασκόμαστε την ίδια ύλη, τα ίδια βιβλία και να εξεταζόμαστε σχολικώς ή πανελλαδικώς στα ίδια θέματα. Το μάθημα γίνεται ένα καλαμπούρι, διότι οι καθηγητές μας πάντοτε κάνουν το μάθημα με τους μισούς μαθητές, αφού οι άλλοι μισοί της αντίθετης κατεύθυνσης δεν ενδιαφέρονται. Ακόμη, γιατί λοιδορούν όλοι τους συμμαθητές μας που πετυχαίνουν στα ΤΕΙ με βαθμούς 3 ή 4 ή ακόμη και 0; Θέλει πολύ μυαλό για να καταλάβετε ότι αυτά τα παιδία διδάσκονται και γράφουν εξετάσεις στα ίδια θέματα με αυτούς που έχουν προετοιμαστεί για να πετύχουν σε ιατρική ή πολυτεχνείο; Πως λοιπόν απαιτείτε να γράφουν αξιοπρεπώς σε μια άσχετη για αυτούς ύλη; Μία πρώην υπουργός φερόμενη πρόστυχα προκειμένου να αποδεκατίσει τα ΤΕΙ της επαρχίας έβαλε τον περιορισμό βάσης του δέκα. Βέβαια ο λόγος που το έκανε ήταν να σταματήσει την ροή πλούτου από το κέντρο προς την περιφέρεια. Αυτό συνέβη και εδώ στη Φλώρινα με συνέπεια να στερήσει από την οικονομία του πολύπαθου και εγκαταλελειμμένου τόπου μας τουλάχιστον ένα εκατομμύριο ευρώ τον μήνα. Φυσικά, μια άλλη υπουργός φερόμενη ευθέως και όχι προστύχως τα εξαφάνισε, αυτά και άλλα, εντελώς.
8. Επιτέλους, πότε θα κατανοήσει το Υπουργείο Παιδείας ότι το διαβόητο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο είναι ένα ίδρυμα από αργόμισθους ημετέρους που κοροϊδεύουν και την υπουργό και την εκπαιδευτική κοινότητα; Κάθε χρόνο στέλνουν στο σχολείο και μας τις διαβάζουν οι καθηγητές τις ίδιες ανούσιες οδηγίες τις οποίες εμείς όλοι οι μαθητές γράφουμε στα παλιά μας παπούτσια. Το χόμπι τους είναι να παίζουν με τις ώρες, με τις σελίδες, με τους αστερίσκους σαν μικρά παιδιά, ενώ αδρότατα οι οικογένειες μας τους πληρώνουν. Φυσικά, η κύρια δραστηριότητά τους είναι η διεξαγωγή σικέ διαγωνισμών για τη συγγραφή των κατ’ ευφημισμόν σχολικών μας βιβλίων. Τα ΠΕΚ τα οποία υποτίθεται ότι οργανώνονται για να βοηθήσουν νέους καθηγητές είναι μία φάρσα. Οι περισσότεροι επιμορφωτές είναι μερικώς ή ολικώς ακατάλληλοι. Γιατί δεν δημοσιεύεται τις αξιολογήσεις που τους έκαναν οι επιμορφούμενοι; Μία καθηγήτρια μας είπε πως τον επιμορφωτή με την υψηλότερη βαθμολογία δεν τον επαναπροσέλαβαν, διότι παραπονέθηκαν οι άλλοι επιμορφωτές. Τα καινούρια βιβλία που εξέδωσε το παιδαγωγικό ινστιτούτο για το γυμνάσιο είναι τρισχειρότερα από τα παλαιότερα που ήταν κάκιστα.
