Το μέγα Μυστήριο της τρίτης Ρώμης

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ

...Υπάρχει; ...Ποια είναι η τρίτη Ρώμη;

Αυτή είναι ο απόλυτος εχθρός των Ελλήνων

Αυτή είναι η τελευταία "Βαβυλώνα" της σύγχρονης ιστορίας.

Το 334 π.Χ. έγινε κάτι πρωτοφανές και μοναδικό στην ιστορία του κόσμου. Κάποιο θεϊκό "χέρι" έτριψε το μυθικό "λυχνάρι" και το "τζίνι" απελευθερώθηκε στον κόσμο. Ο Αλέξανδρος πέρασε με τον στρατό του στην Ασία. Το "λυχνάρι" του κόσμου ήταν η Ελλάδα και το "τζίνι" ήταν οι Έλληνες. Η πιο μορφωμένη κοινωνία που γνώρισε ποτέ η αρχαιότητα "σκορπίστηκε" στον τότε γνωστό κόσμο. Επί αιώνες συγκέντρωνε γνώση στη φτωχή ελληνική γη και μέσα σε λίγες στιγμές διασκορπίστηκε σε ολόκληρο τον κόσμο σαν δροσιστικό και ζωογόνο "νέφος" πάνω από τις κοινωνίες.

Η πιο μορφωμένη κοινωνία που γνώρισε ο ποτέ κόσμος απέκτησε με το ξίφος ένα δικαίωμα, το οποίο σπάνια μορφωμένοι κατακτούν με αυτόν τον τρόπο. Μορφωμένοι με ξίφη υπήρξαν μόνον οι Έλληνες. Εξίσου άξιοι χειριστές τόσο της γνώσης όσο και του ξίφους δεν υπήρξαν ποτέ όμοιοί τους ...Γνήσια "παιδιά" του πανέξυπνου αλλά και ρωμαλέου Οδυσσέα. Από τότε που "απλώθηκαν" στον κόσμο, ήταν αυτοί, οι οποίοι στην ουσία τον έλεγχαν απόλυτα. Υπό την ηγεσία του πιο χαρισματικού άνδρα της αρχαιότητας κατέκτησαν τον απόλυτο στόχο για έναν λαό ...Ανέβηκαν στην κορυφή της αυτοκρατορίας ως σύνολο.

Ο πρώιμος θάνατος του Αλέξανδρου τούς επέτρεψε να οργανωθούν συλλογικά, χωρίς να παρακαμφθούν από τα ιδιωτικά συμφέροντα των "γαλαζοαίματων" και των λοιπών "εκλεκτών". Όλα ήταν πλέον εύκολα. Έχοντας γνώση, μπόρεσαν και ρύθμισαν τα πράγματα με τον τρόπο που τους βόλευε. Έχοντας μια παιδεία μοναδική και ένα "πακέτο" γνώσης ασυναγώνιστο, έγιναν η πρώτη εθνικού τύπου ομάδα, η οποία λειτουργούσε "πάνω" από όλες τις κοινωνίες, υποδυόμενη την κοινωνική τάξη.

Έχοντας πλεονεκτήματα, τα οποία εκείνη την εποχή ήταν κάτι παραπάνω από σπάνια, μπορούσαν να επιβιώσουν εύκολα σε όλες τις κοινωνίες. Η άνεσή τους στην επικοινωνία, η πολυγλωσσία τους, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι αυτά, τα οποία πρέσβευαν και αντιπροσώπευαν, γοήτευαν τους λαούς, τους διευκόλυνε στη διασπορά τους ανάμεσά τους. Μέσα σε λίγα χρόνια είχαν γίνει "αόρατοι" για τους λαούς. Στελέχωναν όλους τους μηχανισμούς εξουσίας και κανένας δεν αντιδρούσε στην παρουσία τους ...Έγιναν κάτι σαν "φυσικό φαινόμενο" για εκείνους τους χώρους ...Σαν να ήταν από πάντα στις "θέσεις" τους.

Έχοντας "εκπαιδευτεί" άριστα στα ελληνιστικά βασίλεια, είχαν αποκτήσει γνώσεις και εμπειρίες, οι οποίες τους έκαναν αναντικατάστατα "εργαλεία" για τον οποιοδήποτε φιλόδοξο εξουσιαστή αυτού του κόσμου. Είχαν βρει το "μυστικό" της "πλεύσης" και μπορούσαν να αντιμετωπίζουν όλες τις καταστάσεις — και στην κυριολεξία να μην "βυθίζονται" σε καμία περίπτωση. Μιλάμε για τον απόλυτο σχεδιασμό. Πουθενά και κανένας δεν μπορούσε να τους αντισταθεί ή να τους "απομονώσει", ώστε να τους καταδιώξει, μετατρέποντάς τους σε "θηράματα".

Είχαν επινοήσει και την πνευματική "αναπαραγωγή" του "είδους" τους και είχαν καλύψει απόλυτα όλες τις αδυναμίες τους ...Πνευματικά "αναπαράγονταν". Ο Αλέξανδρος έδωσε το "σύνθημα" της ισότητας και της αξιοκρατίας μεταξύ των πάντων μέσα στην απέραντη αυτοκρατορία του και αυτό ήταν το όλο μυστικό. Η ισότητα συνέφερε τους Έλληνες. Στην πραγματικότητα ο Αλέξανδρος —για λόγους "ισότητας"— προκάλεσε έναν αγώνα "δρόμου", γνωρίζοντας ότι οι Έλληνες ήταν οι ασυναγώνιστοι "δρομείς". Χωρίς να προσβληθεί ή να αδικηθεί κανένας από τους καταπιεσμένους λαούς της περιοχής, οι Έλληνες είχαν κατακτήσει τα ανώτερα "στρώματα" όλων των κοινωνιών της Ανατολής.

...Η απόλυτη επινόηση ...Επινόηση, η οποία δεν ανατρεπόταν από κανέναν, γιατί τους συνέφερε όλους. Οι Έλληνες "νικούσαν", αλλά κανένας δεν αντιδρούσε, γιατί στην πραγματικότητα όλοι μπορούσαν να γίνουν Έλληνες. Ακόμα κι αυτοί, οι οποίοι θα μπορούσαν να τους μισούν, έβρισκαν τις "πόρτες" ανοικτές, για να γίνουν όμοιοί τους. Αυτό, το οποίο περιέγραψε ο Ισοκράτης, δούλευε με τον απόλυτο τρόπο ..."Το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους, αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι των της παιδεύσεως της ημετέρας ή των της κοινής φύσεως μετέχοντας" ...Έλληνες ήταν οι μετέχοντες της κοινής παιδείας και γνώσης ...ακόμα και για λόγους συμφέροντος.

Με αυτόν τον τρόπο εξυπηρετούνταν οι πάντες. Οι Έλληνες κάλυπταν τη φυσική αναπαραγωγή του αίματος και δημιουργούσαν συνθήκες ευνοϊκές μέσα στις ξένες κοινωνίες. Τα φυσικά παιδιά των Ελλήνων ήταν Έλληνες και όσοι μορφώνονταν με τη βοήθεια των Ελλήνων γίνονταν επίσης Έλληνες. Το αποτέλεσμα ήταν τέλειο γι' αυτούς. Διαφύλασσαν τα δικά τους συμφέροντα και "αποψίλωναν" τις κοινωνίες από ό,τι θεωρητικά θα μπορούσε να τους απειλήσει. Πριν καν τους απειλήσει, το ευεργετούσαν οι ίδιοι και είχαν έναν ακόμα ευγνωμονούντα "Συνέλληνα" έτοιμο να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους. Τα Κολέγια και οι "υποτροφίες", που αιώνες μετά εφάρμοσαν οι Δυτικοί, για να "κατασκευάζουν" συμπαθούντες και χαφιέδες, ήταν απομιμήσεις των αρχαίων ελληνικών πρακτικών. Τόσο πιστές απομιμήσεις, που έφτασαν στο σημείο —ακόμα και σήμερα— να ονομάζονται Greeks οι φοιτητές των αμερικανικών πανεπιστημίων.

Οι Έλληνες, έχοντας μέσα στους αιώνες κωδικοποιήσει τις συμπεριφορές τους, μπορούσαν να λειτουργούν ως ενιαίο σύνολο ακόμα κι αν βρισκόταν χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά ο ένας από τον άλλον. Τον χώρο, όπου κινούνταν, μπορούσαν να τον ομογενοποιούν στο επίπεδο της διοίκησης. Σε εποχές που δεν υπήρχαν ΜΜΕ και ίντερνετ, αυτοί μπορούσαν να λειτουργούν συντονισμένα και με απίστευτες ταχύτητες, χωρίς καν να επικοινωνούν. Μπορούσαν να κάνουν τον χώρο "μικρό" και ελέγξιμο για τις εξουσίες ...Τις εξουσίες όχι μόνον τις δικές τους, αλλά και αυτές κάποιων άλλων ισχυρών. Όταν ήταν ισχυροί οι ίδιοι, μπορούσαν να κυβερνάνε με άνεση. Όταν ήταν αδύναμοι, βολεύονταν και με την "εργολαβία". Βολεύονταν, εξυπηρετώντας εκείνους, οι οποίοι είχαν τη δύναμη να κατακτήσουν, αλλά αδυναμία να διοικήσουν.

Την πολυτέλεια των έτοιμων στελεχών την απόλαυσε πρώτη η Ρώμη, γιατί, λόγω της κοινής θρησκείας με τους Έλληνες, μπόρεσε και εξασφάλισε γρήγορα τη συνεργασία τους. Η στρατιωτική επιτυχία της Ρώμης ήταν θέμα χρόνου να γίνει δική τους επιτυχία. Αυτό δεν ήταν μυστικό ...Κάθε άλλο μάλιστα. Το γνώριζαν οι Ρωμαίοι και υπερηφανεύονταν για τη "συνεταιρική" τους σχέση με τους Έλληνες ...τους Έλληνες δάσκαλους, τους οποίους τους κουβαλούσαν με τα καράβια στη Ρώμη, για να εξελληνίσουν τα παιδιά τους. "Η κατακτημένη Ελλάδα κατέκτησε τον απολίτιστο νικητή", όπως είπε ο Λατίνος ποιητής Οράτιος και κανένας από τους νικητές δεν θίχθηκε.

Γνωστά ήταν όλα αυτά. Οι Ρωμαίοι θεωρούσαν μάλιστα αυτήν τη συνεργασία και ως το "μυστικό" της επιτυχίας τους. Αυτοί θα έβαζαν τα ξίφη και οι Έλληνες το πνεύμα. Χωρίς τους Έλλήνες η Ρώμη δεν θα ήταν τίποτε περισσότερο από άλλες πόλεις, οι οποίες κατά καιρούς διακρίθηκαν και χάθηκαν σαν "φωτοβολίδες". Πού είναι οι Συρακούσες; Πού είναι η Καρχηδόνα; ...Η Ρώμη ήταν αυτή που έγινε η "Αιώνια Πόλη", γιατί είχε αιώνιους συνεταίρους. Αυτοί οι "συνέταιροι" ανέβηκαν στο "άρμα" της Ρώμης και γρήγορα έγιναν το "πρόσωπο" τής Ρώμης για όλους τους υπόλοιπους λαούς ...Το μορφωμένο πρόσωπο της διοίκησής της. Η μακραίωνη παρουσία της Ρώμης στον χώρο επέβαλε και τους ίδιους σε ολόκληρο τον χώρο της Ανατολής. Ως διαχειριστές της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έγιναν οι περίφημοι Ρωμαίοι ...Οι Ρωμιοί, όπως έγιναν αργότερα γνωστοί ...Η αστική τάξη της δωδεκαθεϊστικής Ρώμης.

Όταν η θρησκεία των Ολυμπίων Θεών έδειχνε αδύνατο να επιβιώσει, την εγκατέλειψαν, όπως εγκαταλείπει κάποιος ένα "σκάφος", για να ανέβει σε ένα άλλο. Οι ίδιοι ήταν που έκαναν το "άλμα" στον χριστιανισμό της Νέας Ρώμης. Η Ρώμη επιβίωσε της θρησκείας της και συνέχισε την "πορεία" της ως Νέα Ρώμη ή Κωνσταντινούπολη. Οι Έλληνες, είτε ως Ρωμαίοι των "εθνικών" χρόνων είτε ως Ρωμιοί στα χριστιανικά χρόνια, γνώριζαν να διαφυλάττουν τα συμφέροντά τους, κρατώντας τα υπεράνω ακόμα και της ίδιας της θρησκείας ...Απλά πράγματα ...Το άκαμπτο "σκυρόδεμα" των αυτοκρατοριών ήταν οι αγράμματες μάζες, οι οποίες λειτουργούσαν καθαρά με θρησκευτικά κριτήρια και εμπλέκονταν στις μεταξύ τους συγκρούσεις ...Οι Ρωμιοί ήταν πάντα ο ελαστικός "οπλισμός", ο οποίος δεν παγιδευόταν από τις θρησκευτικές έριδες ...Τόσο "ελαστικός" —όσο χρειαζόταν— για να μην "σπάει" και τόσο "άκαμπτος" —όσο χρειαζόταν— για να "συνεργάζεται" με το "σκυρόδεμα".

Με εμπειρία αιώνων στη διοίκηση ήταν εύκολο να ελέγξουν τα πάντα. Ήταν εύκολο να "καπελώσουν" τον οποιονδήποτε θα επιχειρούσε να κυριαρχήσει στους χώρους όπου βρίσκονταν οι ίδιοι. Όποιος κι αν επιχειρούσε με τη δύναμη να κατακτήσει τον κόσμο, θα έπρεπε να εξασφαλίσει τη δική τους εμπειρία, για να διατηρήσει την κατάκτησή του. Οι Αττίλες, οι Τζέγκις Χαν και οι Ταμερλάνοι χάνονταν ο ένας μετά τον άλλο σαν "πυροτεχνήματα", γιατί απλούστατα δεν είχαν εξασφαλίσει για τις κατακτήσεις τους έναν αποτελεσματικό αστικό κοινωνικό "ιστό", που να "δένει" τις κατακτημένες κοινωνίες τους, όπως δένει ο ελαστικός σιδερένιος "οπλισμός" το άκαμπτο σκυρόδεμα.

Το ίδιο έγινε και όταν εμφανίστηκαν οι Οθωμανοί στην περιοχή τους. Οι Οθωμανοί αντιλήφθηκαν την αδυναμία τους στη διαχείριση και γρήγορα συνεργάστηκαν με τους Ρωμιούς. Η επιβίωσή τους αποδεικνύει τη συνεργασία τους με αυτούς. Γι' αυτόν τον λόγο απέφυγαν τη "μοίρα" του Ταμερλάνου και άρα τον "θάνατο". Αντιλήφθηκαν την έλλειψη που είχαν και έφτιαξαν μια αυτοκρατορία, δανειζόμενοι την "τεχνογνωσία" των Ρωμιών της προκατόχου βυζαντινής αυτοκρατορίας. Στην πραγματικότητα οι Οθωμανοί "αντέγραψαν" τη Ρώμη. Έδωσαν "αντιπαροχές" στους Ρωμιούς και εξασφάλισαν την επιβίωσή τους ...Ήταν θέμα επιβίωσης γι' αυτούς. Ως λαός είχαν τις ικανότητες να πολεμάνε γενναία πάνω στα άλογά τους, αλλά δεν είχαν γνώσεις.

Γνώσεις χρειάζεται η κατάκτηση, για να λειτουργήσει όπως συμφέρει τους κατακτητές. Γνώση, γιατί —όπως η ιστορική εμπειρία αποδεικνύει— πιο εύκολα κατακτάς έναν χώρο, παρά τον διατηρείς υπό την εξουσία σου. Για την κατάκτηση χρειάζονται λιγότερα προσόντα απ' ό,τι για τη διαχείριση. Με μερικά σπαθιά και ακόντια εύκολα "οπλίζεις" τους άνδρες σου, όταν είσαι κατακτητής. Με τι θα τους "οπλίσεις" όμως, όταν θέλεις να εξουσιάσεις επικράτειες, που δεν σου φτάνει ο χρόνος της ζωής σου να τις περιηγηθείς; Οι νομάδες πολεμιστές στο θέμα της ειρηνικής γνώσης το μόνο που ήξεραν ήταν να βγάζουν βούτυρο από το γάλα και να φτιάχνουν τυριά ...Αυτό όμως δεν έφτανε.

Πώς θα στήριζαν την αυτοκρατορία, την οποία απέκτησαν με τα σπαθιά τους; Μια αυτοκρατορία για τη στοιχειώδη λειτουργία της απαιτεί μια απίστευτη γραφειοκρατία, που να συμπεριλαμβάνει μηχανισμούς ελέγχου όλων των λαών, που βρίσκονται εντός της επικράτειάς της ...Αιτήσεις για τις νέες στρατολογήσεις να εξετάζεις, έχεις ανάγκη από τεράστιο προσωπικό ...Καταγραφές για τους εισπραχθέντες φόρους να κάνεις, έχεις ανάγκη από εκπαιδευμένους υπαλλήλους ...Μόνο και μόνο για να παρακολουθεί η ηγεσία της τα παράπονα των κατακτημένων, θέλει μια στρατιά από μεταφραστές όλων των γλωσσών. Η γραφειοκρατία της αυτοκρατορίας απαιτεί εκπαιδευμένο δυναμικό ...Δυναμικό, το οποίο απαιτεί μακρόχρονη εκπαίδευση ...Δυναμικό, το οποίο "οπλίζεται" πολύ πιο δύσκολα και πολύ πιο αργά από τους πολεμιστές.

Λογικό είναι αυτό το οποίο λέμε ...Πιο εύκολα κόβεις ένα κεφάλι, παρά το "γεμίζεις" με γνώσεις. Κεφάλια, που να κόβουν άλλα κεφάλια, περίσσευαν στους Οθωμανούς. Τους έλλειπαν κεφάλια με γνώσεις, για να εξουσιάζουν όσα κεφάλια δεν θα κόβονταν ...Κεφάλια, που να εκμεταλλευτούν τη λεία που έφεραν εκείνοι που τα έκοβαν. Τέτοιο δυναμικό δεν διέθεταν οι Οθωμανοί και ως εκ τούτου έπρεπε να το βρούνε έτοιμο. Έτοιμο δυναμικό σε εκείνη την περιοχή ήταν μόνον οι Έλληνες ...Μια συμφωνία με τους Ρωμιούς και είχαν εξασφαλίσει τη λύση όλων των προβλημάτων τους ...Μια συμφωνία με τους Ρωμιούς και η αυτοκρατορία θα ξεκινούσε την επόμενη ημέρα να λειτουργεί σαν να ήταν αυτοκρατορία αιώνων. Γι' αυτόν τον λόγο είπαμε πιο πάνω ότι η ίδια η επιβίωση της αυτοκρατορίας τους αποδεικνύει με τον πιο απόλυτο τρόπο ότι διαπραγματεύτηκαν και τελικά τα "βρήκαν" με τους Ρωμιούς.

