Η διπλή τιμωρία των Ισπανών

Οι ισπανικές τράπεζες παρέα με τις ιρλανδικές είχαν δανείσει τον άμπακα σε οικοδομικές εταιρίες και σε στεγαστικά δάνεια, φυσικά όχι με το αζημίωτο, μιας και είχαν βρει τη χρυσή αγελάδα τού να κερδίζουν άκοπα και σίγουρα, όπως νόμιζαν. Ενώ όλος ο ψόγος έπεφτε και συνεχίζει ακόμα να πέφτει, (τι σου είναι ένα επιτυχημένο προπαγανδιστικό σλόγκαν!), στους άσωτους νότιους που κατανάλωναν περισσότερο απ’ όσο έβγαζαν, ελάχιστες είναι οι μομφές εναντίον των δανειοδοτικών ιδρυμάτων. Πόσο μάλλον οι τιμωρίες.

Με τη μόχλευση των ευρωπαϊκών τραπεζών, ίσαμε και 25 φορές πάνω από τα ίδια τους κεφάλαια, και επιπλέον με την ΕΚΤ να κρατάει τα σκήπτρα, οι τράπεζες φέρονταν τουλάχιστον εξ ίσου απερίσκεπτα με τους δανειζόμενους. Αν οι τελευταίοι δανείζονταν παραπάνω απ’ όσο κρατούσαν τα κότσια τους, οι τράπεζες δάνειζαν πολύ παραπάνω απ’ όσο άντεχαν τα ταμεία τους.

Η διαφορά στην αντιμετώπιση όμως είναι σοκαριστική. Οι μεν τιμωρούνται δια της ανεργίας, χρεοκοπίας, αυτοκτονίας κλπ, ενώ οι δεύτερες επιβραβεύονται και μάλιστα με τη χορηγία αυτών που έχουν ήδη τιμωρηθεί! Δηλαδή τιμωρούνται διπλά. Και αυτό ονομάζεται δικαιοσύνη και υπευθυνότητα.

Η Ευρώπη λοιπόν, σε όλη της τη διαστροφή!

Η καλπάζουσα ανεργία και η επιβληθείσα στην Ισπανία λιτότητα, την οποία σημειωτέον οι ισπανοί ψηφοφόροι την επιζήτησαν ως μάννα εξ ουρανού, στέλνοντας στο σπίτι του τον Θαπατέρο για τον λιγότερο κουβαρντά Ραχόι, μείωσαν την ικανότητα των δανειοληπτών να είναι συνεπείς με τις δόσεις τους. Τα δάνεια που δεν εξυπηρετούνται είναι σε ποσοστό πολλαπλάσια απ’ ότι τα ελληνικά, ενώ η δραματική πτώση των τιμών των ακινήτων δεν προσφέρεται για πωλήσεις και μερικές εξοφλήσεις δανείων.

Οι ισπανικές λοιπόν τράπεζες περιέρχονται σε δεινή θέση για το λόγο ότι δάνειζαν σε ό,τι πετούσε και σ’ ό,τι περνούσε από μπροστά τους. Και αντί να δανειστούν οι ίδιες κι οι μέτοχοί τους, για να μπαλώσουν τις ζημιές, τις οποίες αυτές δημιούργησαν, βάζουν μπροστά τους ίδιους τους ισπανούς να δανειστούν για χάρη τους. Είναι σαν να έχεις εσύ πρόβλημα ρευστού και να αναγκάζεις με το στανιό τον γείτονα να πάρει δάνειο, να σου το παραδώσει και επιπλέον να αναλάβει την υποχρέωση να το εξοφλεί, μειώνοντας δραματικά το βιοτικό του επίπεδο, λόγω της έκτακτης αυτής υποχρέωσης. Πώς θα αποκαλούσε τον γείτονα ένας τρίτος; Δεν χρειάζεται σκέψη. Από «Μ» αρχίζει.

Το αποτέλεσμα είναι αυτό που βλέπουμε μπροστά μας. Οι τράπεζες τραβάνε κάτω την Ισπανία, και μαζί μ’ αυτή κι όλους της τους επιβάτες. Εκτός από τους τραπεζίτες. Αυτοί συνεχίζουν την κρουαζιέρα σε τόπους εξωτικούς.

cynical