9. Αυτό κι αν δεν είναι κατάντια. Το Υπουργείο Παιδείας, το Γραφείο Δευτεροβάθμιας, η Διεύθυνση Σχολείου, ο Δήμαρχος και άλλοι φασίζοντες καλοθελητές τυφλωμένοι από τις προσωπικές τους φιλοδοξίες για να επιδείξουν έργο στα αφεντικά τους δεν διστάζουν να μετέλθουν κάθε μέσου προκειμένου να μας πείσουν να λύσουμε την κατάληψη και να προδώσουμε τον αγώνα μας, ακόμη και αυτού του εκβιασμού των καθηγητών μας, εξωθώντας τους να ασκήσουν ψυχολογική βία επάνω μας ή χειρότερα να αυτοδικήσουν μαζί μας. Οι ευτελείς, πιστεύουν πως εμείς οι μαθητές είμαστε άβουλα ζωάκια που με τη χρήση του καρότου και του μαστίγιου θα μεταπειστούμε.  Παραδείγματος χάριν, κάποιοι καθηγητές μας ζήτησαν να τους επιτρέψουμε την είσοδο στο σχολείο προκειμένου να παραλάβουν προσωπικά τους αντικείμενα και να πάρουν τον πρωινό τους καφέ. Εμείς από σεβασμό αλλά και αφέλεια τους το επιτρέψαμε. Τότε αυτοί στρογγυλοκάθισαν και δεν ήθελαν να φύγουν. Έφτασαν μάλιστα σε τέτοιο επίπεδο χαφιεδισμού που την επομένη ζήτησαν να μπούμε στις τάξεις μας. Μάθαμε πως η περίπτωση δεν ήταν μοναδική του σχολείου μας αλλά την ίδια εθελόδουλη στάση επέδειξαν και σύλλογοι καθηγητών όλων των λυκείων. Τους λυπόμαστε μόνο και τους υπενθυμίζουμε αυτά που μας δίδαξαν:
   «Που είσαι νιότη που ‘λεγες πως θα γινόσουν άλλος».
   Εμείς βεβαίως δεν παύουμε να τους σεβόμαστε και να τους αγαπάμε. Άνθρωποι σε έσχατη ένδεια είναι και αυτοί. Δεν μπορούμε όμως να μην τους υπενθυμίσουμε κάποια άρθρα του αστικού κώδικα: Άρθρο 282
   Αυτοδικία
   Η ικανοποίηση της αξίωσης από το δικαιούχο αυτοδύναμα και χωρίς τη βοήθεια της αρχής (αυτοδικία) επιτρέπεται μόνο όταν η βοήθεια της αρχής δεν μπορεί να φτάσει έγκαιρα και υπάρχει κίνδυνος από την αναβολή να ματαιωθεί ή να δυσκολευτεί σημαντικά η πραγμάτωση της αξίωσης.
   Άρθρο 283
   Όποιος αυτοδικεί χωρίς να υπάρχουν οι προϋποθέσεις του νόμου ή υπερβαίνει το μέτρο που είναι αναγκαίο για την ανατροπή του κινδύνου, έχει υποχρέωση αποζημίωσης. Την ίδια υποχρέωση έχει και αν νόμιζε από πλάνη ότι υπάρχουν οι προϋποθέσεις του νόμου.
10. Η γελοιωδέστερη (σημασιολογικώς και καλολογικώς) όλων των κατηγοριών που κατά κόρον εκστομίζουν εναντίον μας προκειμένου να σπιλώσουν τον αγώνα μας είναι ότι κάνουμε καταλήψεις προκειμένου να «γλυτώσουμε μάθημα». Βεβαίως και αυτό είναι αληθές, ως κάποιο βαθμό όμως. Αναρωτηθήκατε ποτέ εσείς οι μεγάλοι γιατί συμβαίνει αυτό; Όχι! Ποτέ!! Ποτέ!!! Όπως σε όλα τα κοινωνικού προφίλ ζητήματα έτσι και σε αυτό εθελοτυφλείτε και εκφράζεστε με τσιτάτα και καγχασμούς, σαν να μην έχει το κεφάλι σας έννοιες. Κρύβετε τη στάχτη κάτω από το χαλί. Πάντα κάνετε κούφιες και προφανείς διαπιστώσεις, αφήνοντας επίσης πάντα να σας διαφεύγει το ουσιώδες. Λοιπόν, σας το θέτουμε ως θέμα για project:
    «Γιατί η μέγιστη πλειονότητα των μαθητών του λυκείου απεχθάνεται μετά βδελυγμίας το δημόσιο σχολείο;»
    Φυσικά, μια απάντηση είναι πως είναι παιδιά θρασέα, παιδιά οκνηρά, αλήτες, τρυφηλοί, αναρχικοί και άλλοι μειωτικοί χαρακτηρισμοί ων ουκ έστιν αριθμός. Σας πείθει αυτή η απάντηση;
    Βεβαίως υπάρχει μία απλή δοκιμή προκειμένου να διαπιστώσετε αν πράγματι εμείς οι μαθητές κάνουμε καταλήψεις για να «γλυτώσουμε μάθημα» όπως εκχυδαϊσμένα συνηθίζεται να μας προσάπτεται: Διορθώστε τα μισά από τα όχι απλά κακώς αλλά εγκληματικώς κείμενα (ατομικώς και εθνικώς) και επαναθέστε το ερώτημα στον εαυτόν σας. Μήπως τότε το ερώτημα αποστερηθεί κάθε νοήματος;
11. Όπως θα διαπιστώσατε ουδεμία απαίτησή μας έχει να κάνει με οικονομικές διεκδικήσεις. Αντιθέτως, αν διορθωθεί το σύστημα συμφώνως προς τις γραμμές που σκιαγραφούμε θα εξοικονομήσετε τεράστια κεφάλαια π.χ. από την κατάργηση των αργομισθιών για σχολικούς συμβούλους και παιδαγωγικό (ούτως ειπείν) ινστιτούτο.