Ήταν πολύ πολύτιμοι οι Ρωμιοί, για να τους σκοτώνουν μόνο και μόνο επειδή σε κάποια στιγμή μπορούσαν να το κάνουν. Ήταν πολύ χρήσιμοι, για να αφήσουν αδιάφορο έναν στρατηγό όπως ήταν ο Φατίχ. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία στην πραγματικότητα σε αυτούς στηρίχθηκε. Σε καμία περίπτωση δεν θα είχε μέλλον χωρίς αυτούς. Οι Τούρκοι, οι οποίοι κατέκλυσαν τη Μικρά Ασία, ήταν παντελώς άσχετοι με τη διαχείριση. Κοινοί νομάδες των ασιατικών στεπών ήταν, που εισέβαλαν στη Μικρά Ασία με τη βία, όπως κάποιοι άλλοι όμοιοί τους εισέβαλαν κάπου αλλού και στη συνέχεια "χάθηκαν". Αυτοί δεν θα μπορούσαν να "χτίσουν" σύστημα —και μάλιστα αιχμής— με τις δικές τους γνώσεις. Έπρεπε να βρουν συνεργάτες ...και τέτοιοι ήταν οι Ρωμιοί.

Απλά, για λόγους προφανείς, έπρεπε οι διασωθέντες από τους "ηττημένους" να κάνουν κι αυτοί τις παραχωρήσεις τους ...Παραχωρήσεις, οι οποίες προφανώς θα είχαν σχέση με την αλλαγή του θρησκεύματός τους, προκειμένου να μην "σκανδαλίζονται" οι ταπεινοί υπήκοοι και ευσεβείς μουσουλμάνοι. Οι "νεοφώτιστοι", άλλωστε, με την προσωπική τους αξία θα αποδείκνυαν το μεγαλείο της νέας θρησκείας ...Θα έδειχναν στους πιστούς με τον καλύτερο τρόπο και τον "θρίαμβο" της θρησκείας των ταπεινών. Για να μπορεί το Ισλάμ να αποσπά τέτοια εξέχοντα πρόσωπα από την παλιά θρησκεία τους, θα πρέπει, ως θρησκεία, να είναι "ανώτερη". Οι ευσεβείς και οι θρησκόληπτοι μουσουλμάνοι όχι μόνον δεν τους έβλεπαν σαν "εχθρούς", αλλά σαν ζωντανές αποδείξεις του "θριάμβου" της πίστης τους.

Υπό αυτό το πρίσμα της μοιρασιάς και της συνεννόησης πρέπει να δούμε τον τρόπο με τον οποίον στελεχώνονταν τα βασικά διαχειριστικά σώματα της αυτοκρατορίας. Θα πρέπει να υπήρχε οργάνωση, ώστε να διατηρείται η "μοιρασιά" μεταξύ Τούρκων και Ρωμιών και να μην ανατρέπεται μέσα στον χρόνο, είτε υπέρ του ενός είτε υπέρ του άλλου ...Να μην ανατρέπεται κυρίως εις βάρος των Ρωμιών, εφόσον η θρησκεία των ισχυρών θα τους επέτρεπε να παίρνουν σταδιακά και τα πλεονεκτήματα των "απέναντι".

Τα πράγματα ήταν εξ αρχής μοιρασμένα. Οι Τούρκοι, ως κατακτητές, θα μονοπωλούσαν σχεδόν το κεφάλαιο και οι Ρωμιοί θα ήταν οι προνομιούχοι της γνώσης ...Φεουδάρχες οι πρώτοι, Αξιωματούχοι οι δεύτεροι. Από εκεί και πέρα —τόσο οι μεν όσο και οι δε— ήταν αποφασισμένοι να διατηρήσουν μέσα στον χρόνο τα ειδικά πλεονεκτήματά τους.

Οι Τούρκοι, για παράδειγμα, λάμβαναν τις αμοιβές των κατακτητών και συμμετείχαν στη διοίκηση, συνθέτοντας το σώμα των Σπαχήδων. Τι ήταν αυτοί; ...Η κυρίαρχη τάξη των Τούρκων κατακτητών ...Γαιοκτήμονες, πιστοί μουσουλμάνοι και ιππείς —ως γνήσιοι Τούρκοι από τις στέπες της Ασίας— ...Τα πρωτοπαλίκαρα των Σουλτάνων ...Οι έφιπποι "Ηρακλείς" της εξουσίας τους ...Αυτοί, οι οποίοι πάντα έπαιρναν ως ανταμοιβή κεφάλαιο. Φεουδάρχες ήταν οι περισσότεροι και υπεύθυνοι φέουδων οι υπόλοιποι. Αυτοί ήταν το ένα "μερίδιο" της συμφωνίας ...Το "μερίδιο" των Τούρκων.

Στην αντίπερα όχθη υπήρχαν οι "γόνοι" των Ρωμιών ...Το άλλο "μερίδιο". Οι αναγκαστικά εξισλαμισθέντες και προνομιούχοι αστοί της αυτοκρατορίας ...Τα παιδιά των πρώτων και οικειοθελώς εξισλαμισθέντων Ρωμιών, αλλά και τα παιδιά εκείνα, τα οποία εξισλαμίζονταν δια της βίας ...Οι περίφημοι Γενίτσαροι ...Οι πιο μορφωμένοι μωαμεθανοί της αυτοκρατορίας με γνήσια ρωμαίικη καταγωγή ...Οι πιο βίαιοι μωαμεθανοί της αυτοκρατορίας. Φυσιολογικό είναι αυτό. Αυτοί αισθάνονταν "ανασφάλεια" και έπρεπε κάθε φορά να αποδεικνύουν πως είναι "βασιλικότεροι του βασιλέως". Αυτοί έπρεπε διαρκώς να δείχνουν με έργα την πίστη τους. Τα μεγαλύτερα εγκλήματα εναντίον των χριστιανών της Αυτοκρατορίας τα έκαναν οι Γενίτσαροι ...Ανηλεείς κι αδίστακτοι.

Πριν πούμε οτιδήποτε άλλο, να υπενθυμίσουμε —ή απλά να ενημερώσουμε τον αναγνώστη, ο οποίος τυχόν δεν το γνωρίζει— ότι η αρπαγή υγιών νέων από τις οικογένειες των Ρωμιών δεν ήταν οθωμανική "πατέντα". Το ίδιο έκανε και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία με τον Αλέξιο τον Κομνηνό. Γιατί το έκαναν αυτό στην Οθωμανική Αυτοκρατορία; Εν αντιθέσει με αυτό το οποίο φαίνεται, αυτό γινόταν υπέρ των Ρωμιών και όχι εναντίον τους ...Επίτευγμα των Ρωμιών ήταν. Γιατί; ...Για να διατηρείται η "ισορροπία" στην αρχική μοιρασιά ...Για να μην ανατρέπεται αυτή η ισορροπία μέσα στον χρόνο υπέρ των Τούρκων ...Για να διατηρούν οι —ασχέτως με ποιον τρόπο— εξισλαμισμένοι Ρωμιοί το ποσοστό τους στη στελέχωση των κρατικών θέσεων.

Γι' αυτόν τον λόγο λέγονταν και Γενίτσαροι. Το Γενίτσαρος προέρχεται από το "γενίσερι", που σημαίνει "Νέοι Στρατιώτες". Η ετοιμολογία της λέξης δεν προέρχεται από το νεαρό της ηλικίας των στρατολογημένων, όπως αφήνεται να εννοείται από αυτούς, οι οποίοι θέλουν να περιορίζουν την ανάλυσή τους στο "παιδομάζωμα". Οι άλλοι τι στρατολογούσαν; Μεσήλικες; Ο όρος προέρχεται από το "νέος", ως συνεργάτες ...Το "νέος", το οποίο βρίσκεται σε "αντιδιαστολή" με το "παλιός", που ήταν οι "δικοί" τους οι Τούρκοι. "Νέοι" ήταν οι Γενίτσαροι, οι οποίοι προέρχονταν από τους Ρωμιούς και "παλιοί" ήταν οι Σπαχήδες, οι οποίοι προέρχονταν από τους Τούρκους.

Γι' αυτόν τον λόγο υπήρχαν και οι "συμβολισμοί", οι οποίοι διαχώριζαν τους "νέους" από τους "παλιούς". Οι "παλιοί" —ως πρώτοι τη τάξη— ήταν καβάλα στο "άλογο" και άρα ιππείς. Οι "νέοι" —ως δεύτεροι— ήταν σώμα πεζικού. Το ιππικό δηλαδή της αυτοκρατορίας το κράτησαν οι Τούρκοι ως Σπαχήδες. Το κράτησαν ως απόδειξη των πρωτείων τους. Οι Γενίτσαροι "ακολουθούσαν" πεζοί. Αυτό το σώμα δημιουργήθηκε με αυτά τα χαρακτηριστικά, για να διατηρούν οι χριστιανοί Ρωμιοί μόνιμη συγγένεια αίματος με τους αξιωματούχους της Αυτοκρατορίας. Γι' αυτόν τον λόγο άλλωστε δεν άφηναν τους Γενίτσαρους να κάνουν οικογένειες. Δεν ήθελαν η "συνέχειά" τους να προστίθεται μονίμως στον ισλαμικό "λογαριασμό". Δεν ήθελαν τα παιδιά τους να "γέρνουν" τη ζυγαριά του μορφωμένου πληθυσμού της αυτοκρατορίας προς την πλευρά των μωαμεθανών.

Κάθε νέα γενιά Γενιτσάρων θα ξεκινούσε τον "λογαριασμό" από την αρχή ...Λογαριασμό όμως όχι μόνον σε εισαγωγικά. Γιατί; Γιατί οι αδίστακτοι, οι σκληροί και οι υψηλόβαθμοι Γενίτσαροι κατάφερναν πάντα και γίνονταν πλούσιοι ...Πολύ πλούσιοι ...Πάρα πολύ πλούσιοι. Χωρίς φυσικούς απογόνους ποιοι θα τους κληρονομούσαν; Τα αδέρφια τους ή τα ανίψια τους. Τι ήταν αυτοί; Χριστιανοί δεν ήταν; ...Ο Γενίτσαρος ήταν ο εξισλαμισμένος και όχι το σόι του. Άρα; Άρα ο τεράστιος πλούτος των Γενιτσάρων "ξαναγύριζε" στους Ρωμιούς ...Στους χριστιανούς Ρωμιούς. Οι Γενίτσαροι, δηλαδή, με τα "εγκλήματά" τους έκαναν πλούσια τη ρωμαίικη κοινότητα ...Της πρόσθεταν πλούτο και δεν της αφαιρούσαν ...Της πρόσθεταν επιρροή και δεν της αφαιρούσαν. Αρκεί να ήταν κάποιος αδερφός ή ανιψιός Γενίτσαρου και είχε λυμένα τα μελλοντικά προβλήματά του. Όσο ήταν ζωντανός ο Γενίτσαρος μπάρμπας, δεν τον πείραζε κανένας και όταν αυτός πέθαινε γινόταν πλούσιος κληρονόμος.

Γι' αυτόν τον λόγο ήταν συγκεκριμένος ο πληθυσμός των Γενιτσάρων και πάντα συγκρινόταν με τον αντίστοιχο των Σπαχήδων. Η διαφορά των ισχυρών της αυτοκρατορίας στο θέμα της θρησκείας τούς έκανε να μετράνε τα πάντα στις μεταξύ τους "μοιρασιές". Ως εκ τούτου ο εξισλαμισμός του ρωμαίικου στοιχείου δεν μπορούσε να γίνεται με τυχαίους όρους. Τα πλούτη αυτών των Ρωμιών δεν μπορούσαν να αφαιρούνται από τον χριστιανικό "λογαριασμό" και να προστίθενται στον μωαμεθανικό. Οι εξισλαμισθέντες και μορφωμένοι Ρωμιοί δεν μπορούσαν ως δύναμη να "αφαιρούνται" από τους Ρωμιούς και να "προστίθενται" μόνιμα στο τουρκικό στοιχείο. Σε μια τέτοια περίπτωση οι Ρωμιοί Οθωμανοί θα έπρεπε να ελπίζουν να διατηρήσουν τη δύναμη και την επιρροή τους μόνον χάρη στην οικειοθελή προσφορά για εξισλαμισμό των υπόλοιπων Ρωμιών ...πράγμα αδύνατο.

Έπρεπε το ρωμαίικο στοιχείο να συνεισφέρει διαρκώς μέλη στην άρχουσα τάξη και αυτό δεν γινόταν με διαφορετικό τρόπο. Μόνον με τον βίαιο εξαναγκασμό ή το οικονομικό δέλεαρ άλλαζε κάποιος θρήσκευμα. Επιπλέον, όλοι οι Ρωμιοί —ανεξαρτήτως θρησκείας— είχαν όφελος να προστατευτεί το κεφάλαιό τους και άρα η γνώση τους ...Να μην "φύγει" και πάει στους "απέναντι" ...Να μην τους την αρπάξουν οι Τούρκοι και με το πέρασμα μερικών γενεών τους βγάλουν από το "παιχνίδι" ...Να μην προστίθεται στη γνώση των Τούρκων και στο τέλος αλλάξει δια παντώς η ισορροπία δυνάμεων. Φέουδα δεν έδιναν οι Τούρκοι σε "γκιαούρηδες" και άρα και οι Ρωμιοί δεν θα έδιναν σ' αυτούς από τα δικά τους πνευματικά "φέουδα". Έπρεπε οι Τούρκοι να έχουν πάντα απέναντί τους έναν συλλογικό φορέα συμφερόντων, που, ναι μεν ήταν τυπικά μωαμεθανοί, αλλά, "υπογείως" τούς ένωνε η διαφορετική καταγωγή ...Η ρωμαίικη καταγωγή.

Προφανώς, ιδέα των εξισλαμισθέντων Ρωμιών ήταν το "παιδομάζωμα". Γιατί; ...Για να επαναλαμβάνεται —έστω και δια της βίας— η δική τους επιλογή, ώστε να διατηρούν ακμαία τα πληθυσμιακά τους χαρακτηριστικά ...Για να έχουν παιδιά με μητρική γλώσσα την ελληνική, ώστε, άσχετα με τη θρησκεία τους, να εκπαιδεύονται εύκολα, χωρίς να "ανοίγουν" οι πόρτες της γνώσης σε αλλόφυλους ...Να μην "γεννιούνται" μέσα στον χρόνο Τούρκοι "δάσκαλοι" ...Να μην μεταφραστούν οι ελληνικές γνώσεις στην τουρκική γλώσσα και βγουν οι Ρωμιοί άπαξ από το παιχνίδι ...Για να είναι η κάθε νέα γενιά εξισλαμισθέντων Ρωμιών απόλυτα όμοιοι με τους μέντορές τους και αριθμητικά να ρυθμίζονται με σουλτανικές αποφάσεις ως "αντίβαρο" στους Σπαχήδες.

Ρωμιοί εκπαίδευαν Ρωμιούς. Εξισλαμισθέντες Ρωμιοί εξισλάμιζαν Ρωμιούς. Πρώην χριστιανοί συνωμοτούσαν με πρώην χριστιανούς υπέρ των κοινών τους συμφερόντων. "Νέοι" είχαν απέναντί τους ως ανταγωνιστές τους "παλιούς". Γι' αυτόν τον λόγο εξαίρεσαν από τον "φόρο" αίματος την Κωνσταντινούπολη. Εκεί οι Ρωμιοί, είτε ως μωαμεθανοί είτε ως χριστιανοί, συνεννοούνταν με άλλους όρους μεταξύ τους. Άλλωστε στην Κωνσταντινούπολη δεν παρίσταναν οι Γενίτσαροι τους πολύ "σκληρούς" απέναντι στους χριστιανούς. Προνόμιο λοιπόν των Ρωμιών ήταν ο γενιτσαρισμός και όχι τιμωρία τους.

Για να καταλάβει κάποιος πόσο μεγάλο προνόμιο ήταν, αρκεί να σκεφτεί το ότι οι μωαμεθανοί σε κάποιες εποχές επιχειρούσαν ακόμα και να δωροδοκήσουν τους υπεύθυνους, για να μπορέσουν να βάλουν και τα δικά τους παιδιά ανάμεσα στους Γενίτσαρους. Σε κάποια στιγμή οι Γενίτσαροι έλεγχαν τα πάντα. Πολλές φορές αμφισβήτησαν ευθέως ακόμα και αυτήν την εξουσία τού Σουλτάνου. Μιλάμε για προνομιούχο τάξη, η οποία δημιουργούνταν εξ’ αρχής με σκοπό να κυβερνήσει ...Σαν τα στρατιωτικού τύπου Κολέγια των εσώκλειστων, τα οποία υπάρχουν σήμερα στη Δύση. Τις λίστες με τα ονόματα των υποψηφίων τις συνέτασσαν οι τοπικές αρχές και πολλές φορές δωροδοκούνταν από τις οικογένειες, για να συμπεριλάβουν και τα δικά τους παιδιά.

Από εκεί και πέρα οι συμπεριφορές των Γενίτσαρων ήταν λίγο-πολύ προβλέψιμες. Ως προνομιούχοι σε φεουδαρχικό σύστημα, φυσικό ήταν να βρίσκονται τις περισσότερες φορές "απέναντι" από την κοινωνία ..."Απέναντι" και σ' αυτούς που μέχρι κάποια στιγμή ήταν η οικογένειά τους, οι συγγενείς τους ή οι γείτονές τους. Δεν το έκαναν επειδή με κάποιον μαγικό τρόπο τους "ξεχνούσαν" ...Συγκαταλέγονταν και οι ίδιοι στους κύριους και στους δυνάστες της κοινωνίας και έπρεπε να προστατεύουν τις θέσεις και τα προνόμιά τους ...Ειδικά αυτοί, εφόσον —ως αστοί— δεν διέθεταν κεφάλαιο και έπρεπε πάση θυσία να διατηρούν τα προνόμιά τους. Περισσότερο ταξικά ήταν τα κίνητρα της σκληρότητάς τους και όχι θρησκευτικά. Περισσότερο ταξική ήταν η "αμνησία" τους παρά οτιδήποτε άλλο. Ναι μεν έπρεπε να δείχνουν τακτικά και έμπρακτα στον Σουλτάνο την αφοσίωσή τους, αλλά το έκαναν με μεγάλη διάθεση, γιατί έπρεπε να εξυπηρετούν και τα δικά τους συμφέροντα ...Συμφέροντα, τα οποία απειλούνταν από την αμφισβήτηση των φτωχών ...Καλοί οι φίλοι και οι συγγενείς, αλλά...

Έχει δει κανείς σήμερα Έλληνα απόφοιτο του Χάρβαρντ ή του Γέιλ, που να μην συμφωνεί με το Μνημόνιο, το οποίο εξοντώνει την ελληνική κοινωνία; Έχει δει κανέναν από αυτούς, ο οποίος να μην φέρεται "βασιλικότερα" των "βασιλέων" του ΔΝΤ, επειδή έκοψαν τη σύνταξη του πατέρα του ή μείωσαν τον μισθό της αδερφής του; Ας πάει κάποιος στο Κολέγιο Αθηνών να δει τι σημαίνει σύγχρονος Γενίτσαρος ...Να δει σε τι ποσοστά οι φοιτητές του "συμφωνούν" απόλυτα με τις πρακτικές των δανειστών ...Να δει σε τι ποσοστά οι φοιτητές του "συμφωνούν" με τις απόψεις του Γιωργάκη περί Ελλήνων και διαφθοράς. Ας κάνει κάποιος μια "έρευνα" και να καταγράψει τις απόψεις τους για τον μέσο Έλληνα ...Απόφοιτος του Κολεγίου δεν είναι ο συγγραφέας του βιβλίου: "η δυστυχία τού να είσαι Έλληνας;"

Αυτά συνέβαιναν και αυτά συμβαίνουν πάντα με τους ευνοημένους της εξουσίας και τέτοιοι ήταν πάντα οι Γενίτσαροι, είτε γεννιούνταν στην παλιά Κωνσταντινούπολη είτε στη σημερινή Βοστόνη. Δεν γινόταν τότε κάτι το παράξενο. Όμως, όλοι αυτοί έπαιρναν τα ρίσκα τους. Από εκεί και πέρα ήταν και θέμα τύχης το εάν θα ήσουν επωφελημένος για πάντα ...Να μην έχεις την ατυχία να πέσεις σε αλλαγή των Τάξεων Πραγμάτων. Αυτή είναι η μοίρα των Γενίτσαρων ...Τα απόλυτα πρότυπα όταν η Τάξη Πραγμάτων των προστατών τους πάει καλά ...Τα πρότυπα των πετυχημένων με τις "άκρες" στην εξουσία και τη σίγουρη "καριέρα" ...Πληρώνουν οι άνθρωποι, για να βάλουν τα παιδιά τους στα "κόλπα" ...Πληρώνουν μικρές περιουσίες, για να τα βάλουν στα Κολέγια, στις αδελφότητες ή στις Λέσχες της Νέας Τάξης.

