Ξεκίνησα φορτωμένος με αντι-Γερμανικό μένος σήμερα από το σπίτι μου.

Για να μας δώσουνε τη δόση, θα μας πάρουνε την εθνική μας κυριαρχία. Περνάω έξω από ένα ταχυδρομείο και βλέπω απ΄ έξω μια ουρά 50 μέτρα, σαν αυτές που είχαν οι Ρουμάνοι παλιά όταν έβγαινε το βούτυρο με το δελτίο.


Λέω από μέσα μου "δε δουλέυουν τα ταχυδρομεία". Ο συνειρμός με οδήγησε στο να σκεφτώ τι δουλεύει. Μήπως η εφορία; Μήπως το Ι.Κ.Α. που σου κλείνει ραντεβού για εξετάσεις μετά από 4 μήνες; Μήπως τα δικαστήρια, που για μιά υπόθεση που είμαι μάρτυρας έχω κατέβει σε τρία χρόνια 4 φορές στα Χανιά;

Μήπως τα Δημόσια Νοσοκομεία, που παρ΄ όλες τις υπεράνθρωπες προσπάθειες του προσωπικού, επειδή έχουνε ξεμείνει από υλικά μπορεί να τρέχεις στο φαρμακείο να αγοράσεις ράμματα να σε ράψουνε;

Μήπως τα ασφαλιστικά ταμεία, που άμα κάνεις αίτηση για σύνταξη την παίρνεις μετά από ένα χρόνο, αλλά άμα την πάρεις δε στην κόβουνε ούτε στον Άγιο Πέτρο; Μήπως δουλέυει η ΕΥΔΑΠ, που άν πάς στα γραφεία στους Αμπελοκήπους Πέμπτη κατά τις δώδεκα θα τους δεις να φιλιούνται και να λένε καλό Σαββατοκύριακο; Μήπως οι Τράπεζες;

Τίποτα δε δουλεύει τελικά. Α!!! Το αεροδρόμιο δουλεύει!!!

Φθάνεις πανεύκολα, βρίσκεις να παρκάρεις και όλες οι πτήσεις στην ώρα τους. Καμμία σύγκριση με το παλιό. Σκέφτεσαι και τα ΚΤΕΟ. Παλιά στο Υπουργείο έχανε η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα. Τώρα τα πήραν ιδιώτες και εξυπηρετείσαι αμέσως.

Αμέσως σου φεύγουν τα νεύρα και καταλήγεις στο εξής συμέρασμα: Αν απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας είναι να μας οργανώσουν οι Γερμαναράδες και νάχουμε στο Ι.Κ.Α. (ας πούμε) τη διαφορά που έχει το Ελ.Βενιζέλος με το Ελληνικό τότε αδέλφια, ομολογώ ότι δέχομαι να φιλοξενήσω και ένα Γερμανό σπίτι μου!

Ντίνος Χρυσικόπουλος