    Εννοείτε ότι το σχολείο μας δεν θα στερείται τοιούτων πολυτελών αγαθών όπως επαρκείς τουαλέτες, φως, νερό, πετρέλαιο, καθίσματα  για τους καθηγητές μας, χαρτί υγείας και άλλα συναφή μέσα απαραίτητα για την επιτέλεση πνευματικού έργου …
    Φυσικά, ποτέ δεν υπαινισσόμαστε τα ανόητα συνδικαλιστικά αιτήματα του 5% και τα τοιαύτα για την παιδεία και όπως εμείς στηρίζουμε τις απεργίες των καθηγητών μας (ή μήπως και αυτοί κάνουν απεργίες για να «γλυτώσουν μάθημα»;) έτσι και εμείς αιτούμε την συμπαράστασή τους στον αγώνα μας. Ελπίζουμε κάποτε οι καθηγητές μας να κατανοήσουν μερικές στοιχειώδεις αλήθειες και να πάψουν να μας αντιμάχονται, όπως:
    α. Αυτοί και εμείς βράζουμε στο ίδιο καζάνι που φέρει το όνομα «σχολική αίθουσα».
    β. Αυτοί και εμείς είμαστε το περιεχόμενο της εκπαίδευσης:
    «Αυτό το χώμα είναι δικό τους και δικό μας.»
    Εκείνοι, οι άλλοι, οι εκτός σχολικής αίθουσας, το μόνο για το οποίο διακαίονται είναι οι ατομικές τους καριέρες, η ατομική τους ανέλιξη στο βαθύ λαρύγγι της εξουσίας με κάθε τρόπο: σύρσιμο, γλείψιμο, κέρατο όπως ακριβώς οι κοχλιοί. Πάντα ατομικά, πάντα εαυτούλικα. Η πέτσα τους είναι τόσο χονδρή που καν δεν θα νοήσουν τον ποιητή:
    «Σωτηρία για σένα και ξεχωριστή,
    δεν υπάρχει για έναν πριν σωθούν αυτοί.»
12. 12.                        Έχει καταντήσει φωσκολικό σίριαλ αυτή η περιλάλητη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών. Δεν θέλει πολύ σκέψη, για όποιον την διαθέτει, για να καταλάβει πόσο ρυπαρό είναι αυτό το θέμα με τον τρόπο που τίθεται. Βεβαίως οι συνδικαλιστές που είναι και αυτοί μηχανισμός της εξουσίας χορεύουν στον ίδιο ρυθμό εμπαίζοντας τους φουκαράδες εκπαιδευτικούς. Τα πράγματα είναι απλούστατα και υποστασιοποιούνται εν μιά νυκτί όπως ακολούθως.
    Όπως σε όλα έτσι και στην αξιολόγηση των εκπαιδευτικών υπάρχουν δύο θεωρίες: η μαϊμού και η αληθινή. Οι υποστηρικτές, εκφραστές και εκπρόσωποι του ελληνικού κράτους συνήθως επιλέγουν την μαϊμού θεωρία, όθεν και η κατακλείδα αυτού του κράτους. Στην προκειμένη περίπτωση το ποια θεωρία θα επιλεγεί καθορίζεται από την πολιτική εκτίμηση ότι:
    α. Η οντότητα που χρήζει αξιολόγησης και βελτίωσης είναι οι εκπαιδευτικοί της κιμωλίας (μαϊμού θεωρία).
    β. Η οντότητα που χρήζει αξιολόγησης και βελτίωσης είναι τα στελέχη της εκπαίδευσης (αληθινή θεωρία). Σύμφωνα με τη μαϊμού θεωρία το Υπουργείο Παιδείας κατά τα ελληνικά ειωθότα θα απαρτίσει ένα σώμα ημετέρων αξιολογητών οι οποίοι θα αρχίσουν να αξιολογούν τους καθηγητές της κιμωλίας. Επειδή οι αξιολογητές συνήθως είναι επιστημονικώς και παιδαγωγικώς κατώτεροι των αξιολογουμένων (όχι όμως και ολιγότερο δόλιοι) το όλο σύστημα θα εκφυλιστεί τάχιστα σε έναν ακόμη γραφειοκρατικό μηχανισμό με όλα τα γνωστά συνακόλουθα.