Όλα αυτά λειτουργούν τέλεια γι' αυτούς μέχρι να έρθει η "αποφράδα" ημέρα, που θα καταρρεύσουν τα "αφεντικά". Μετά οι Γενίτσαροι γίνονται τα απόλυτα αντιπρότυπα. Μετά και οι "τυφλοί" θα τους "δείχνουν", οι "κουτσοί" θα τους "κλωτσάνε" και οι "μουγκοί" θα τους "βρίζουν". Σε μια τέτοια περίπτωση όλοι έχουν κάτι να θυμηθούν εναντίον τους. Όλοι για κάτι έχουν να τους κατηγορήσουν. Ούτε ψύλλος στον κόρφο των Κολεγιόπαιδων της Αθήνας, αν καταρρεύσει η Αμερικανική Τάξη Πραγμάτων ...Θα τρέχουν και δεν θα φτάνουν ...Επί έναν αιώνα τρώνε και πίνουν εις βάρος των κορόιδων. Τα ίδια έπαθαν και οι Γενίτσαροι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας όταν τέλειωσαν τα "ψωμιά" της. Όλοι είχαν κάτι να θυμηθούν εναντίον τους και εναντίον αυτών που τους δημιουργούσαν. Όλες οι εθνικοθρησκευτικές "εκδοχές" τής ιστορίας είχαν να πουν κάτι εναντίον της οθωμανικής πρακτικής.

Αυτές οι εκδοχές έχουν "δαιμονοποιήσει" το περίφημο "παιδομάζωμα". Ξέχασαν τα "λαδώματα", που έκαναν κάποιοι, για να προτιμήσουν τα δικά τους παιδιά ...Μεγάλα παιδιά. Δεν τα έπαιρναν τα παιδιά —-όπως εσφαλμένα νομίζουν πολλοί— από τις αγκαλιές των μανάδων τους, ώστε να "ξεχνάνε" οικογένειες ή πατρίδες. Δεν τα έπαιρναν από τα στήθη των μανάδων τους, ώστε να μην γνωρίζουν τη μητρική τους γλώσσα. Καταχρηστικώς ονομαζόταν "παιδομάζωμα". Το σύνηθες ήταν να τα παίρνουν στην εφηβική ηλικία ...Οθωμανικά έγγραφα, του 17ου αιώνα, συγκεκριμενοποιούν τα όρια μεταξύ 15-20 ετών ...Στην ηλικία που μπορούσαν να αυτοεξυπηρετηθούν και βέβαια να εκπαιδευτούν.

...Μεγάλα παιδιά, αν σκεφτεί κάποιος ότι σε εκείνες τις εποχές κάποια άλλα παιδιά σε τέτοιες ηλικίες παντρεύονταν. Μιλάμε για εποχές, όπου το προσδόκιμο της ζωής ήταν πολύ χαμηλό. Μιλάμε για εποχές, που στα σαράντα χρόνια του ο άνθρωπος θεωρούνταν σχεδόν γέρος. Μόνον στη μεγάλη ανάγκη και στη λειψανδρία —λόγω πολέμων— έπαιρναν μικρότερα παιδιά. Το σύνηθες ήταν να τα παίρνουν στην ηλικία που σήμερα δίνονται υποτροφίες από Κολέγια. Ισχυρίζεται κανένας Έλληνας ότι οι Αμερικανοί με υποτροφία πήραν το παιδί του στο Χάρβαρντ και το έκαναν "Γενίτσαρο" της Νέας Τάξης; ..."Γενίτσαρο", που "ξέχασε" την οικογένειά του και την πατρίδα του; Αν αύριο μεθαύριο καταρρεύσει η Νέα Τάξη, δεν θα βρεθούν κάποιοι να το πουν; ...Σίγουρα θα το κάνουν, ειδικά όσοι θα θέλουν να ξανανεβούν σε κάποια νέα "βάρκα".

Αυτοί οι ρωμαίικης καταγωγής Γενίτσαροι ήταν ανταγωνιστές και αντίπαλοι των Τούρκων Σπαχήδων ...Εχθροί και φίλοι ταυτόχρονα. Εχθροί, όταν είχαν να μοιραστούν μεταξύ τους πολύτιμες λείες και φίλοι, όταν έπρεπε να αντιμετωπίσουν κοινούς εχθρούς ...Ντόπιους ή ξένους. Αυτοί οι Γενίτσαροι ήταν το σκληρό πρόσωπο της ρωμαίικης διοίκησης της αυτοκρατορίας ...Οι πιο μορφωμένοι, σκληροί και αδίστακτοι Οθωμανοί ...Διασκορπισμένοι και πανίσχυροι σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της αυτοκρατορίας ...Από το Βελιγράδι μέχρι το Κάιρο ...Από την Κέρκυρα μέχρι τη Βαγδάτη. Αυτούς όλους η "εθνική" Ελλάδα τους διέγραψε άπαξ από τον κορμό της ...Σαν να μην υπήρξαν ποτέ δικά της παιδιά. Τους άφησε "μετέωρους" πάνω σε πατρίδες, οι οποίες εκείνη τη στιγμή "χτίζονταν". Αυτοί οι εξισλαμισμένοι Ρωμιοί έγιναν "εθνικά" Τούρκοι, Λιβανέζοι, Σύριοι, Αιγύπτιοι, Ιρακινοί, Ιορδανοί κλπ.. Γιατί; ...Γιατί δεν ταίριαζαν στο εθνικό "παραμύθι" της σύγχρονης Ελλάδας.

...Στο εθνικό "παραμύθι", το οποίο πλήρωσαν κάποιοι άλλοι —επίσης ξένοι—, δημιουργώντας τους δικούς τους Γενίτσαρους ...Τους Γενίτσαρους των Κολεγίων και των "ανήκομεν εις την Δύσην". Δεν χωρούσαν αυτοί οι εξισλαμισμένοι Ρωμιοί στην ιστορία της χριστιανικής Ελλάδας του Κολοκοτρώνη ...Του Κολοκοτρώνη, ο οποίος —ως εικόνα— έμεινε στην ιστορία μας με την περικεφαλαία τού ταγματάρχη του βρετανικού στρατού ...Ο Κολοκοτρώνης, ο οποίος υπήρξε ταγματάρχης ενός στρατού, ο οποίος βρισκόταν σε πόλεμο με τους στρατούς των Οθωμανών Γενιτσάρων ...Ο Κολοκοτρώνης, ο οποίος είπε το περίφημο: "Εμείς θα αναστήσουμε μια πατρίδα, που κεφάλι θα έχει τον Χριστό και όχι ανθρώπους".

Πώς μπορούσαν να "χωρέσουν" σε αυτήν την πατρίδα οι μωαμεθανοί Γενίτσαροι; Ενώ όμως δεν "χωρούσαν" ως ενήλικες, πανίσχυροι και μορφωμένοι, "χωρούσαν" ως παιδιά, που δήθεν τα άρπαζαν οι "άπιστοι" από το "βυζί" της μάνας τους. "Θήλαζαν" μέχρι τα δεκαπέντε τους και μετά, όπως ήταν "μισόχαζα" από το μητρικό το γάλα, "ξεχνούσαν" την καταγωγή τους. Δεν "χωρούσαν" να τους γνωρίσουμε ζωντανούς, αλλά "χωρούσαν" να τους "κλαίμε" σαν να ήταν πεθαμένοι. Ρωτάμε λοιπόν εμείς οι αφελείς: ...Οι χριστιανοί Ρωμιοί, είτε με την Εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση είτε με την ανταλλαγή των πληθυσμών έναν αιώνα μετά, βρίσκονται όλοι στην πατρίδα τους ...οι συγγενείς τους μωαμεθανοί Γενίτσαροι, που ακόμα τους "κλαίμε" σαν αρπαχθέντα "βρέφη" Ρωμιών, πού πήγαν; Εκείνοι οι πανίσχυροι Ρωμιοί πού πήγαν, εφόσον η "μαμά" τους Ελλάδα δεν τους ήθελε; ...Εφόσον η σταυροφορούσα "μάνα" τους τούς "ξέχασε" νωρίτερα απ' ό,τι αυτοί;

Όπως αντιλαμβανόμαστε, η μεγάλη ζημιά για τους Ρωμιούς έγινε στον προηγούμενο αιώνα και όχι με την Άλωση της Πόλης πριν από πεντακόσια χρόνια ...Το 1922 καταστράφηκε η ρωμιοσύνη της Ανατολής και όχι με την Άλωση της Πόλης. Η εμφάνιση του Ισλάμ στους χώρους της Ανατολής ήταν κάτι το σημαντικό για τους Ρωμιούς, αλλά όχι τραγικό. Το Ισλάμ φαινομενικά τούς έκανε ζημιά στην Ανατολή, ενώ πρακτικά αυτό δεν συνέβη στο βαθμό που εκ πρώτης όψεως φαίνεται. Δεν τους κατέστρεψε, αλλά τους δίχασε για πρώτη φορά. Ήταν η πρώτη φορά που οι Ρωμιοί δεν ακολούθησαν όλοι μαζί μια νέα και για κοινή για όλους επιλογή. Τους δίχασε ως νέα επιλογή, γιατί δεν ήταν αποτέλεσμα δικής τους απόφασης, αλλά επιλογή ανάγκης.

Δεν διάλεξαν δηλαδή οι Ρωμιοί μόνοι τους μια νέα θρησκεία, όπως συνέβη με τον χριστιανισμό. Βρέθηκαν ξαφνικά υπό την απειλή νέων κυριάρχων με διαφορετική θρησκεία και οι ίδιοι έπρεπε απλά να επιλέξουν τι θα έκαναν. Όπου υπάρχει δίλημμα και επιλογή, υπάρχει διχασμός. Τότε διχάστηκαν για πρώτη φορά οι Ρωμιοί. Κάποιοι εξισλαμίσθηκαν και χάθηκαν τα "ίχνη" τους πίσω από ονόματα "νεοφώτιστων" μωαμεθανών. Κάποιοι άλλοι συνέχισαν να είναι χριστιανοί Ρωμιοί, είτε εντός είτε εκτός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και κάποιοι άλλοι επέλεξαν να φύγουν προς τη Δύση.

Η αλλαγή θρησκείας, που σήμερα φαίνεται παράξενη —και συνήθως δεν είναι προαπαιτούμενο για τίποτε— κάποτε είχε διαφορετική σημασία. Με μια αλλαγή θρησκείας μπορεί να έφευγες από τη σειρά που σε έστελναν στα σκλαβοπάζαρα και να πας κατ’ ευθείαν στα παλάτια. Όμως, δεν ήταν μόνον κάποιοι Ρωμιοί, που εξισλαμίσθηκαν. Ακόμα κι αυτοί, οι οποίοι τους εξισλάμισαν, αναγκάστηκαν σε κάποια στιγμή να αλλάξουν το δόγμα τους, παρασέρνοντας τους Ρωμιούς σε νέα αλλαγή. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι Οθωμανοί ξεκίνησαν ως οπαδοί του δόγματος του Μπεκτασισμού και για λόγους πολιτικής υιοθέτησαν τον Σουνιτισμό ...Από "αιρετικοί" έγιναν "ορθόδοξοι" και άρα μαζί με αυτούς "ορθόδοξοι" έγιναν και οι πολύτιμοι συνεργάτες τους.

Ο Φατίχ στην πραγματικότητα έγινε κατακτητής της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας από τη στιγμή που εξασφάλισε τη βοήθεια των Ρωμιών ...Εκείνων των Ρωμιών, οι οποίοι για νέα προνόμια και νέα αξιώματα σε μια νέα αυτοκρατορία δέχονταν να "ξαναλλάξουν" τη θρησκεία τους ...Εκείνων, οι οποίοι από δωδεκαθεϊστές έγιναν χριστιανοί και στη συνέχεια μωαμεθανοί. Όπως αντιλαμβανόμαστε, η "άλωση" της Κωνσταντινούπολης δεν ήταν αυτή, η οποία έδινε στον Φατίχ την ιδιότητα του Κατακτητή ...Συμβολική πράξη ήταν.

Η Κωνσταντινούπολη, όταν "έπεσε", ήταν μια πόλη μικρότερη των 60000 κατοίκων ...Μια πόλη αμετανόητων, απελπισμένων, τρομοκρατημένων, θρησκόληπτων, αλλά και γενναίων μαχητών, η οποία όμως δεν έλεγχε τίποτε έξω από τα τείχη της ...Η αυτοκρατορία ήταν ήδη οθωμανική. Ακόμα κι αν δεν την κατακτούσε ο Πορθητής, η Πόλη θα "έπεφτε" μόνη της από την αδυναμία της να συντηρηθεί ...Η πραγματική "άλωση" της Πόλης είχε γίνει πολλά χρόνια πριν ...Είχε γίνει, όταν η Βυζαντινή Αυτοκρατορία είχε αρχίσει να κλονίζει τη βεβαιότητα των Ρωμιών για την επιβίωσή της ...Είχε γίνει, όταν κάποιοι Ρωμιοί έψαχναν ήδη νέα αφεντικά να υπηρετήσουν.

Όταν οι Οθωμανοί εξασφάλισαν τη λειτουργία της δικής τους αυτοκρατορίας και άρα όταν είχαν έρθει σε συμφωνία με τους εξισλαμισθέντες Ρωμιούς, η Πόλη είχε "πέσει", χωρίς καν οι Τούρκοι να την πλησιάσουν. Η Κωνσταντινούπολη απλά με την "πτώση" της θα άλλαζε και τυπικά τη "σελίδα" στην ιστορία της περιοχής. Γι' αυτούς, οι οποίοι γνωρίζουν πώς λειτουργούν τα σύμβολα και οι τίτλοι, απλά θα πούμε ότι ο ίδιος ο Μωάμεθ ο Πορθητής στη Δύση "αυτοσυστηνόταν" ως "Καίσαρας των Ρωμαίων". Θεωρούσε τον εαυτό του διάδοχο των βυζαντινών αυτοκρατόρων. Θεωρούσε τον εαυτό του τρίτο οικιστή της Κωνσταντινούπολης μετά τον Μέγα Κωνσταντίνο και τον Ιουστινιανό.

Δεν άλλαξε καν το όνομά της, όπως είχε κάθε δικαίωμα να κάνει. Όπως ο Κωνσταντίνος "εξαφάνισε" το Βυζάντιο, έτσι κι αυτός θα μπορούσε να "εξαφανίσει" την Κωνσταντινούπολη. Δεν το έκανε όμως, σε εποχές που θα μπορούσε να το κάνει πολύ εύκολα και απολύτως επιτυχώς. Δεν το έκαναν ούτε οι διάδοχοί του, παρ' όλο που είχαν πέντε αιώνες καιρό να το κάνουν. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η πρωτεύουσά της ονομαζόταν Κωνσταντινούπολη ...Κωνσαντινίγιε ...قسطنطينيه ...Konstantiniyye ...Οι κεμαλιστές στις 28 Μαρτίου του 1930 την μετονόμασαν σε Ινσταμπούλ.

Δεν αποτελεί επίσης έκπληξη, που ο ίδιος ο Πορθητής επέλεξε να φτιάξει το Φατίχ Τζαμί —το οποίο στην πραγματικότητα είναι το Μαυσωλείο του— πάνω στον παλιό ναό των Αγίων Αποστόλων ...Στο ναό όπου βρίσκονταν οι τάφοι των βυζαντινών αυτοκρατόρων. Κάτι, το οποίο δεν το ξέρει ο πολύς ο κόσμος, είναι ότι το Φατίχ Τζαμί και ο Ναός των Αγίων Αποστόλων μοιράζονται το ίδιο "πάτωμα" ...Τα ίδια θεμέλια. Μόνον η ανωδομή του Ναού των Αγίων Αποστόλων είχε γκρεμιστεί από τον Φατίχ και όχι η βάση του Ναού, η οποία φιλοξενούσε τους "προκατόχους" του. Ο Μωάμεθ, δηλαδή, είναι θαμμένος ακριβώς στον ίδιο χώρο με τους "συναδέλφους" του ...Κάτω από τις ίδιες πέτρες και μέσα στο ίδιο χώμα.

Αποτελεί —ακόμα και σήμερα— "ταμπού" για τους Τούρκους να ανοίξουν τον τάφο του. Δεν δίνουν άδεια σε κανέναν να τον πειράξει. Ούτε καν οι Κεμαλιστές, οι οποίοι παρίσταναν τους άθεους. Αδιανόητο και μόνον να σκεφτεί κάποιος μια τέτοια αντιεπιστημονική συμπεριφορά για τον αιώνα της γνώσης. Υπάρχει διάσημος αυτοκράτορας του μακρινού παρελθόντος θαμμένος σε έναν προστατευμένο και ασύλητο τάφο και δεν ενδιαφέρεται η επιστημονική κοινότητα να τον μελετήσει; Υπάρχει ο πιο διάσημος αυτοκράτορας και στην πραγματικότητα ο ιδρυτής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε γνωστό τάφο και κανένας δεν θέλησε να μελετήσει τα "εφόδια" που πήρε μαζί του στο μακρινό "ταξίδι" του; ...Να μελετήσει τα ρούχα που του φόρεσαν ...Να μελετήσει τα κτερίσματα που του αφιέρωσαν ...Να μελετήσει τα σύμβολα εξουσίας που φέρει. Γιατί δεν το κάνουν; ...Γιατί φοβούνται ...Φοβούνται αυτό το οποίο θα δουν ...Φοβούνται ότι θα δουν πραγματικά έναν "Καίσαρα των Ρωμαίων" θαμμένο ανάμεσα σε άλλους "Καίσαρες".

Θα βρουν αυτό, το οποίο γνώριζαν πάντα οι Ρωμιοί ...Αυτοί, οι οποίοι ήταν πάντα υπεράνω των θρησκευτικών αντιπαλοτήτων και των φανατισμών ...Υπεράνω των αντιπαλοτήτων και των μισών, που ταλαιπωρούσαν τους φτωχούς και τους αγράμματους ...Αυτοί, τους οποίους η εξουσία "μάντρωνε" στις διάφορες θρησκευτικές "στάνες". Στην κορυφή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τα πράγματα ήταν διαφορετικά ...Άλλη "γλώσσα" μιλούσαν μεταξύ τους οι άρχοντες. Η Νέα Ρώμη ή Κωνσταντινούπολη εξακολουθούσε να είναι η πρωτεύουσα της Ανατολικής Αυτοκρατορίας. Απλά, εκείνη η αυτοκρατορία είχε δύο μεγάλες θρησκείες και όχι μία, όπως ίσχυε πριν την εμφάνιση των Οθωμανών.

Η αυτοκρατορία ονομαζόταν οθωμανική, γιατί αυτό αποφάσισαν από κοινού Κατακτητές και Διαχειριστές. Οι κατακτητές είχαν τους λόγους τους και οι διαχειριστές δεν είχαν λόγους να διαφωνήσουν ...Απλή μοιρασιά έγινε μεταξύ συνεταίρων. Ο Μωάμεθ έδωσε το όνομά του στην αυτοκρατορία και οι Ρωμιοί κράτησαν το όνομα της Πρωτεύουσας. Ο αρχηγός των Τούρκων θα έδινε το όνομά του στην αυτοκρατορία και ο αρχηγός των Ρωμιών θα διατηρούσε το όνομα της πρωτεύουσάς της. Ο Μωάμεθ ήταν ο ιδρυτής της δυναστείας των Οσμανλίδων ή Οθωμανών και η Πρωτεύουσα της αυτοκρατορίας τους ήταν η Κωνσταντινούπολη ή Κωνσταντίγιε.

Σήμερα ο φόβος στην Τουρκία είναι γενικός για τον τάφο του Πορθητή. Γιατί; Γιατί, αν ισχύουν αυτά, τα οποία ισχυριζόμαστε στο κείμενο αυτό, τότε όλα αυτά θα είναι "αποτυπωμένα" μέσα στον τάφο του Φατίχ. Αν ισχύουν όλα αυτά που λέμε, θα έχουν πρόβλημα όλοι τους. Οι κεμαλιστές θα έχουν πρόβλημα, γιατί θα αποδειχθούν οι απόλυτοι προδότες των Τούρκων ...Οι προδότες, οι οποίοι διέλυσαν την Οθωμανική Αυτοκρατορία των Τούρκων και των Ρωμιών, συνεργαζόμενοι με ξένες δυνάμεις ...Αυτοί, οι οποίοι ανέτρεψαν τους Τούρκους Σπαχήδες εξουσιαστές και "ξερίζωσαν" τους συνεργαζόμενους Ρωμιούς αστούς από τις προαιώνιες "εστίες" τους.

Το ίδιο πρόβλημα με το άνοιγμα του τάφου θα έχουν και οι ισλαμιστές τύπου Ερντογάν. Γιατί; Γιατί σε μια τέτοια περίπτωση θα καταρρεύσει το "παραμύθι", το οποίο πουλάνε σε αφελείς θρησκόληπτους ...Το "παραμύθι" να παρουσιάσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία σαν μια αυτοκρατορία του φανατικού Ισλάμ ...πράγμα το οποίο δεν ισχύει. Οι σημερινές σουνιτικές απόψεις των "φανατικών" Τούρκων ισλαμιστών δεν ίσχυαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Οι σημερινές ανθελληνικές υστερίες των "φανατικών" δεν ίσχυαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ...ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΟΥΣ ΡΩΜΙΟΥΣ ...Τζάμπα οι αγράμματοι ποδοσφαιριστές και οι νάνοι ονειρεύονται ανασύστασή της χωρίς τη διαχειριστική παρουσία των Ρωμιών.

Γι' αυτόν τον λόγο αυτοί, οι οποίοι μισούνται σε όλα μεταξύ τους, συμφωνούν μόνον σε ένα πράγμα ...Να μην ανοιχθεί ποτέ ο Τάφος του Φατίχ ...Του Φατίχ, του οποίου η ίδια του η ύπαρξη τον καθιστούσε μια "γέφυρα" μεταξύ Σπαχήδων και Γενιτσάρων ...Σπαχής, λόγω του πατέρα του και Γενίτσαρος, λόγω της μάνας του.

Το ελληνικό "μικροκλίμα".

Από την εποχή του Αλεξάνδρου και των ελληνιστικών βασιλείων η παρουσία των Ελλήνων στην περιοχή είχε την "προβολή" της και στην ευημερία των λαών. Ανεξαρτήτως της ταυτότητας του εκάστοτε κυρίαρχου, οι λαοί της περιοχής απολάμβαναν κοινωνικές συνθήκες, που όμοιές τους δεν υπήρχαν πουθενά αλλού στον κόσμο. Η επιτυχία των Ελλήνων γινόταν εύκολα και επιτυχία των λαών που τους φιλοξενούσαν. Η ύπαρξή τους στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου δημιουργούσε ένα "μικροκλίμα" ελευθερίας ...Αναγκαστικά. Οι Έλληνες είχαν γνώση βασιλέων, αλλά ήταν πολλοί για να γίνουν βασιλείς. Ακόμα κι αν δεν διέθεταν κεφάλαιο, ως εξουσιαστής ήσουν υποχρεωμένος να τους σέβεσαι, γιατί, αν αντιδρούσαν, ήταν επικίνδυνοι.

...Σε σκλαβοπάζαρο να τους έστελνες, δεν θα τους ξεφορτωνόσουν ...Δεν θα "χάνονταν", εφόσον όλο και κάποιος πλούσιος θα ήθελε να αγοράσει σύμβουλο σε τιμή σκλάβου. Σύμβουλο με γνώσεις, που ακόμα και σήμερα θα μπορούσαν να σταθούν σε οποιαδήποτε διοικητική θέση. Ας ψάξει να βρει κάποιος τι διδάσκονται σήμερα στο Χάρβαρντ ή το Γουέστ Πόιντ και θα καταλάβει για τι είδους γνώσεις μιλάμε και σε ποιους μπορεί να είναι χρήσιμες. Αυτό ήταν το όλο μυστικό τους. Είχαν αντιληφθεί τη δύναμη της γνώσης και την καλλιεργούσαν στο έπακρο. Γνώριζαν ότι στους ισχυρούς πάντα θα χρειάζονταν αυτού του είδους οι γνώσεις και αυτό θα τους έκανε πολύτιμους για τους πάντες.

Ένα τέτοιο σύνολο όμως δεν μπορείς να το υποβιβάσεις στο επίπεδο των δούλων. Το αποτέλεσμα ήταν να δημιουργούν οι Έλληνες κοινωνίες "χαλαρές", οι οποίες έδιναν "αναπνοές" ελευθερίας στους λαούς. Δημιουργούσαν ένα "κέλυφος", το οποίο προστάτευε τους λαούς. Επωφελούνταν οι πάντες εξαιτίας τους. Γι' αυτόν τον λόγο τούς παρομοιάσαμε με "νέφος", το οποίο απλώθηκε στην Ανατολή ...Ένα "νέφος", το οποίο "κάθισε" πάνω στις κοινωνίες της και τις προστάτευε ...Ένα "νέφος" υγρό και δροσερό, το οποίο έδινε ζωή ακόμα και στις έρημους της περιοχής.

Αυτά όλα δεν τα έκαναν επειδή ήταν "άγιοι" ή "ανώτεροι" από τους υπολοίπους, αλλά επειδή ακριβώς ήταν πολύ ισχυροί και τα συμφέροντά τους σε μεγάλο βαθμό ταυτίζονταν με αυτά των λαών. Μπορεί οι ίδιοι να "βολεύονταν" από τις εξουσίες, αλλά ποτέ δεν τις άφηναν να ξεπερνάνε τα "όρια", τα οποία οι ίδιοι θεωρούσαν ασφαλή ...Τα "όρια" τα οποία δεν θα τους απειλούσαν, αν για τον οποιονδήποτε λόγο βρίσκονταν σε αυτόν τον κόσμο χωρίς κεφάλαιο και περιουσία. Αυτό ήταν ένα φαινόμενο, το οποίο διαιωνιζόταν μέσα στον χρόνο. Ο χώρος όπου βρίσκονταν οι Ρωμιοί ποτέ δεν έχανε κάποια από τα "ελάχιστά" του...

...Το minimum της ελευθερίας ...Το minimum της ελευθερίας έκφρασης ...Το minimum της θρησκευτικής αυτοδιάθεσης κλπ.. Αυτό, σε συνδυασμό με την πολυτιμότητά τους για τον κάθε νέο κατακτητή, σήμαινε συγκεκριμένα πράγματα. Όσο κάφρος και να ήταν ένας νέος κατακτητής, οι Ρωμιοί συνεργάτες του θα φρόντιζαν να "φιλτράρουν" την "καφρίλα" του πριν αυτή "πέσει" πάνω στους ίδιους και άρα και στους υπόλοιπους. Όσο αιμοβόρος κι αν ήταν ο κάθε νέος εισβολέας της περιοχής, οι Ρωμιοί θα φρόντιζαν να "αμβλύνουν" την βαρβαρότητα των αποφάσεών του πολύ πριν αυτές φτάσουν στο σημείο "εφαρμογής" και άρα στην κοινωνία.

...Απλά πράγματα. Όποιος κι αν ήταν ο κατακτητής της περιοχής, γνώριζε ότι μια τέτοια "εξελιγμένη" κοινωνία δεν μπορούσε να λειτουργήσει χωρίς σεβασμό των παραμέτρων της και μια τέτοια παράμετρος ήταν και το ελληνικό στοιχείο ...Δεν μπορούσε να λειτουργήσει και άρα να τον υπηρετήσει και τον ίδιο. Είναι σαν να μπαίνεις σε ένα αεροπλάνο, θέλοντας να ταξιδεύσεις γρήγορα και με άνεση και ταυτόχρονα να μην σέβεσαι τους όρους λειτουργίας του. Ακόμα και ο πιο σκληρός δολοφόνος να είσαι, θα πρέπει να περιορίσεις τις "ορέξεις" σου μέσα στο αεροπλάνο ...για το δικό σου συμφέρον. Όσο και να αντιπαθείς ή ακόμα και να μισείς τους πιλότους, αυτοί θα είναι οι τελευταίοι που θα σκοτώσεις. Είναι οι μόνοι που γνωρίζουν να πιλοτάρουν το σκάφος ...και αυτό το γνωρίζουν. Γνωρίζεις κι εσύ πως, αν τους πειράξεις, όχι απλά δεν θα εξυπηρετηθείς, αλλά θα σκοτωθείς. Οι "πιλότοι" του συστήματος της Ανατολής ήταν οι Ρωμιοί ...και το γνώριζαν.

Αυτό βέβαια εξυπηρετούσε και τους λαούς της περιοχής. Τους εξυπηρετούσε, γιατί εξαιτίας τους ποτέ και καμιά εξουσία δεν έφτανε στα άκρα. Οι Ρωμιοί λειτουργούσαν σαν ένα "αμορτισέρ", το οποίο προστάτευε τους λαούς από τις όποιες σκληρές εξουσίες μπορούσαν να προκύψουν μέσα στον χρόνο. Ενεργούσαν για τους εαυτούς τους, αλλά επωφελούνταν οι πάντες. Επί αιώνες εκείνοι οι χώροι ήταν "οάσεις" για την ανθρωπότητα. Ήταν οι "υπερχειλιστές" του πολιτισμικού "φορτίου" της ανθρωπότητας. Ποτέ και κανένας βάρβαρος δεν μπορούσε να "σβήσει" στην περιοχή τις προηγούμενες προσπάθειες. Κανένας δεν μπορούσε να αδειάσει τη "δεξαμενή" της και να την γυρίσει "πίσω" αιώνες. Τα πάντα είχαν "κλειδώσει" από την εμφάνιση των Ρωμιών και μετά. Ο κάθε νέος κατακτητής προσέφερε νέο "φορτίο" ακόμα και παρά τη θέλησή του. Οι Ρωμιοί φρόντιζαν να "φιλτράρουν" τα πάντα και να κρατούν μόνον τα θετικά.

Στους αιώνες του σκότους το "νέφος" προστάτευε τις χώρες των Ρωμιών. Όταν στην Κίνα υπήρχε ο "Μεσαίωνας" των Χαν, στην Ινδία ο "Μεσαίωνας" των Μογγόλων και στη Δύση ο Μεσαίωνας της Ιεράς Εξέτασης, η Ανατολή των Ρωμιών "ανέπνεε". Επί αιώνες ο χώρος της Ανατολικής Αυτοκρατορίας ήταν με διαφορά ο πιο "πολιτισμένος" του κόσμου. Χάρη στους Έλληνες και στο ζωογόνο "νέφος" τους η βαρβαρότητα δεν μπορούσε να "πυρπολήσει" τη γη της. Η Ανατολική Αυτοκρατορία με την πρωτεύουσά της Κωνσταντινούπολη ήταν επί αιώνες το πιο "δροσερό" μέρος σε έναν Πλανήτη, ο οποίος "φλεγόταν" από τα θρησκευτικά του πάθη και τις μισαλλοδοξίες ...Σε έναν Πλανήτη, ο οποίος δεν μπορούσε να καλύψει τις ανάγκες των πληθυσμών του και να αποφύγει τις καταστροφές των βαρβάρων.

Γιατί όμως αναφερόμαστε σε όλα αυτά; Γιατί αυτήν τη στιγμή στους ιστορικούς χώρους της Μέσης Ανατολής οι κοινωνίες "φλέγονται". "Φλέγονται" από τα προβλήματα, αλλά και τα πάθη τους. Μιλάμε για πραγματικό Μεσαίωνα. Έχουν αδειάσει οι "δεξαμενές" της Μέσης Ανατολής. Έχουν γυρίσει στα χρόνια του Βαάλ και της Βαβυλώνας. Μιλάμε για καινοφανείς όρους, όπως "Ισλαμοφασίστες" ...Άνθρωποι αλαλάζουν "ο Αλλάχ είναι μεγάλος" και είναι έτοιμοι να σκοτώσουν όποιον "διαφορετικό" δουν μπροστά τους. Πρόσφατα έσφαξαν δύο κοριτσάκια σαν τα αρνιά, επειδή χόρευαν στην αυλή του σπιτιού τους. Απειλούν γυναίκες με ακρωτηριασμούς, επειδή θέλησαν να οδηγήσουν αυτοκίνητα ...Βιάζουν, ακρωτηριάζουν, παραμορφώνουν όποια θεωρούν ότι "προκαλεί" την ηθική τους.

...Όλα αυτά δεν είναι Ισλάμ ...Ποτέ δεν ήταν Ισλάμ. Το Ισλάμ ήταν "γλυκό" και "όμορφο", όταν για όλους τους υπόλοιπους Δυτικούς βασίλευε ο Μεσαίωνας. Όταν οι Ευρωπαίοι ζούσαν υπό τον φόβο της "πυράς" των Ιερών Εξετάσεων, η ισλαμική Μέση Ανατολή ήταν όμορφη και "δροσερή". Λογικό είναι αυτό, εφόσον, ως "νεότερη" θρησκεία, έπρεπε να "πλειοδοτήσει" σε συνθήκες διαβίωσης των πιστών της, προκειμένου να επιβιώσει και να επεκταθεί. Σε εκείνους τους χρόνους ήταν μια πραγματική "όαση" μέσα στην άπειρη βαρβαρότητα ...Προχωρημένη όχι μόνον στον πολιτισμό, αλλά και στην τεχνολογία. Στις εποχές που οι Δυτικοί φορούσαν προβιές ή μάλλινες φλοκάτες στο "χρώμα" της βρόμας, οι Ανατολίτες φορούσαν υπέροχα μεταξένια και λινά υφάσματα σε μια πανδαισία χρωμάτων. Στις εποχές που οι Δυτικοί πέθαιναν, χωρίς να έχουν γνωρίσει την επαφή με το νερό, οι Ανατολίτες "μούλιαζαν" σε αρωματικά έλαια ...Ο χώρος, όπου αιώνες πριν η Κλεοπάτρα έκανε το μπάνιο της μέσα στο γάλα, ευωδίαζε, όταν στη Δύση έπρεπε να ψαχουλέψεις καλά μια γυναίκα, για να είσαι σίγουρος πως είναι τέτοια.

Πόλεις, όπως η Αλεξάνδρεια, η Αντιόχεια, η Δαμασκός, η Βαγδάτη κλπ., "έλαμπαν" από τον πολιτισμό τους ..."Έλαμπαν" από τη βιοτεχνική παραγωγή τους ..."Έλαμπαν" από την ευγένειά τους ...Ζηλευτές σε ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο ...Εξωτικοί προορισμοί, που μάγευαν τους περιηγητές. Και όμως. Αυτές οι πόλεις σήμερα είναι βυθισμένες μέσα στη θρησκοληψία, την αμορφωσιά, τη μισαλλοδοξία και το "σκότος". Δεν παράγουν τίποτε και καταναλώνουν ό,τι σκουπίδι περισσεύει στη Δύση. Ακόμα και την αισθητική τους έχασαν, βυθισμένες μέσα στην ασχήμια και την παραμόρφωση.

Κάτι συνέβη στο Ισλάμ και "αρρώστησε" τόσο πολύ. Κάποιοι είναι υπεύθυνοι γι' αυτήν την κατάντια και αυτούς θα προσπαθήσουμε να αναζητήσουμε στο κείμενό μας. Αυτό, που πρώτο σκεφτόμαστε με βάση τα όσα είπαμε πιο πάνω, έχει σχέση με τους Ρωμιούς. Για να "αρρωστήσει" το Ισλάμ τόσο πολύ και να χάσει τη δύναμη αντίστασης, θα πρέπει να υπήρξε πρόβλημα με τους Ρωμιούς. Οι Ρωμιοί για κάποιους λόγους, είτε ως χριστιανοί είτε ως εξισλαμισμένοι πρώην Γενίτσαροι, δεν μπόρεσαν να "ανασχέσουν" αυτήν την "οπισθοδρόμηση" προς ένα βαρβαρικό παρελθόν, το οποίο η περιοχή είχε να δει από την εποχή της Περσικής Αυτοκρατορίας ...Από την εποχή πριν της παρουσίας των Ρωμιών στην περιοχή. Αιώνες ολόκληρους οι λαοί εκείνης της περιοχής είχαν "ξεπεράσει" τη βαρβαρότητα και σήμερα φαίνεται να έχουν βυθιστεί ξανά μέσα σε αυτήν. Εδώ τίθεται πλέον το κύριο ερώτημα: ...Υπήρχαν οι Ρωμιοί, για να αντισταθούν;

Η μεγάλη ήττα.

Όταν μια κατάσταση αλλάζει τόσο δραματικά, αυτό, το οποίο πάντα αναζητάμε, είναι τα αίτια. Αναζητάμε εκείνη την παράμετρο που "εξαλείφθηκε" και εξαιτίας της οποίας άλλαξε ολόκληρη η "χημεία" της περιοχής. Αυτό, το οποίο —όπως είδαμε μέχρι τώρα— άλλαξε τον τελευταίο αιώνα στην περιοχή, ήταν η παρουσία των Ρωμιών. Οι Ρωμιοί, οι οποίοι είχαν παρουσία αιώνων στην περιοχή, "εξαλείφθηκαν". Ένας παράγοντας με τρομερή συμμετοχή στη λειτουργία της περιοχής "ξηλώθηκε" μέσα σε ελάχιστο χρόνο. Από εκεί και πέρα φυσικό ήταν να υπάρξουν αλυσιδωτές αντιδράσεις και να φτάσουμε στο αποτέλεσμα το οποίο βλέπουμε σήμερα. Αυτό, το οποίο πρέπει να δούμε λοιπόν, είναι το πώς "ξηλώθηκαν" οι Ρωμιοί σε μια περιοχή όπου ήταν πανίσχυροι.