    (Είπαμε προηγουμένως πως όποιος σχολικός σύμβουλος μπαίνει στην τάξη κάνει χειρότερο μάθημα από τους καθηγητές. Αυτό οφείλετε και στο γεγονός ότι την τελευταία δεκαετία στο δημόσιο οι νεοδιοριζόμενοι με το ΑΣΕΠ δεν είναι και τόσο νέοι αλλά στην πλειονότητα τους είναι έμπειροι τέως φροντιστές.)
    Η θεωρία αυτή εξυπηρετεί ολίγον έως καθόλου τους έντιμους πολιτικούς διαχειριστές, αλλά επειδή οι τελευταίοι είναι εντελώς αδαείς και ελαχιστότατοι, το πιθανότερο είναι ότι και αυτοί θα την ακολουθήσουν. Βεβαίως, το σύστημα είναι διαβλητό, δημιουργεί πελατειακές σχέσεις και είναι εντελώς αναξιοκρατικό, αντιφατικό δηλαδή με την βασική προδιαγραφή του. Εν τέλει θα εκφυλιστεί.
    Σύμφωνα με την αληθινή θεωρία που εμείς οι μαθητές αναλύσαμε και προτείνουμε στην κυρία Διαμαντοπούλου (θα γλυτώσετε και μερικά εκατομμύρια από την εκπόνηση της μελέτης που θα σας έτρωγαν τα λαμόγια) το σύστημα αρχίζει από την επιλογή στελεχών εκπαίδευσης μέσα από όλο τον εκπαιδευτικό χώρο του λυκείου. Υποψήφιοι είναι όλοι οι μόνιμοι εκπαιδευτικοί του Υπουργείου Παιδείας που επιθυμούν οι ίδιοι να αξιολογηθούν για στελέχη εκπαίδευσης ενός επιπέδου υπηρεσίας: σώμα καθηγητών που θα διδάσκουν τα μαθήματα κατεύθυνσης, υποδιευθυντές, διευθυντές, σώμα βαθμολογητών πανελλαδικών, διευθυντές γραφείου δευτεροβάθμιας, μέλη ΚΕΓΕ, σώμα θεματοδοτών και βαθμολογητών ΑΣΕΠ, συγγραφείς σχολικών βιβλίων κ.α. που σε όλη την επικράτεια θα είναι πλήθους τάξεως χιλιάδων. Η διάρκεια της θέσης θα είναι πενταετής, μετά το πέρας της οποίας θα επαναξιολογούνται.
    Βήμα 1: Όλοι οι υποψήφιοι θα διαγωνιστούν πρώτα αποκλειστικώς και μόνον στο γνωστικό τους αντικείμενο σε μία εξέταση η οποία θα γίνεται ηλεκτρονικώς, θα διαρκεί τρεις ώρες, ο βαθμός δυσκολίας των ερωτήσεων και η εξεταστέα ύλη θα είναι τουλάχιστον εφάμιλλη με αυτή του ΑΣΕΠ αλλά προσαρμοσμένη σε ηλεκτρονική μορφή μιας βάσεως δεδομένων από θέματα.
    Βήμα 2: Αν το επίπεδο υπηρεσίας που επιθυμούν να καταλάβουν είναι διοικητικό τότε θα καθίσουν σε μια δεύτερη εξέταση σε ύλη σχετική με διοίκηση και οπωσδήποτε πάλι ηλεκτρονική.
    Η βαθμολογία (0-20) του υποψηφίου θα προκύπτει στην οθόνη αμέσως με τη λήξη της εξέτασης. Οι εξετάσεις θα επαναλαμβάνονται κάθε δύο χρόνια και επιτυχόντες θα είναι όσοι γράφουν 18 και άνω.
    Βήμα 3: Θα προκύψει μια επετηρίδα βάσει του τελικού βαθμού ο οποίος θα συντίθεται κατά 5% από ψυχολογική συνέντευξη, 5% από προηγούμενη πενταετή θητεία και 90% από την εξέταση επί του γνωστικού αντικειμένου.