Η μόνη ήττα, που γεύτηκαν οι Ρωμιοί στη μακραίωνη παρουσία τους στην περιοχή, ήταν στις αρχές του προηγούμενου αιώνα. Πραγματικά πιάστηκαν στον "ύπνο", γιατί δεν κατάλαβαν ποιοι ήταν πραγματικά οι εχθροί τους και ποιους έβλεπαν σαν εχθρούς. Λίγες ημέρες πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή η Κωνσταντινούπολη στην κυριολεξία γιόρταζε. Τόσο οι χριστιανοί Ρωμιοί όσο και οι μουσουλμάνοι Οθωμανοί ήταν σίγουροι ότι με τη συνεργασία τους θα διαιώνιζαν την κυριαρχία τους. Θεωρούσαν ότι τους είχαν όλους τού "χεριού" τους και δεν ανησυχούσαν για τίποτε ...Θα νομιμοποιούσαν έναν ήδη ισχύοντα "συνεταιρισμό". Ακόμα κι αν εξαιτίας των εξελίξεων άλλαζαν "θέσεις", τίποτε άλλο δεν θα άλλαζε. Το επέτρεπε η εποχή και αυτοί "διάβαζαν" τις εποχές όπως κανένας άλλος.

Η βιομηχανική περίοδος υπόσχονταν τα πάντα και δεν υπήρχε λόγος να φοβούνται ανατροπές. Στην εποχή της βιομηχανίας γνώριζαν πολύ καλά το βιομηχανικό κεφάλαιο και ήταν βέβαιοι για την κυριαρχία τους. Ακόμα δηλαδή κι αν άλλαζε ριζικά το θρησκευτικό καθεστώς της καταρρέουσας αυτοκρατορίας, δεν θα είχαν πρόβλημα ...Οθωμανοί ήταν όλοι τους. Όπως οι Μωαμεθανοί Οθωμανοί συνεργάστηκαν με τους Ρωμιούς Οθωμανούς και σεβάστηκαν τις περιουσίες τους, έτσι περίμεναν να τους φερθούν και οι Ρωμιοί στην ακραία εκείνη περίπτωση, που θα χρειαζόταν να αλλάξει εκ νέου "θρήσκευμα" η αυτοκρατορία. Στην πραγματικότητα οι Οθωμανοί και οι Ρωμιοί ήταν σίγουροι ότι αυτοί μόνοι τους θα γύριζαν τη "σελίδα" της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Θεωρούσαν σίγουρο ότι θα γίνονταν βιομήχανοι και θα διαιώνιζαν τη συνεργασία τους ...Οι βιομηχανίες δεν είναι πεπερασμένα φέουδα, για να μαλώνουν μεταξύ τους ...Οι βιομηχανίες στήνονται η μία δίπλα στην άλλη, καλύπτοντας τις άπειρες διαφορετικές ανάγκες των ανθρώπων.

Αν ψάξει κάποιος να δει την ατμόσφαιρα, η οποία επικρατούσε στην Κωνσταντινούπολη την εποχή της "πτώσης" της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, θα διαπιστώσει ότι εκεί είχαν γιορτή. Η αυτοκρατορία κατέρρεε και οι ισχυρότεροι παράγοντές της ήταν ευτυχισμένοι ...σαν να ήταν μεθυσμένοι. Οθωμανοί και Ρωμιοί γιόρταζαν μια νέα κατάσταση, την οποία κανένας άλλος δεν "έβλεπε" ...Μια κατάσταση, την οποία ήταν βέβαιοι ότι θα την έλεγχαν απόλυτα. Ονειρεύονταν μια αυτοκρατορία χωρίς καν επίσημη θρησκεία, όπως συνέβαινε με την ανερχόμενη δύναμη του Πλανήτη, που ήταν οι ΗΠΑ. Δεν κατάλαβαν ότι καί οι δύο θα προδίδονταν από τους δικούς τους ανθρώπους ...Μωαμεθανοί και χριστιανοί θα τους πρόδιδαν αντίστοιχα ...Τούρκοι και Έλληνες θα τους πρόδιδαν ...Κεμαλιστές και βενιζελικοί ήταν συνεννοημένοι και τους πρόλαβαν στην κυριολεξία πάνω στο "νήμα" ...Οι φτωχοαστοί της αυτοκρατορίας είχαν ξένες "πλάτες".

Οι "πλάτες" ήταν αυτών, που ποτέ μέχρι τότε δεν χρησιμοποίησαν Ρωμιούς ...Τους αντέγραψαν σε μεγάλο βαθμό, αλλά δεν τους χρησιμοποίησαν ...Αυτοί ήταν οι Προτεστάντες. Οι Ρωμιοί τις χώρες τους δεν τις γνώριζαν ...Ούτε καν ως εξορία δεν πήγαιναν σε εκείνες. Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα αυτοί οι άγνωστοι στους Ρωμιούς Προτεστάντες επιχείρησαν για πρώτη φορά το δικό τους colpo grosso ...Οι σκληροί Προτεστάντες του Ευρωπαϊκού Βορά και όχι η ρωμαϊκής καταγωγής Βρετανία. Η Βρετανία μπορεί θεωρητικά να ανήκε στον προτεσταντικό κόσμο, αλλά στην πραγματικότητα ποτέ δεν ξέφυγε από τη "σφαίρα" επιρροής της Ρώμης ...Ήταν προτεσταντική για ένα "καπρίτσιο" ενός βασιλιά της και όχι εξαιτίας μιας προτεσταντικής κοσμοαντίληψης. Ο σκληρός πυρήνας του προτεσταντισμού βρισκόταν στη Γερμανία, στις Κάτω Χώρες, στην Σκανδιναβία και στις ΗΠΑ ...Στις χώρες που για αιώνες σφάζονταν με τους καθολικούς.

Αυτοί οι Προτεστάντες παγίδευσαν και τελικά "ξήλωσαν" τον ελληνισμό από πατρίδες αιώνων ...Το σχέδιό τους ήταν εξαρχής "δολοφονικό" ...Το "ξήλωμα" των Ελλήνων, δηλαδή, δεν προέκυψε ως παρενέργεια άσχετων πολιτικών ...Εξ’ αρχής στόχος ήταν αυτό το "ξήλωμα". Όπως συνέβαινε πάντα, έτσι συνέβη και σε αυτήν την περίπτωση. Οι νέοι και φιλόδοξοι "κατακτητές" της περιοχής έπρεπε να συνεργαστούν με Ρωμιούς και πάλι. Εφόσον αυτοί οι νέοι και φιλόδοξοι "κατακτητές" ήταν χριστιανοί, σε ποιους θα απευθύνονταν; ...Στους εξισλαμισμένους Γενίτσαρους; ...Όχι βέβαια ...Θα απευθύνονταν στους χριστιανούς Ρωμιούς ...Στους φτωχούς χριστιανούς συγκεκριμένα, εφόσον οι πλούσιοι Ρωμιοί ήταν βολεμένοι απόλυτα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Αναζητούσαν φτωχούς χριστιανούς Ρωμιούς, για να δρομολογήσουν τα σχέδιά τους ...Φτωχοί Ρωμιοί, οι οποίοι βολεύονταν και με λίγα χωραφάκια ή καμιά δημόσια θέση σε ένα νέο κρατίδιο. Η μόνη ιδιομορφία στην νέα κατάσταση ήταν ότι οι νέοι "κατακτητές" της αυτοκρατορίας ήταν κατακτητές από απόσταση. Δεν εισέβαλαν στην αυτοκρατορία, όπως έκαναν επί αιώνες άλλοι κατακτητές. Δεν ξεχώρισαν φανερά τους συνεργάτες τους, προκειμένου να τους ευνοήσουν ...Αυτοί ήταν κατακτητές από απόσταση ...Ήταν κατακτητές, που είχαν μυστικούς συνεργάτες ...Συνεργάτες, οι οποίοι εκτελούσαν τις εντολές τους, αλλά τις "απέδιδαν" σε θρησκείες, πατριωτισμούς, ελευθερίες κλπ.. ...Όλα κρυφά και συνομωτικά, εφόσον οι "κατακτητές" δεν είχαν σκοπό να εγκατασταθούν στους χώρους των κατακτήσεών τους. Μοναδικός τους στόχος ήταν να "εκκενωθεί" η περιοχή από παράγοντες, οι οποίοι θα μείωναν τη δική τους δυνατότητα ελέγχου ...Να "εκκενωθεί" η περιοχή, ώστε να ξαναμοιραστεί με νέους όρους.

Αυτό ακριβώς ήταν το πρωτοφανές της υπόθεσης. Το πρωτοφανές, δηλαδή, δεν ήταν που οι Προτεστάντες βρήκαν Ρωμιούς συνεργάτες. Όλοι —και πάντα— έβρισκαν Ρωμιούς συνεργάτες ...ό,τι κι αν έκαναν. Το πρωτοφανές ήταν που βρήκαν Ρωμιούς πρόθυμους να καταστρέψουν όλους τους υπόλοιπους Ρωμιούς. Από τη στιγμή που το κατάφεραν αυτό, ήταν εύκολη η δρομολόγηση των σχεδίων τους. Με ανθρώπους σαν τον Βενιζέλο γνώριζαν ότι μπορούσαν να προκαλέσουν τα ένστικτα επιβίωσης των λαών και να θέσουν σε κίνδυνο την ασφάλεια των Ρωμιών ...Όλων των Ρωμιών ...σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της αυτοκρατορίας.

Ο κίνδυνος, στον οποίο υπέβαλαν τη ρωμιοσύνη, ήταν τόσο μεγάλος, που διέλυσε ολόκληρος ο ρωμαίικος "μηχανισμός". Οι χριστιανοί Ρωμιοί αναγκάστηκαν να φύγουν από πατρίδες αιώνων και οι εξισλαμισμένοι πρώην Γενίτσαροι αναγκάστηκαν να αρνηθούν την καταγωγή τους, προκειμένου να παραμείνουν στις πατρίδες τους. Η ρωμιοσύνη είχε "νικηθεί" με συνοπτικές διαδικασίες. Με όπλα, βιαιότητες και προβοκάτσιες δημιούργησαν στους λαούς τις εντυπώσεις που ήθελαν. Οι ίδιοι λαοί, οι οποίοι λίγα χρόνια πριν έβλεπαν τους Έλληνες ως τους ζωογόνους παράγοντες της περιοχής τους, ξαφνικά, εξαιτίας των δολοφόνων, τους έβλεπαν σαν θανατηφόρους παράγοντες. Οι άλλοτε "δικοί" τους Ρωμιοί έγιναν "ξένοι" ...και, εξαιτίας της Ελλάδας, "εισβολείς".

Όλα αυτά γίνονταν μόνον με προδοσία των Ρωμιών. Αυτό, γιατί η περίπτωση των Ελλήνων ήταν τόσο ιδιόμορφη, που κανένας —όσο ισχυρός κι αν ήταν— δεν μπορούσε να περάσει σε απευθείας γενοκτονία εις βάρος τους. Δεν μπορούσε, δηλαδή, να εκδηλώσει μια επιχείρηση εθνοκάθαρσης εναντίον τους. Ήταν ισχυροί και έπρεπε να τους χειριστούν με τον κατάλληλο τρόπο. Ως κυνηγοί οι Προτεστάντες, γνώριζαν αυτό, το οποίο γνωρίζουν όλοι αυτοί που κυνηγάνε. Όταν ένα θηρίο, που δεν μπορείς να το σκοτώσεις, είσαι υποχρεωμένος να το πληγώσεις, πρέπει να το προσέχεις, γιατί είναι επικίνδυνο. Τα πληγωμένα θηρία είναι θανατηφόρα. Γι' αυτόν τον λόγο το "πληγωμένο" αυτό θηρίο έπρεπε να του δώσουν "διέξοδο" διαφυγής...

...Να μην το αναγκάσουν, δηλαδή, να δώσει τον υπέρ πάντων αγώνα και προκύψει πρόβλημα, το οποίο θα υπήρχε πιθανότητα να ξεφύγει από τον έλεγχο και να γίνει επικίνδυνο ..."Διέξοδος" διαφυγής για τους χριστιανούς Ρωμιούς ήταν το "ελληνικό κράτος" ...Το μισό κράτος ήδη πλήρες από Έλληνες και το άλλο μισό "εκκενωμένο" και έτοιμο να δεχθεί πρόσφυγες. Γι' αυτόν τον λόγο τότε σκέφτηκαν την πρωτόγνωρη και μοναδική στο είδος της ανταλλαγή πληθυσμών και κεφαλαίων. Σε μια εποχή που πραγματικά γενοκτονούσαν όποιους τους ενοχλούσαν, είτε μιλάμε για Αρμένιους είτε μιλάμε για Ασσύριους κλπ., για τους χριστιανούς Ρωμιούς σκέφτηκαν την "ανταλλαγή". Γιατί; ...Γιατί δεν έπρεπε να τους φέρουν σε αδιέξοδο, το οποίο δεν θα τους επέτρεπε να κάνουν οτιδήποτε άλλο πέρα από το να αγωνιστούν μέχρι θανάτου ...Μια "ανταλλαγή", η οποία —εκτός όλων των άλλων— αποδεικνύει με τον πιο απόλυτο τρόπο ότι πράγματι οι Ρωμιοί ήταν συνέταιροι των Τούρκων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.

Από αυτόν τον "συνεταιρισμό" προέκυψε η "ανταλλαγή". Οι λαοί πήραν αυτό που τους αντιστοιχούσε με βάση τα μερίδιά τους. Οι κυρίαρχοι Τούρκοι πήραν τη Μικρά Ασία και οι χριστιανοί Ρωμιοί πήραν το νότιο μέρος της βαλκανικής χερσονήσου. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία "διέλυσε" στα εξ’ ον συνετέθη. Σε αυτό το έγκλημα πρωταγωνιστές ήταν οι προδότες των δύο λαών ...Οι κεμαλιστές προδότες των Τούρκων και οι βενιζελικοί προδότες των Ρωμιών ...Οι κεμαλικοί προδότες των Σπαχήδων και οι βενιζελικοί προδότες και των χριστιανών Ρωμιών και των Γενιτσάρων ...Αυτούς "κινούσαν" σαν "πιόνια" οι Προτεστάντες και με αυτούς έλεγξαν ολόκληρη την κατάσταση.

Τώρα μπορεί να καταλάβει ο αναγνώστης από πότε ξεκίνησαν τα σχέδιά τους ...Μπορεί να καταλάβει τον λόγο που έδιναν δάνεια οι διάφοροι Ρικάρντο και στρατιωτικές βοήθειες για την "εθνεγερσία" των Ελλήνων ...Να καταλάβει τον λόγο που περιφέρονταν στην Ελλάδα οι διάφοροι "φιλέλληνες" Λόρδοι ...Να καταλάβει γιατί ο ταγματάρχης Κολοκοτρώνης με τη βρετανική περικεφαλαία έκανε τη θρησκευτική "επιλογή" κυρίαρχη και όχι την επιλογή τού αίματος. Η επιλογή του αίματος ήταν ανεπιθύμητη από τους Προτεστάντες, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση δεν θα μπορούσαν να "ξηλώσουν" τους Ρωμιούς από την αυτοκρατορία. Με την επιλογή της θρησκείας θα τους δίχαζαν και θα τους χειρίζονταν ανάλογα. Από το 1821 μέχρι το 1922 αυτό το "ξήλωμα" μεθοδευόταν από τους Προτεστάντες. Μέσα σε έναν αιώνα η πιο παλιά και πλούσια αυτοκρατορία του κόσμου έγινε μια "γειτονιά" από μικρά εθνικά "μπακάλικα", τα οποία αλληλομισούνταν ..."Μπακάλικα", των οποίων οι Προτεστάντες διόριζαν τις κυβερνήσεις και "δούλευαν" τους λαούς.

Με αυτόν τον τρόπο διέλυσε η αυτοκρατορία και "εξαφανίστηκε" από τους χώρους όπου μέχρι τότε εδραζόταν. Όμως, η φύση, όπως γνωρίζουμε, "μισεί" το κενό ..."Μισεί" το κενό και "τρέχει" να το αναπληρώσει. Στους χώρους όπου κάποτε κυριαρχούσαν οι Οθωμανοί μέσα σε λίγα χρόνια κυριαρχούσαν οι Προτεστάντες ...Τους Γενίτσαρους των Οθωμανών όλοι τούς "βλέπουν" ...Τους Γενίτσαρους των προτεσταντών όχι. "Τρελαίνονται" οι σύγχρονοι Έλληνες, εάν κάποιος ισχυριστεί ότι Ρωμιοί συνειδητά εξισλαμίζονταν και συνεργάζονταν με τους Οθωμανούς ..."Τρελαίνονται", αλλά τα αντίστοιχα, που τους αφορούν σήμερα, δεν τα βλέπουν ...Δεν βλέπουν ότι και τώρα τα ίδια συμβαίνουν ...απλά με άλλα αφεντικά...

...Τώρα δεν είναι "αφεντικά" οι Οθωμανοί, αλλά είναι οι Προτεστάντες ...Τώρα τους έχει πιάσει "τυφλαμάρα" ...Τώρα, επειδή συμφέρει τα νέα αφεντικά, έχουμε αποκαλύψεις μόνον για τα παλιά ...Τώρα όλοι "δείχνουν" τους Οθωμανούς και όλοι τούς "βλέπουν" ...Αρκεί να μην βλέπουν τους καινούργιους. Βασική αρχή του ιμπεριαλισμού είναι αυτή. Πάντα "κλωτσάμε" τα "πτώματα" των προηγούμενων κυρίων και όχι τα "σώματα" των νέων. Γι' αυτόν τον λόγο ό,τι αρνητικό αφορά την Οθωμανική Αυτοκρατορία, το γνωρίζουν "νεράκι" οι σύγχρονοι Έλληνες ...Γνωρίζουν άριστα όλες τις μεθόδους των Οθωμανών ...απλά οι μέθοδοι των προτεσταντών είναι ακόμα κρυφές.

...Αμερικανός "ιερέας" ίδρυσε —την εποχή που στην Αμερική κυνηγιούνταν με τα πιστόλια και κοιμούνταν στα χώματα— το Κολέγιο Ανατόλια ...Ένας "διαφωτιστής" πέρασε έναν ωκεανό, για να φτάσει στη Μικρά Ασία και να ιδρύσει το Κολέγιο Ανατόλια ...Κάποιος Τσαρλς Τρέισι το 1886 ίδρυσε το Ανατόλια, το οποίο αρχικά λειτουργούσε στη Μερζιφούντα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, νοτιοανατολικά της Σαμψούντας. Αυτός ο "καλός" άνθρωπος δεν έψαχνε Γενίτσαρους; Εφόσον αυτός ο "καλός" άνθρωπος ήταν "ιερέας" ενός "καλού" χριστιανικού δόγματος, δεν είχε σχέση με τα σχέδιά του; Τόσο "καλοί" άνθρωποι ήταν οι Προτεστάντες; Στην εποχή που οι καουμπόιδες στη Δύση ήταν πιο αγράμματοι από τις αγελάδες, ήρθαν αυτοί στον Πόντο, για να μορφώσουν τους μορφωμένους; Έφυγαν από το "σκοτάδι" και πέρασαν έναν ωκεανό, για να πάνε να δώσουν "φώτα" εκεί όπου αυτά δεν έλειπαν;

Τι άλλο εκτός από Γενίτσαρους "κατασκεύαζαν" στα σχολεία τους; Αναζητούσαν προδότες, για να δρομολογήσουν τα σχέδιά τους ...Χριστιανούς προδότες, στους οποίους υπόσχονταν αυτά, που πάντα αναζητούν οι προδότες ...Πλούτο, αξιώματα και βολέματα ...Προτεστάντες "Γενίτσαροι" οι Κολεγιόπαιδες λοιπόν; ...Αυτά τα "καλά" και διαλεγμένα από τις πρεσβείες παιδιά; ...Αυτά τα παιδιά, που από τα προεφηβικά τους χρόνια διαλέγονται να είναι "όμορφα" και "έξυπνα"; ...Αυτά τα clean cut παιδιά, που —χωρίς εξετάσεις— θα σπουδάσουν στα "καλύτερα" Κολέγια του Κόσμου; ...Αυτά τα παιδιά, που, "ελέω πρεσβειών", θα πιάσουν όλα τα κρίσιμα πόστα του ελληνικού κράτους; ...Αυτοί "Γενίτσαροι"; ...Βεβαίως Γενίτσαροι ...Τι παραπάνω, δηλαδή, έκαναν οι αυθεντικοί Γενίτσαροι στην Οθωμανική Αυτοκρατορία; Εκείνοι τουλάχιστον είχαν τη ντροπή και δεν "έβριζαν" τον ελληνισμό από το πρωί μέχρι το βράδυ ...Τον αγαπούσαν τον ελληνισμό σε μια κοινωνία που τον θαύμαζε.

...Ούτε καν αυτό δεν συμβαίνει σήμερα. Καθημερινά κάποιος Κολεγιόπαιδας Γενίτσαρος θα πιάσει "καρέκλα" στα γνωστά κολεγιακά ΜΜΕ και θα βρίζει τους Έλληνες. Όπως ο Δήμου, που τους βρήκε πολύ "τριχωτούς" και ο "φουκαράς" αισθάνθηκε δυστυχής ...Δυστυχής, που όλοι οι αρχαίοι Έλληνες ήταν ανώμαλοι και ομοφυλόφιλοι ...Δυστυχής, που δεν έχουν οι σύγχρονοι Έλληνες τη "μεγαλοψυχία" να αναγνωρίσουν τη συμμορία του Γκρουέφσκι σαν απόγονους του Αλεξάνδρου ...Δυστυχής, που οι ομοεθνείς του δεν εννοούν να καταλάβουν ότι μέσα στους αιώνες έχουν γίνει "τουρκόσποροι", "βουλγαρόσποροι" κλπ..

Ψάχνουν λοιπόν κάποιοι να βρουν τον λόγο όλοι αυτοί που μας κυβερνούν είναι τόσο ανθέλληνες ...τον λόγο που "βρίζουν" καθημερινά τον ελληνισμό όλοι αυτοί οι Καμινομπουτάρηδες. Γιατί τον βρίζουν; ...Γιατί είναι οι "Γενίτσαροι" των προτεσταντών ...Απόφοιτοι των προτεσταντικών Κολεγίων είναι ...Του Ανατόλια της Θεσσαλονίκης και του Κολεγίου Αθηνών. Αυτά είναι τα ιδρύματα, τα οποία "μεταμόσχευσε" ο Βενιζέλος στο ελληνικό "κορμί", ώστε να μην μπορεί ποτέ αυτό ν' απαλλαχθεί από τον "καρκίνο". Αυτά τα Κολέγια δίνουν τους "ηγέτες" της Ελλάδας και προφανώς και της Τουρκίας. Αυτά τα Κολέγια καθηλώνουν τη χώρα στο επίπεδο του προτεκτοράτου της Προτεσταντικής Αυτοκρατορίας.

Δεν χρειάζεται κάποιος να σκεφτεί πολύ, για την επιβεβαίωση αυτών των οποίων λέμε. Αυτά τα Κολέγια ιδρύθηκαν από τους προδότες βενιζελικούς ...Από τον Βενιζέλο, τον Λαμπράκη, τον Παπανδρέου κλπ.. Η Ελλάδα από τη Μικρασιατική Καταστροφή κυβερνιέται είτε από συγγενείς τους είτε από αποφοίτους Κολεγίων. Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν γιος του Παπανδρέου και απόφοιτος του Κολεγίου Αθηνών. Ο Μητσοτάκης ήταν συγγενής του Βενιζέλου. Από εκεί και πέρα όλοι τους ήταν απόφοιτοι των προτεσταντικών Κολεγίων. Κώστας Καραμανλής, Γιωργάκης Παπανδρέου, Παπαδήμος, Πικραμμένος, Αντωνάκης ...Ειδικά ο Αντωνάκης, ο οποίος είναι εγγονός του ιδρυτή του Αμερικανικού Κολεγίου και αδερφός του Προέδρου του.

Πόσο πιο απλά μπορεί να αποδείξει κάποιος την προδοσία. Όταν, μετά από μια εθνική καταστροφή, αυτοί, οι οποίοι τη δρομολόγησαν, γίνονται απόλυτα κυρίαρχοι και μεγιστάνες, δεν υπάρχουν αμφιβολίες ...Οι χειρότεροι Γενίτσαροι, που γνώρισε ποτέ η ρωμιοσύνη, είναι αυτοί των προτεσταντών ...Οι σημερινοί απόφοιτοι των αμερικανικών και γερμανικών Κολεγίων Αθηνών και Θεσσαλονίκης ...Οι απόλυτα χειρότεροι, αν σκεφτεί κάποιος τι έχουν κάνει και αν τους συγκρίνει με τους Οθωμανούς Γενίτσαρους. Οι Οθωμανοί Γενίτσαροι όχι απλά δεν έκαναν κακό στη ρωμιοσύνη, αλλά με την παρουσία τους την ενίσχυσαν και την πλούτισαν σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της αυτοκρατορίας.

Οι Προτεστάντες Γενίτσαροι κατέστρεψαν τη ρωμιοσύνη και σήμερα επιχειρούν τη "θανάτωσή" της. Λεηλάτησαν τη ρωμιοσύνη και σήμερα ξεπουλάνε και το "μερίδιο" το οποίο αυτή έλαβε, εξαιτίας της ανταλλαγής τής Μικρασιατικής Καταστροφής. Δεν υπάρχει έγκλημα, που να μην το έκαναν εις βάρος της. Την έβαλαν απέναντι στις πιο θανατηφόρες "μηχανές" της ανθρώπινης ιστορίας ...Βενιζελικοί έβαλαν τη ρωμιοσύνη απέναντι στη σοβιετική "μηχανή" ...Βενιζελικοί Γενίτσαροι έβαλαν τη ρωμιοσύνη απέναντι στην κεμαλική "κρεατομηχανή". Η απίστευτη ναζιστική "μηχανή" του προτεσταντισμού, όταν επιτέθηκε στην Ελλάδα, ξεπέρασε και αυτόν ακόμα τον εαυτό της σε βιαιότητα. Με ποιους συνεργάστηκε στην περίοδο της Κατοχής; ...Με τους βενιζελικούς Γενίτσαρους.

Το χειρότερο ήταν πως οι ίδιοι αυτοί άνθρωποι μάς βύθισαν στον Εμφύλιο ...Έναν Εμφύλιο-"παραγγελιά" των προτεσταντών ...Αμερικανοί, Βρετανοί και Γερμανοί τον αποφάσισαν ...Βενιζελικοί Γενίτσαροι, οι οποίοι διακρίθηκαν στον δωσιλογισμό της Κατοχής, συνεργάστηκαν με τους σοβιετόφιλους προδότες και μας αιματοκύλισαν στον Εμφύλιο. Ακολουθώντας τυφλά τις εντολές των αφεντικών τους, "βύθισαν" τη ρωμιοσύνη στο χάος ...Ακόμα δεν μπορεί να γιατρέψει τις "πληγές" της. Κανένας άλλος λαός δεν θα μπορούσε να δεχθεί τόσα πολλά "χτυπήματα" μέσα σε τόσο λίγο χρόνο. Γιατί; Γιατί ο οποιοσδήποτε άλλος λαός θα είχε "πεθάνει" πριν ολοκληρωθεί η "γκάμα" του "θανάτου".

Ο ελληνικός λαός άντεξε, γιατί η ρωμιοσύνη έχει αθάνατο "κύτταρο". Αυτή η ίδια ρωμιοσύνη είναι και πάλι στο στόχαστρο των ίδιων προτεσταντών και των ίδιων συνεργατών τους. Άνθρωποι, όπως η Μέρκελ, ο Ράιχενμπαχ, ο Τόσμεν, καθημερινά αποδεικνύεται ότι δεν ασκούν απλά ανθελληνική πολιτική, αλλά στην κυριολεξία εκτελούν κάποιο συμβόλαιο "θανάτου" απέναντι στη ρωμιοσύνη. Με ποιους συνεργάζονται; ...Με τους Κολεγιόπαιδες των προτεσταντικών "εκκολαπτηρίων" ...Με τους Προτεστάντες Γενίτσαρους, οι οποίοι είναι οι φυσικοί απόγονοι των πρώτων Γενιτσάρων ...Με τον Γιωργάκη, τον Κωστάκη, τον Αντωνάκη, τον Παπαδήμο και τον Πικραμένο ...Αυτούς, οι οποίοι "διαβεβαίωσαν" το παγκόσμιο κοινό ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι και τεμπέληδες.

Αυτοί μας "αλυσόδεσαν", για να μας παραδώσουν στους "δανειστές" μας ...Μιλάμε για μίσος. Η παγκόσμια οικονομία καταστρέφεται και το βλέμμα των προτεσταντών δεν φεύγει από την Ελλάδα. Η μεγάλη Κίνα βρίσκεται στα πρόθυρα της τραπεζικής κατάρρευσης και αυτοί ενδιαφέρονται για τις απολύσεις στο ελληνικό δημόσιο. Στις ΗΠΑ η κοινωνική παρακμή είναι καθημερινή και αυτοί ασχολούνται με το ύψος του ΦΠΑ στην Ελλάδα ...Μιλάμε για "χολή", από ανθρώπους, οι οποίοι υπό άλλες συνθήκες θα έπρεπε να είναι ευγνώμονες στον ελληνισμό γι' αυτά που τους έχει "δώσει", χωρίς να έχουν συναντηθεί" ποτέ...

...Ή μήπως έχουν "συναντηθεί"; ...Μήπως οι Ρωμιοί πληρώνουν με "αίμα" τα κόμπλεξ των προτεσταντών; ...Μήπως έχουν σχέση οι πόλεμοι των Ρωμαίων με τους Γερμανούς; ...Μήπως έχουν σχέση τα εγκλήματα της Ρώμης εις βάρος των "αιρετικών"; ...Τι επιτέλους συμβαίνει και έχουμε "μπλέξει" τόσο άσχημα μ' αυτούς;

Η μεγάλη "σφαγή".

Ο Εμφύλιος του χριστιανισμού

Αυτό, το οποίο συμβαίνει σήμερα στον κόσμο, ξεφεύγει από τα συνηθισμένα ...Είναι κάτι το τρομακτικά μεγάλο. Η ρωμιοσύνη —και κατ’ επέκταση και η Ελλάδα ως κράτος— βρίσκεται εδώ και δύο αιώνες στο επίκεντρο ενός θρησκευτικού πολέμου. Στην πραγματικότητα η ρωμιοσύνη εδώ και δύο αιώνες "πληρώνει" με αίμα την "αξία" της. Αυτό, το οποίο επί αιώνες απολάμβανε, έγινε "μπούμερανκ" γι' αυτήν ...Πληρώνει τη φήμη της ...Την φήμη εκείνη, που την ήθελε να πρωταγωνιστεί στους χώρους της Ανατολής και να ανθίσταται απέναντι στα "αφεντικά" αυτού του κόσμου ...Την φήμη εκείνη, που τρομάζει τους επίδοξους ιμπεριαλιστές και θέλουν να απαλείψουν τους κινδύνους πριν καν εκδηλωθούν.

Από την στιγμή που ο πόλεμος για την παγκόσμια κυριαρχία δεν έχει τελειώσει ακόμα, ευνόητο είναι πως, όσοι παράγοντες εμπλέκονται σε αυτόν, εξακολουθούν να μάχονται. Όσοι για τον άλφα ή βήτα λόγο εμφανίζονταν ως αντίπαλοι, θα πλήρωναν το τίμημα. Από τη στιγμή που η Νέα Τάξη αγωνίζεται να επιβληθεί στον κόσμο, ευνόητο είναι πως "απέναντί" της εξακολουθεί να έχει τους Ρωμιούς ...Όποιους Ρωμιούς επιβίωσαν, όπου κι αν επιβίωσαν ...Ακόμα κι αν αυτοί δεν το γνωρίζουν, το γνωρίζει η Νέα Τάξη και τους επιτίθεται.

Όλα αυτά ξεκίνησαν πριν από δύο σχεδόν αιώνες ...Ξεκίνησαν όταν στη Δύση άλλαξαν οι συσχετισμοί δυνάμεων μεταξύ των ισχυρών της. Άλλαξαν εκείνοι οι συσχετισμοί και —όπως ήταν φυσικό— άλλαξαν και οι απαιτήσεις των νέων ισχυρών από τους "ασθενέστερους". Ένας τέτοιος "ασθενής" ήταν και η Οθωμανική Αυτοκρατορία ...Ο "Μεγάλος Ασθενής", όπως συνήθιζαν να την αποκαλούν στη Δύση. Από τη στιγμή λοιπόν που οι Ρωμιοί με την παρουσία τους επηρέαζαν τη λειτουργία τής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ευνόητο είναι πως θα ήταν εχθροί των νέων κυρίαρχων, οι οποίοι ήθελαν να την διαλύσουν και να την "καταπατήσουν".

Αυτοί οι εχθροί της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ήταν οι τελευταίοι "σφετεριστές" τής παγκόσμιας εξουσίας ...και ήταν οι Προτεστάντες. Έχοντας επικρατήσει στην σύγκρουσή τους με τη Ρώμη, ήταν θέμα χρόνου να αλλάξουν τον σχεδιασμό του περιγύρου. Γνώριζαν αυτοί πως, αν δεν κατάφερναν να ελέγξουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία, δεν θα μπορούσαν να ασκήσουν πραγματικά την κοσμοκρατορία. Η ενδοχριστιανική νίκη τους θα περιοριζόταν σε μια τοπική υπεροχή και τίποτε άλλο. Για να κάνουν αυτήν την νίκη "διαβατήριο" για την κοσμοκρατορία, θα έπρεπε να νικήσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία και αυτό σημαίνει ότι θα έπρεπε να νικήσουν τις δυνάμεις της ...Να την "ξεδοντιάσουν" ...Να "εξαφανίσουν" τους Ρωμιούς της, ώστε να την ελέγχουν χωρίς αντιστάσεις και άρα για πάντα.

Πώς όμως έφτασαν αυτοί οι επί αιώνες "δεύτεροι" της Ευρώπης στο σημείο αμφισβητούν ευθέως τη Ρώμη και να επιχειρούν εναντίον της Νέας Ρώμης; Πώς έφτασαν οι "παρακατιανοί" του Λούθηρου στο σημείο να φιλοδοξούν να διαχειριστούν μια πραγματική κοσμοκρατορία; Την άνεση τούς την είχε δώσει η νίκη τους απέναντι στον Καθολικό Κόσμο. Είχαν κάνει το πρώτο και σημαντικότεροι βήμα γι' αυτόν τον στόχο. "Νικώντας" την καθολική "ανταγωνίστριά" τους, "άνοιξαν" τον δρόμο για την κυριαρχία τους στον χριστιανικό κόσμο και αυτό σημαίνει αυτόματα κοσμοκρατορία. Ο χριστιανισμός ήταν η κορυφαία δύναμη στον κόσμο και οι κορυφαίοι του χριστιανισμού είναι αναγκαστικά κοσμοκράτορες.

Επίσης αναγκαστικά, όμως, αυτό θα τους έφερνε έξω από τις "πόρτες" των Ρωμιών. Για όσο διάστημα κυρίαρχο στον χριστιανικό κόσμο ήταν το Καθολικό Δόγμα και άρα η Ρώμη, η ρωμιοσύνη στην Ανατολή δεν κινδύνευε. Οι σχέσεις μεταξύ των δύο δογμάτων είχαν σταθεροποιηθεί και ο ένας δεν ενοχλούσε τον άλλο. Οι εποχές του ανταγωνισμού και του μίσους για το 1204 είχαν περάσει ανεπιστρεπτί και ήταν παλιές "ιστορίες" καί για τους δύο. Οι Ρωμιοί ασχολούνταν με τα εσωτερικά της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και η Ρώμη είχε στρέψει το ενδιαφέρον της στη Δύση και τις νέες αποικίες της Αμερικής. Το "Ελντοράντο" της είχε πάψει να είναι στην Ανατολή και ήταν μόνιμα πλέον στη Δύση ...Η Λατινική Αμερική την ενδιέφερε και τίποτε άλλο.

Εξαιτίας αυτού του ενδιαφέροντος άλλωστε ξεκίνησαν οι "τριβές" με τους Προτεστάντες. Είχε ξεκινήσει και ο "κύκλος" των μεγάλων "ανακαλύψεων" και οι καθολικοί εκείνους είχαν ως νέους ανταγωνιστές ...Εκείνοι τους απασχολούσαν, γιατί διεκδικούσαν μερίδια από τις νέες λείες και όχι οι Ρωμιοί της Ανατολής, οι οποίοι δεν ενδιαφέρονταν για υπερατλαντικές αποικίες. Ως εκ τούτου δεν υπήρχαν τριβές μεταξύ Ρώμης και Νέας Ρώμης. Δεν τους συνέφερε τους κυρίαρχους καθολικούς να δημιουργούν τριβές και να διασπούν τις δυνάμεις τους. Κάτι θεολογικού τύπου διαφορές ήταν αδύνατον να αλλάξουν τις ισορροπίες. Είχε ανάγκη η Ρώμη την "ησυχία" που τους προσέφεραν οι Ρωμιοί από την πλευρά του Ισλάμ και μπορούσε απερίσπαστη να ασχολείται με τον Νέο Κόσμο.

Το πρόβλημα, το οποίο την απειλούσε, δεν προερχόταν πλέον από την Ανατολή. Το πρόβλημα, το οποίο την απειλούσε, προκλήθηκε από το εσωτερικό της. Η Ρώμη αντιμετώπισε ένα "σχίσμα" και αυτό έπρεπε να διαχειριστεί. Οι Προτεστάντες διαρκώς ισχυροποιούνταν και αυτό έπρεπε να αντιμετωπιστεί. Σε χρόνο που δεν αφορούσε την Ανατολική Αυτοκρατορία, η Ρώμη βρισκόταν σε πόλεμο με τους "σφετεριστές". Η Ρώμη ήθελε να τους υποτάξει και αυτό το δοκίμαζε με όλα τα μέσα. Υπήρχε άπειρος φανατισμός και τεράστια αιματοχυσία. Στον χρόνο που η Οθωμανική Αυτοκρατορία και οι Ρωμιοί ζούσαν απολύτως ήσυχα, η Δύση στην κυριολεξία "καιγόταν". Τα ισχυρά καθολικά κράτη βρίσκονταν σε μόνιμη σύγκρουση με τα αντίστοιχα προτεσταντικά.

Εκείνη την εποχή οι γνωστές Κάτω Χώρες και προπύργιο του προτεσταντισμού ανήκαν στην καθολική Ισπανία ...Μια Ισπανία, η οποία, ως "πρώτη" των καθολικών κρατών, εκτελούσε χωρίς αμφισβήτηση όποια αποστολή της ανέθετε ο Πάπας ...Μια Ισπανία "ευσεβής" και απόλυτα υποταγμένη στη Ρώμη και η οποία στην εποχή του Φιλίππου του Β’ αποφάσισε να επιτεθεί στην προτεσταντική Βρετανία και να την καταλάβει. Με την ισχύ της περίφημης Αρμάδας ήταν έτοιμοι για το μεγάλο "άλμα" στο νησί ...Θα επαναλάμβαναν την εισβολή των αρχαίων Ρωμαίων. Ο Πάπας Σίξτος Ε', υποστήριξε αυτήν την ενέργεια, αποδίδοντάς της χαρακτήρα "σταυροφορίας" ενάντια στους αντιπάλους, υποσχόμενος περαιτέρω υποστήριξη μετά τις πρώτες νίκες της Αρμάδας ...Σταυροφορία εναντίον χριστιανών.