    Βήμα4: Το σύστημα θα αρχίσει την επιλογή των στελεχών, εκ των άνω, βάσει του τελικού βαθμού και σχετικώς με την ιεράρχηση του επιπέδου υπηρεσίας στο οποίο ο υποψήφιος επιθυμεί να ενταχθεί. Παραδείγματος χάριν, για επίπεδο υπηρεσίας συγγραφέων σχολικών βιβλίων επιλέγονται οι επιτυχόντες με τον ανώτατο τελικό βαθμό.
    Όσοι εκπαιδευτικοί δεν επιθυμούν να αξιολογηθούν θα διδάσκουν σε γυμνάσια ή μαθήματα μη κατεύθυνσης σε λύκεια. Αυτοί πάλι θα είναι καθηγητές έμπειροι, αφού οι περισσότεροι θα έχουν προσληφθεί με ΑΣΕΠ, ενώ οι παλαιότεροι θα είναι τόσο παλαιοί που δεν θα υπάρχει πρόβλημα μαζί τους: Σεβασμός στα τιμημένα γηρατειά!
    Προσοχή!!! Κανένα άλλο κριτήριο δεν θα πρέπει να μετράει, ούτε πτυχία ούτε «διδακτορικά» (ο θεός να σε φυλάξει από δαύτα) ούτε άλλοι χαζοτίτλοι με τους οποίους φουσκώνουν το φάκελο τους κάποιοι ιλαροτραγικοί υποψήφιοι.
    Όλοι οι άλλοι τίτλοι και επιδόσεις θα μετράνε μόνον εσωτερικώς, αφού δηλαδή κάποιος γίνει δεκτός σε ένα επίπεδο υπηρεσίας και όχι ως προσόν για να εισέλθει στο επίπεδο.
    Άντε λοιπόν μετά από μια τέτοια διαδικασία αξιολόγησης να δούμε πόσα ερπετά και πόσα κομματόσκυλα θα απομείνουν στην κρατική μηχανή του λυκείου!
    Και τι λύκειο θα προκύψει!!
    Λύσεις υπάρχουν. Και ιδιοτελή συμφέροντα. Βλακεία,  επίσης.
13. Εμείς, οι μαθητές της Φλώρινα που προβαίνουμε σε αυτή την ποινικώς κολάσιμη πράξη της κατάληψης δεν απειλούμε, δεν ζητιανεύουμε και βεβαίως δεν ελπίζουμε. Μόνον μελαγχολούμε.
    Η κατάληψη μας δεν είναι παρά μια απέλπιδα προσπάθεια, μια έσχατη κραυγή αγωνίας στα σφραγισμένα σας αυτιά, ίσως ο επιθανάτιος ρόγχος μιας γενιάς που πεθαίνει πάνω στη γέννα της.
    Σας ικετεύουμε να μας ακούσετε, να μας κοιτάξετε. Δεν είμαστε τα αλητόπαιδα που προσπαθούν κάποιοι να σας πείσουν ότι είμαστε. Λατρεύουμε τη γνώση, μας συνεπαίρνει η άμυλα, ονειρευόμαστε με την τέχνη. Δεν μας αξίζει αυτή η ανάλγητη συμπεριφορά του ελληνικού κράτους το οποίο πεισματικά αρνείται να ενσωματώσει τα τέκνα του, μια ακόμη παγκόσμια αλγεινή πρωτοτυπία της χώρας μας η οποία, παρεμπιπτόντως, αφήνει ελεύθερο πεδίο σε κάποιους για ανοητίζουσες τοπικές ιδεοληψίες.
    Δεν είμαστε τα χαζά παιδάκια που νομίζετε ότι θα κοροϊδέψετε με τα «ζαχαρωτά» και μην μας ταυτίζεται με μερικές ιδιάζουσες εξαιρέσεις συμμαθητών μας προκειμένου να αμαυρώσετε τον αγώνα μας. Έχουμε πλήρη επίγνωση των γκεμπελικών σας μεθοδεύσεων και μακιαβελικών σας σχεδιασμών.
    Ίσως αυτό να είναι το μεγάλο σας λάθος:
    Υποτιμάτε τη νοημοσύνη μας.
    Περιφρονείτε τα αισθήματά μας.

Φλώρινα, 30 Σεπτεμβρίου, 2011

Μια μαθήτρια λυκείου Φλώρινας

που ακόμα σας φοβάται ώστε να πει το όνομα της

ΥΣ. Σας διαβεβαιώνουμε πως αν επιβιώσουμε δεν θα σας μοιάσουμε.