Με την ήττα των Ισπανών το 1588, η Ρώμη για πρώτη φορά γεύτηκε την ταπείνωση από τους Προτεστάντες. Η ναυμαχία του Γκράβελιν ήταν αυτή, η οποία άλλαξε άρδην τους συσχετισμούς δυνάμεων μεταξύ καθολικών και προτεσταντών και έφερε τη Βρετανία στο προσκήνιο. Όμως, το καθολικό δράμα δεν είχε τελειώσει. Από τη στιγμή που οι Προτεστάντες "χτυπούσαν" πλέον στα ίσα τους καθολικούς, ήταν θέμα χρόνου να επιδιώξουν να τους "αποτελειώσουν". Αυτό και έγινε δύο αιώνες μετά με την ναυμαχία του Τραφάλγκαρ. Εκείνη η ναυμαχία ήταν η τελευταία μεγάλη προσπάθεια των καθολικών να "χτυπήσουν" την προτεσταντική κυριαρχία του "χρυσοφόρου" Ατλαντικού. Η Ρώμη έπαιξε το τελευταίο της "χαρτί" και χρησιμοποίησε τα πιο ισχυρά της κράτη ...Τη Γαλλία και την Ισπανία.

Στη ναυμαχία του 1805 έχασαν οι καθολικές δυνάμεις και η Ρώμη οριστικά έχασε την "πρωτοκαθεδρία" στον Δυτικό Κόσμο. Οι Προτεστάντες έλεγξαν την "κυκλοφορία" στον Ατλαντικό Ωκεανό και σταδιακά "απομόνωσαν" την καθολική Ευρώπη από τα πλούτη τής Καθολικής Λατινικής Αμερικής ..."Απομόνωσαν" τα ισχυρά "εργαλεία" του Πάπα από τα πλούτη της Λατινικής Αμερικής ...Η Ισπανία, η Γαλλία ή η Πορτογαλία άρχισαν να "φτωχαίνουν" απειλητικά. Τότε κατά "σύμπτωση" άρχισαν οι "ανησυχίες" στη Λατινική Αμερική. Κατά "σύμπτωση" ο "ήρωας" και "απελευθερωτής" Μπολιβάρ συμμετείχε σε κίνημα απελευθερωτικό και αυτό το κίνημα τον έστειλε για να πάρει "γραμμή" από τη Βρετανία.

Είναι προφανές ότι οι προτεστάντες είχαν "αποκόψει" τους καθολικούς από τις υπερατλαντικές τους κτήσεις και ενθάρρυναν τους λατινοαμερικάνους "ήρωες". Τους ενθάρρυναν με χρήματα, όπλα και προπαγάνδα. Αυτό ήταν το σχέδιο ...Να αποκόψουν τα καθολικά κράτη της Ευρώπης από τις Επαρχίες τους ...Να αποκόψουν τη Ρώμη από τον τεράστιο πλούτο της Λατινικής Αμερικής. Δεν χρειάζεται δηλαδή να είναι κάποιος "άσσος" της ιστορίας, για να καταλάβει ποιοι χρηματοδότησαν και ενθάρρυναν τα αντιαποικιοκρατικά κινήματα στη Λατινική Αμερική. Μέχρι το 1826 οι Προτεστάντες τούς είχαν "καθαρίσει" τους Ευρωπαίους Λατίνους από τη Νότια Αμερική ...Είκοσι χρόνια τους πήρε, αλλά τα κατάφεραν ...Με συνομωσίες, ίντριγκες και δολοφονίες ανεπιθύμητων.

Όσο "καθαρός" ήταν ο Κωλέτης, άλλο τόσο "καθαρός" ήταν και ο Μπολιβάρ. Όσο αγνά όνειρα "απελευθέρωσης" έκανε ο "εθνάρχης" Βενιζέλος, άλλο τόσο καθαρός "απελευθερωτής" ήταν ο Μπολιβάρ ...Ο "μεγάλος δημοκράτης", ο οποίος συνέταξε το Σύνταγμα της Βολιβίας, ορίζοντας τον εαυτό του ισόβιο δικτάτορα ...Ενεργούμενο των Αγγλοσαξόνων, που παρέδωσε τα πλούτη των "απελευθερωμένων" στους Προτεστάντες ...Τους "κανόνισαν" οι ΗΠΑ τους "ελεύθερους". Η Ρώμη τυπικά μόνον διατηρούσε τα "πρωτεία" της στον δυτικό χριστιανικό κόσμο, εφόσον κυρίαρχοι ήταν οι Βρετανοί και άρα οι Προτεστάντες.

Όμως, όταν αλλάζει το "αφεντικό" στη "γειτονιά", θα πρέπει να αλλάξουν και οι λακέδες τους ...Θα πρέπει να αλλάξει και ο σχεδιασμός της "γειτονιάς" ...Θα πρέπει να γίνει με τέτοιον τρόπο, που να εξυπηρετεί τα νέα αφεντικά. Από το 1805 και μετά στόχος των προτεσταντών έγινε η αλλαγή του σχεδιασμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Από τη στιγμή που ξεμπέρδεψαν με τη Ρώμη, η προσοχή τους στράφηκε στη Νέα Ρώμη. Αν μέχρι τότε η σχέση τής Κωνσταντινούπολης με τη Ρώμη σταθεροποιούσε την κατάσταση στην περιοχή, αυτό θα άλλαζε ...Θα άλλαζε άρδην και μάλιστα δραματικά. Τους Προτεστάντες τους ενοχλούσε ακόμα και η "σκόνη" της Νέας Ρώμης ...Την έβλεπαν ως απειλή ...Ειδικά μετά το "κενό", που άφηνε η αδυναμία της Ρώμης, την έβλεπαν ως απειλή έτοιμη να επωφεληθεί από τη δική τους νίκη.

Από το 1805 και μετά —και με τον "αέρα" του κυρίαρχου— οι Προτεστάντες μπαίνουν σε χώρους, τους οποίους ποτέ δεν είχαν ξαναδεί οι ίδιοι και οι οποίοι δεν τους είχαν ξαναδεί κι αυτούς. Έχοντας τεράστιες οικονομικές δυνάμεις, άρχισαν να "παίζουν" παιχνίδια ..."Παιχνίδια", όμως, σε αυτό το επίπεδο, σημαίνει —όπως είπαμε— Γενίτσαρους ...Σημαίνει να εξασφαλίσεις συμμάχους, για να "μπεις" στο εσωτερικό των αντιπάλων σου ...Σε αυτό το σημείο μπαίνουν και οι Εβραίοι στο παιχνίδι. Οι Εβραίοι είχαν μεγάλη παρουσία στις προτεσταντικές χώρες και μπορούσαν να τους "πουλήσουν" υπηρεσίες. Υπήρχαν πολλοί από αυτούς τόσο στα γερμανικά κρατίδια όσο και στις Κάτω Χώρες και βέβαια στη Βρετανία ...Οι Εβραίοι, οι οποίοι πανηγύριζαν την ήττα των καθολικών, εφόσον τους μισούσαν από την εποχή του διωγμού τους από την Ισπανία.

Πού όμως θα μπορούσαν αυτοί οι Εβραίοι να ήταν χρήσιμοι για τους Προτεστάντες; Θα μπορούσαν να τους είναι χρήσιμοι στους χώρους όπου τους ενδιέφεραν και διέθεταν σημαντικές κοινότητες ...Στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, για παράδειγμα, υπήρχαν πάρα πολλές εβραϊκές κοινότητες ...Οργανωμένες και "στοιχημένες" με τον παγκόσμιο σιωνισμό, ο οποίος εκείνη την εποχή "θεμελιωνόταν". Τότε σχεδιάστηκε και αποφασίστηκε το μεγάλο κόλπο της διάλυσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Οι Προτεστάντες έκριναν πως έπρεπε να αλλάξουν παντελώς τον σχεδιασμό στην ανατολική Μεσόγειο, εφόσον ο προηγούμενος ευνοούσε τους αντιπάλους τους ...Ευνοούσε την καθολική Ρώμη και αυτό —σε συνδυασμό με την ήττα της— την "έσπρωχνε" πιο κοντά τους Ρωμιούς ...Στους Ρωμιούς, οι οποίοι είχαν γνώση να εκμεταλλευτούν την κατάσταση και δεν έπρεπε να υποτιμηθούν.

Το μεγάλο κόλπο στήθηκε από τους πραγματικά σκληρούς Προτεστάντες και τους σιωνιστές Εβραίους ...Γερμανοί, Ολλανδοί και Αμερικανοί ήταν οι πιο ισχυροί ...Τα παιδιά του Λούθηρου, του πουριτανισμού και των φανατικών προσκυνητών του Μέιφλάουερ ...Οι φανατικοί χριστιανοί, οι οποίοι αναζητούσαν στην Παλαιά Διαθήκη τις "λύσεις" στις ζωές τους. Με αυτούς συνεργάστηκαν οι Εβραίοι. Κοινές αντιλήψεις, νοοτροπία και γνώσεις είχαν. Για διαφορετικούς λόγους μισούσαν τους υπόλοιπους χριστιανούς και βρήκαν την "άκρη" στις μεταξύ τους σχέσεις. Κοινό μίσος είχαν και για τους Ρωμιούς. Οι πουριτανοί τους θεωρούσαν ακόλαστους και αμαρτωλούς σαν τους προγόνους τους, ενώ οι Εβραίοι τους μισούσαν ως εθνικούς εχθρούς από την εποχή του Αντίοχου.

Το "πακέτο" αυτής της συνεργασίας "το είχαν" οι Εβραίοι. Οι Εβραίοι, ως λαός με μεγάλη ιστορική εμπειρία και όντας αιώνιοι "μάρτυρες" της μεγάλης επιτυχίας των Ρωμιών, θέλησαν να τους αντιγράψουν. Αυτό ήταν το κέρδος των Εβραίων από το παιχνίδι αυτό ...Το κέρδος να διαδραματίσουν οι ίδιοι τον ρόλο των Ρωμιών στην νέα κοσμοκράτειρα δύναμη. Έχοντας ζήσει από κοντά την επιτυχία των Ρωμιών, την είχαν ζηλέψει. Έχοντας ζήσει πολλούς αιώνες δίπλα τους, τους είχαν μελετήσει. Γνώριζαν ποια ήταν τα αδύνατά τους σημεία και ποιες οι αδυναμίες τους. Γνώριζαν την "αχίλλειο πτέρνα" των Ρωμιών.

...Απλά πράγματα. Γνωρίζοντας όλα αυτά τα δεδομένα, δεν ήταν δύσκολο να κάνουν στους Προτεστάντες μια συνολική πρόταση. Με τις γνώσεις που διέθεταν, θα αντιστοιχούσαν τους Προτεστάντες σε "Οθωμανούς" της νέας αυτοκρατορίας και οι ίδιοι θα γίνονταν οι "Ψευδορωμιοί" της ...Στον αυτόματο "πιλότο" θα είχαν οι Προτεστάντες την αυτοκρατορία τους ...Όλα θα τα αναλάμβαναν οι Εβραίοι, εφόσον είχαν το know how. Για να επιτύχουν όμως τους στόχους τους, θα έπρεπε πρώτα να εξουδετερώσουν τους αυθεντικούς Ρωμιούς ...Να καταστρέψουν την αυτοκρατορία που τους έδινε δύναμη και τους καθιστούσε απειλητικούς.

Έχοντας παντού κοινότητες, έκαναν το μεγάλο κόλπο. Οι Εβραίοι ήταν αυτοί, οι οποίοι έβαλαν τους Προτεστάντες "μέσα" στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ...Αυτοί τους επέτρεψαν να την "ροκανίζουν" για πάνω από έναν αιώνα ...Από τις αρχές του δέκατου ένατου αιώνα μέχρι το τραγικό 1922. Μέσω των εβραϊκών κοινοτήτων γνώριζαν οι Προτεστάντες τα ειδικά συμφέροντα μέσα σ' αυτήν την άγνωστη γι' αυτούς αυτοκρατορία. Οι Εβραίοι γνώριζαν τις ισορροπίες μεταξύ των δυνάμεων της αυτοκρατορίας. Γνώριζαν τους ανταγωνισμούς μεταξύ των Σπαχήδων και των εξισλαμισμένων Γενίτσαρων. Από αυτούς ξεκίνησαν το 1821, μέχρι να φτάσουν στο 1922 να θέσουν σε σύγκρουση τους κεμαλικούς με τους βενιζελικούς.

Οι Εβραίοι τούς υποδείκνυαν όσους Ρωμιούς ή άλλους ήταν έτοιμοι να γίνουν οι δικοί τους Γενίτσαροι. Οι Εβραίοι, δηλαδή, τους υποδείκνυαν αρχικά τους διάφορους Κωλέτηδες, Κολοκοτρώνηδες ή Μαυρομιχάληδες, προκειμένου να "ξεσηκωθούν" εναντίον της αυτοκρατορίας. Οι ίδιοι στη συνέχεια τούς υποδείκνυαν τους διάφορους Κεμάλ ή Ινονού στην Τουρκία ή τους Βενιζέλους ή Μπενάκηδες ή Παπανδρέου στην Ελλάδα, προκειμένου να δρομολογηθεί το τελικό χτύπημα και να μοιράσουν τα "ιμάτιά" της. Με αυτήν την ασφαλή γνώση οι Προτεστάντες μπορούσαν να κάνουν τους σχεδιασμούς τους ...Σχεδόν έναν αιώνα το "έχτιζαν" ...Χρήματα να μοιράζουν σε προδότες διέθεταν και από εκεί και πέρα όλα ήταν έτοιμα για τη μεγάλη "σφαγή".

Γι' αυτόν τον λόγο μιλάμε για "αχίλλειο πτέρνα" των Ρωμιών. Οι πονηροί Εβραίοι τούς παρακολουθούσαν επί αιώνες. Γνώριζαν πώς λειτουργούσαν και γνώριζαν ποιο ήταν το αδύνατό τους σημείο. Οι Ρωμιοί, για να διατηρηθούν στο επίπεδο που τους ευνοούσε, είχαν καταστρέψει το "σκάφος" τους. Οι Έλληνες κατέστρεψαν μόνοι τους την αρχαία Ελλάδα, για να μπορέσουν να μονιμοποιηθούν στην κορυφή της αυτοκρατορίας τους. Πάντα το έκαναν οι Έλληνες αυτό, όταν ήθελαν να αποκλείσουν το ενδεχόμενο της υποχώρησης. Γι' αυτόν τον λόγο ο Αλέξανδρος χάρισε ολόκληρη την περιουσία του πριν ξεκινήσει τη μεγάλη εκστρατεία. Ήταν πάγια τακτική των Ελλήνων να καταστρέφουν τις οδούς διαφυγής, προκειμένου να μην υποχωρούν ...Ή όλα ή τίποτε ...Αυτή ήταν η λογική τους. Για να παραμείνουν στην Ασία οι Έλληνες ως κυρίαρχοι, είχαν καταστρέψει τον ομοιογενή ελλαδικό κόσμο. Εξαιτίας τους η ιστορική Ελλάδα έχασε τον χαρακτήρα της και έγινε μια από τις πολλές περιφέρειες της αυτοκρατορίας τους.

Αυτά όλα τα γνώριζαν οι Εβραίοι. Γνώριζαν ότι για λόγους ασφαλείας το "τζίνι" είχε καταστρέψει το "λυχνάρι" του. Γιατί; Για να είναι ελεύθερο και να μην υπάρχει χώρος να το εγκλωβίσεις. Αυτό το "λυχνάρι" για το ελληνικό "τζίνι" ήταν το ελληνικό κράτος. Άρα, τι έπρεπε να κάνουν; Το ακριβώς αντίθετο. Να προσπαθήσουν να δημιουργήσουν ένα στοιχειώδες "λυχνάρι" και σιγά-σιγά να αρχίσουν να τους μαζεύουν ...Να μην τους προκαλέσουν στην αρχή με την τακτική τους, αλλά σταδιακά αυτό να οδηγεί στον τελικό τους στόχο.

Γι' αυτόν τον λόγο χρηματοδότησαν την ελληνική επανάσταση. Τους αρκούσε σε πρώτη φάση ένα μικρό "λυχναράκι" και στη συνέχεια θα τα βολεύανε. Επένδυσαν σε κάτι αγράμματους αφελείς επαναστάτες και όλα ξεκίνησαν βάση του σχεδίου τους. Ο πιο μορφωμένος κόσμος στην ιστορία καταστράφηκε από τα καρυοφύλλια κάποιων επαναστατών, οι οποίοι δεν γνώριζαν να γράψουν ούτε το όνομά τους. Είναι βέβαιο δηλαδή ότι με τους πρώτους πυροβολισμούς στον Μωριά κάποιοι Ρωμιοί στην Κωνσταντινούπολη, στην Αλεξάνδρεια, στην Αντιόχεια ή στην Τραπεζούντα έχασαν τον ύπνο τους. Πιο πολύ ίδρωναν από την αγωνία τους αυτοί, οι οποίοι γνώριζαν τον κίνδυνο μιας τέτοιας επανάστασης, παρά οι Τούρκοι, οι οποίοι δεν γνώριζαν τι συμβαίνει και την αντιμετώπιζαν συμβατικά.

Όλα αυτά ήταν σχεδιασμένα από τους Προτεστάντες. Είχαν αλλάξει οι κυρίαρχοι του κόσμου και όπως ήταν φυσικό διαμόρφωναν τον κόσμο με βάση τα δικά τους συμφέροντα. Σε αυτόν τον κόσμο προφανώς δεν είχαν θέση ούτε η Οθωμανική Αυτοκρατορία ούτε οι Ρωμιοί. Όλα αυτά ξεκίνησαν από την ήττα της Ρώμης στον Ατλαντικό. Αν δεν έχανε η Ρώμη τη μεγάλη μάχη για την κοσμοκρατορία, η Οθωμανική Αυτοκρατορία δεν θα άλλαζε μέσα στον χρόνο. Έχασε όμως η Ρώμη και αυτό είχε τις συνέπειές του. Οι Ρωμιοί προφανώς ήταν από την απέναντι πλευρά και έπρεπε να ρυθμιστούν ως πρόβλημα. Ο ένας μετά τον άλλον οι εχθροί των Προτεσταντών στο "σφαγείο". Μετά τη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ και την ήττα της Καθολικής Αυτοκρατορίας ήταν θέμα χρόνου να τσακιστεί και η Οθωμανική Αυτοκρατορία. Δεν χρειάζεται και πολύ μυαλό, για να καταλάβει κάποιος τι έγινε.

Ας σκεφτεί κάποιος τις χρονολογίες που "απελευθερώνονταν" όλοι όσοι βόλευαν τους Προτεστάντες στη Λατινική Αμερική και ας τις συγκρίνει με τις "αυθόρμητες" εθνικές μας "αφυπνίσεις". Με τη νίκη στη Μάχη της Μπογιακά το 1819, η Νέα Γρανάδα απελευθερώθηκε από την ισπανική κυριαρχία. Στις 7 Σεπτεμβρίου 1821 δημιουργήθηκε η Μεγάλη Κολομβία —ομοσπονδία, η οποία κάλυπτε την έκταση που καλύπτουν σήμερα οι χώρες Βενεζουέλα, Κολομβία, Παναμάς και Ισημερινός— με πρόεδρο τον "γίγαντα" Μπολίβαρ και αντιπρόεδρο τον Φρανσίσκο ντε Πάουλα Σανταντέρ. Την ίδια ώρα "θριάμβευαν" και οι Έλληνες αφυπνισμένοι ...Οι "αγνοί" Κωλέτηδες, οι οποίοι τσέπωναν τα δάνεια του αγώνα.

Λέμε τίποτε παράξενο, το οποίο θα είχε χρεία μεγαλύτερης ανάλυσης; Η ελληνική επανάσταση ήταν εξ’ ολοκλήρου σχεδιασμένη από το εξωτερικό, ώστε στη συνέχεια να παρασύρει τους πάντες εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Με πρώτη την Ελλάδα —λόγω ιστορίας και φήμης— θα ξεκινούσαν να δημιουργούνται οι πυρήνες των εθνικών κρατών, ώστε στο τέλος να πάρουν όλοι από ένα "κομμάτι" της, για να την τελειώσουν ...Εβραϊκά δάνεια μέσα από προτεσταντικές στρατιωτικές βοήθειες ήταν οι παράγοντες εκείνοι, οι οποίοι θα οδηγούσαν σε "θριάμβους" τους "επαναστατημένους" ...Σέρβοι, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, όλοι στον "χορό". Ο πρώτος εθνικός ελληνικός "πυρήνας" θα εξασφάλιζε "δικαίωμα" στη μοιρασιά και μετά θα γινόταν ο χαμός ...Όλοι σαν λυσσασμένα "σκυλιά" σε ένα πλούσιο και παχύ "πτώμα".

Όμως, αυτό το "πτώμα" δεν ήταν ορφανό ...Είχε ιδιοκτήτες και κυρίαρχους. Βάζοντας οι Προτεστάντες κάποιους Ρωμιούς να πρωτοστατήσουν στη διάλυσή του, έθεταν σε κίνδυνο ολόκληρη τη ρωμιοσύνη της Αυτοκρατορίας. Βάζοντας ως θεμέλιο της "επανάστασης" των Ρωμιών τη θρησκεία, γνώριζαν ότι θα δημιουργούσαν πρόβλημα μεταξύ των "συνεταίρων" της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Θα δημιουργούσαν πρόβλημα εμπιστοσύνης μεταξύ τους ...Πρόβλημα, το οποίο επί αιώνες δεν υπήρχε. Γνώριζαν ότι οι "Παλιοί Στρατιώτες" θα θύμωναν με τους "Νέους Στρατιώτες" ...Θα θύμωναν οι Σπαχήδες με τους Γενίτσαρους ...Θα θύμωναν οι Τούρκοι με τους Ρωμιούς, εφόσον θα θεωρούσαν ότι τους "έριχναν". Θα θύμωνε ο Σουλτάνος με την αχαριστία των ευνοημένων του ...Το αποτέλεσμα; ...Το αποτέλεσμα έχει όνομα: Βακάι-ι-χαϊριγιέ.

Τι σημαίνει αυτό το περίεργο; ...Διάλυση του "συνεταιρισμού" μεταξύ Τούρκων και Ρωμιών. Το 1826 ο σουλτάνος Μαχμούτ Β΄ απαλλάχθηκε από τους απείθαρχους Γενίτσαρους, διατάζοντας τους πιστούς Σπαχήδες του να τους σφαγιάσουν στους κοιτώνες τους. Η ελληνική επανάσταση ήταν αυτήν, η οποία έδωσε τέλος στην παντοκρατορία των Γενίτσαρων. Η απόλυτη απόδειξη ότι οι Γενίτσαροι —ακόμα και εξισλαμισμένοι— αντιμετωπίζονταν από την Υψηλή Πύλη ως οι Ρωμιοί της αυτοκρατορίας. Τιμωρήθηκαν με τον πιο σκληρό τρόπο για την "επανάσταση" των χριστιανών αδερφών τους. Όσοι από αυτούς ήθελαν να σωθούν και να απαλλαχθούν από την καχυποψία του Σουλτάνου, έπρεπε να "σβήσουν" κάθε σχέση με τους Ρωμιούς και την Ελλάδα.

Μια Ελλάδα, η οποία στη συμπεριφορά της ελεγχόταν απολύτως από τους Προτεστάντες. Όταν λέμε "απολύτως", εννοούμε απολύτως. Μόνοι τους οι Προτεστάντες διόριζαν τη φυσική ηγεσία των Ρωμιών ...Των δήθεν "ελεύθερων" Ρωμιών. Οι εφευρέτες της Δημοκρατίας καπελώθηκαν από βασιλιά ...Βασιλιά Προτεστάντη. Ο Βασιλεύς Γεώργιος Α΄, δευτερότοκος γιος του Πρίγκιπα Χριστιανού Θ΄ της Δανίας έγινε Βασιλεύς των Ελλήνων το 1863. "Φόρτωσαν" στους Ρωμιούς ό,τι κουτορνίθι είχαν, προκειμένου αυτό να βασιλεύει πάνω τους ...Μειωμένης αντίληψης οι περισσότεροι, εξαιτίας των συνεχών ενδογαμιών. Ακόμα και σήμερα βλέπεις τους απογόνους τους να μορφάζουν και δεν καταλαβαίνεις αν χαμογελάνε με αυτά που βλέπουν ή αν απορούν με αυτά που δεν καταλαβαίνουν.

Αυτοί οι Προτεστάντες από εκεί και πέρα —και προκειμένου να κυβερνάνε τους Ρωμιούς χωρίς προβλήματα— δημιούργησαν τους δικούς τους Γενίτσαρους. Με χρήματα και βολέματα κατάφεραν ό,τι καταφέρνουν πάντα οι κατακτητές εις βάρος των κατακτημένων. Οι Οθωμανοί Γενίτσαροι "διαγράφηκαν" από τα "μητρώα" των Ρωμιών και νέες εγγραφές ξεκίνησαν ...Οι Προτεστάντες Γενίτσαροι ...Οι χειρότεροι Γενίτσαροι όλων των εποχών ...Οι χειρότεροι Έλληνες όλων των εποχών. Το Κολέγιο Αθηνών ήταν θέμα χρόνου να μονοπωλήσει τη στελέχωση της εξουσίας. Οι Προτεστάντες ήταν πλέον ευτυχείς. Είχαν "ξεδοντιάσει" την Οθωμανική Αυτοκρατορία και είχαν τη μεγαλύτερη συλλογή ρωμαίικων "δοντιών" στην Ελλάδα.

Η άγνωστη Τρίτη Ρώμη.

Αν σκεφτεί κανείς ότι τα βασικά χριστιανικά δόγματα είναι τρία, τότε αρχίζει κι αναρωτιέται για μερικά πράγματα. Ο χριστιανισμός εδώ και αιώνες έχει την κοσμοκρατορία, αλλά αυτή η κοσμοκρατορία δεν είναι κοινό επίτευγμα για όλους τους χριστιανούς. Τα δόγματα του χριστιανισμού έχουν εναλλαχθεί στην κορυφή του. Το κάθε δόγμα έχει βιώσει τη δική του ακμή και τη δική του παρακμή. Το κάθε δόγμα, το οποίο έχει τεθεί επικεφαλής της χριστιανικής αυτοκρατορίας, για να το καταφέρει αυτό, έχει νικήσει τους ομόθρησκούς του αντιπάλους ...Έχει ηγηθεί του ιμπεριαλισμού της ...εις βάρος όχι μόνον των αλλόθρησκων, αλλά και των αλλόδοξων ...εις βάρος και των ανταγωνιστικών δογμάτων ...Ειδικά εις βάρος αυτών ...Με περισσότερο μίσος εις βάρος αυτών, αν σκεφτεί κάποιος ότι τα μεγαλύτερα χριστιανικά εγκλήματα έγιναν εις βάρος χριστιανών.

Η πρώτη χιλιετία του χριστιανισμού ήταν αναμφισβήτητα η χιλιετία της ορθοδοξίας ...Η χιλιετία της Νέας Ρώμης. Μετά την άλωσή της —το 1204— άρχισε να "ανατέλλει" και πάλι η Ρώμη και η Καθολική Εκκλησία, φτάνοντας στο απόγειο της με την ανακάλυψη του Νέου Κόσμου και τη θεαματική αύξηση του πλούτου του ποιμνίου, αλλά και της επικράτειάς της. Όλα αυτά μέχρι την εμφάνιση της Βρετανικής Αυτοκρατορίας ...Της πρώτης προτεσταντικής δύναμης, που το 1805 "ανέβηκε" στο επίπεδο αυτό. Εξαιτίας λοιπόν της Βρετανίας, τρίτο δόγμα —που κυριάρχησε— υπήρξε, αλλά την τελευταία Ρώμη δεν την είδαμε ...Δεν είδαμε την Τρίτη Ρώμη ...Δεν είδαμε ποιος κατάφερε το άπιαστο "όνειρο" της Μόσχας. Στον αιώνα της προτεσταντικής κυριαρχίας η τελευταία Ρώμη αναγκαστικά θα είναι στην προτεσταντική επικράτεια ...Θα είναι στο μέρος όπου κυριαρχούσαν οι "Ψευδορωμιοί" της ...Εκεί όπου παίρνονταν οι αποφάσεις ...Εκεί όπου γινόταν οι "συντονισμός" των προτεσταντών.

Όμως, κάτι τόσο μεγάλο δεν θα έπρεπε να το βλέπουμε όλοι; Γιατί στην περίπτωση τού προτεσταντισμού θα έπρεπε αυτό να γίνει κρυφά; Γιατί ο προτεσταντισμός να μην επεδίωκε να "στολίσει" κι αυτός μια δική του περίλαμπρη "Ρώμη"; ...Γιατί απλούστατα ο προτεσταντισμός δεν μπορούσε να διεκδικήσει απ’ ευθείας την κοσμοκρατορία ...Δεν είχε τις προδιαγραφές, που αναγνώριζαν τα υπόλοιπα δόγματα ...Δεν διέθετε κεντρική εκκλησιαστική εξουσία, ώστε να μπορεί να επιχειρεί να επιβάλει το δόγμα της εις βάρος των ανταγωνιστών της ...Δεν διέθετε κεντρική θρησκευτική ηγεσία, ώστε η έδρα της να είναι ταυτόχρονα και έδρα του δόγματος.

Οι Προτεστάντες για τους "παλιούς" χριστιανούς θα ήταν πάντα "αιρετικοί" και οποιαδήποτε αξίωσή τους σε αυτό το επίπεδο θα οδηγούσε στη συσπείρωση των υπολοίπων δογμάτων εναντίον τους ...Δεν ήταν "φωτισμένοι" από το Άγιο Πνεύμα και η λογιστική τους θεολογική σκέψη τούς εξαγρίωνε όλους. Μια "αξίωση" των προτεσταντών θα ένωνε για πάντα τη Ρώμη και τη Νέα Ρώμη. Γι' αυτόν τον λόγο έπρεπε πάντα να προστατεύεται από το "βλέμμα" της Ρώμης. Γι' αυτόν τον λόγο "ανδρώθηκε" κάτω από τη "σκιά" της υποταγμένης στη Ρώμη Βρετανίας. Για να μην εμφανίζεται ως απειλή των "αλάθητων", παρίστανε τη "συνέχεια" της Βρετανικής Τάξης Πραγμάτων ...Παρίστανε τις "Δυτικές Επαρχίες της Ρώμης" ...Τις Επαρχίες, οι οποίες από την αρχαιότητα δικαιολογούσαν θέση Καίσαρα, αλλά δεν αμφισβητούσαν την πρωτοκαθεδρία του Αυτοκράτορα της Ρώμης.

Εκεί κάπου στις "Δυτικές Επαρχίες" αναζητούμε τη μυστική Τρίτη Ρώμη. Με βάση τη λογική και την ιστορική μας γνώση, μόνον μία πόλη του Δυτικού Προτεσταντικού Κόσμου είχε τέτοιου είδους προδιαγραφές ...Μόνον η γνωστή New York είχε τις προδιαγραφές να συγκριθεί ως Τρίτη Ρώμη με τους προκατόχους της. Η δύναμή της και η επιρροή της στον κόσμο τον τελευταίο αιώνα μόνον με τη δύναμη και την επιρροή μιας "Ρώμης" θα μπορούσαν να συγκριθούν. Το Λονδίνο, για παράδειγμα, δεν είχε την ίδια δύναμη, γιατί, ακόμα και στην απόλυτη ισχύ του φρόντιζε να δείχνει την υποταγή του στη Ρώμη. Πώς όμως συνδέεται αυτή η μεγαλούπολη του Νέου Κόσμου με ένα ολόκληρο χριστιανικό δόγμα και άρα και την ίδια τη Ρώμη; Υπάρχει "γέφυρα" μεταξύ του Παλαιού και του Νέου Κόσμου; ...Και όμως, υπάρχει.

Αν διαβάσει κάποιος την ιστορία της Νέας Υόρκης, θα δει ότι το όνομά της η Νέα Υόρκη το πήρε προς τιμήν κάποιου Ιακώβου του Β’ Δούκα της Υόρκης ...Παραμύθια της Χαλιμάς είναι αυτά ...Η εξήγηση της προέλευσης του ονόματός της είναι απολύτως ψέμα. Η ίδια η αλλαγή του πρώτου ονόματος κρύβει μυστικές προθέσεις και ανομολόγητους στόχους. Το πρώτο όνομά της ήταν Νέο Άμστερνταμ. Αυτό το όνομα θέλουν κάποιοι να μας πείσουν ότι το άλλαξε, για να "τιμήσει" έναν παγκοσμίως άγνωστο Δούκα του Γιορκ. Το όνομά της η Νέα Υόρκη το πήρε πράγματι από το βρετανικό Γιορκ, αλλά για παντελώς άλλους λόγους. Γιατί έκανε αυτήν την επιλογή; ...Γιατί ήθελε να γίνει η τρίτη Ρώμη ...Γιατί μόνον με αυτήν την επιλογή υπήρχε δυνατότητα να πάρει "ευγενή" καταγωγή.

Το Γιόρκ μόνον μπορούσε να την συνδέσει απόλυτα τόσο με τη Ρώμη όσο και τη Νέα Ρώμη. Η πόλη του Γιόρκ είναι ο μυστικός "κρίκος", τον οποίον κανένας αμύητος δεν γνωρίζει. Γιατί; Γιατί το Γιορκ της νόμιμης Βρετανίας μπορούσε να δημιουργήσει επίσης νόμιμο "είδωλο". Όπως η νόμιμη Ρώμη μπορούσε να δημιουργήσει μια επίσης νόμιμη Νέα Ρώμη, έτσι μπορούσε να κάνει και το Γιορκ με ένα Νέο Γιόρκ. Το δύσκολο είναι να ανακαλύψουμε τον λόγο που είναι τόσο σημαντικό το Γιόρκ. Το Γιόρκ το ίδρυσαν οι Ρωμαίοι και άρα συνδέεται με τη Ρώμη απευθείας. Τον 4^ο αιώνα το Γιορκ ήταν πρωτεύουσα της "Britania", όπως ονόμαζαν τη Βρετανία οι Ρωμαίοι ...Της "νόμιμης" Βρετανίας με βάση τη λογική της Ρώμης. Στο Γιορκ ήταν η έδρα του Καίσαρα των Δυτικών Ρωμαϊκών Επαρχιών, όπως προβλεπόταν από τον διοικητικό σχεδιασμό του Αυτοκράτορα Διοκλητιανού.

Αυτός ο σχεδιασμός της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας ήταν το ύψιστο επίπεδο του αμυντικού σχεδιασμού της. Στο απόλυτο μιμούνταν τα ελληνιστικά βασίλεια τής Αυτοκρατορίας του Αλεξάνδρου. Η Ρώμη, δηλαδή, είχε επιλέξει ως αμυντικό της σύστημα την αυτοδιάσπασή της. Αν —και εφόσον— θα βρισκόταν ποτέ μπροστά σε κίνδυνο ολικής κατάρρευσής της, θα διασπώταν σε όμοια τμήματα. Με αυτόν τον τρόπο μιμούνταν την αμυντική μέθοδο τής Αυτοκρατορίας του Αλεξάνδρου ...Τη μέθοδο της "διάσπασης", ώστε με εσωτερικές συγκρούσεις να μετακινείται το "φορτίο" της αμφισβήτησης των λαών μακριά από τις κεντρικές εξουσίες. Αυτό το νόημα είχε η "Τετραρχία". Έφευγε το "βάρος" από τον αυτοκρατορικό "θόλο" και πήγαινε στους "πυλώνες".

"Τετραρχία" σήμαινε ότι η Ρώμη θα μπορούσε να λειτουργεί, ακόμα κι αν είχε διασπαστεί σε τέσσερα κομμάτια ...Μάξιμουμ τέσσερα κομμάτια. Ιδανικό γι' αυτήν ήταν το να είναι ενιαία αυτοκρατορία με πρωτεύουσα τη Ρώμη. Το ακίνδυνο θα ήταν η διαρχία και από εκεί και πέρα, ανάλογα με τις ανάγκες, θα προσαρμοζόταν με απώτατο όριο την τετραρχία. Αυτός ήταν ο σχεδιασμός του Διοκλητιανού ...Να φτιάξει μια αυτοκρατορία, η οποία να μπορεί να διασπαστεί μόνη της, χωρίς να διαλύει ...Να επιβιώνει με τη "διάσπαση", έχοντας προετοιμαστεί να απορροφήσει τους "κραδασμούς" της "διάσπασής" της ...Τέσσερα "κομμάτια", τα οποία θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν τέσσερα πανομοιότυπα συστήματα ...Συστήματα με όμοια θρησκεία, όμοια διαχείριση, αλλά διαφορετικές επικράτειες με διαφορετικές ηγεσίες και διαφορετικές πρωτεύουσες. Στην πραγματικότητα ήταν ένας πολλαπλασιασμός "ειδώλων".

...Δύο Αύγουστοι "προϊστάμενοι" και δύο Καίσαρες "υφιστάμενοι" για κάθε πλευρά. Οι πρώτοι "τετράρχες" ήταν: Διοκλητιανός, Αύγουστος της Ανατολής (Ανατολή). Γαλέριος, Καίσαρας της Ανατολής (Ιλλυρικό). Μαξιμιανός, Αύγουστος της Δύσης (Ιταλία). Κωνστάντιος Χλωρός, Καίσαρας της Δύσης (Γαλατία, Βρετανία). Ο Διοκλητιανός, ως προϊστάμενος Αύγουστος των παλαιών ελληνιστικών βασιλείων της Ασίας, γνώριζε ακριβώς τι έκανε. Είχε Έλληνες συμβούλους, οι οποίοι γνώριζαν την πρακτική της δημιουργίας των "ειδώλων". Στην πραγματικότητα με αυτήν τη μυστηριώδη πρακτική είχαμε τα πάντα τετραπλά ...Τέσσερις Καίσαρες ...Τέσσερις Ρώμες ...Τέσσερις μικρές πανομοιότυπες αυτοκρατορίες.

Εδώ ακριβώς εμφανίζεται το Γιόρκ. Το Γιόρκ ήταν έδρα Καίσαρα. Από την ίδρυσή της κιόλας ήταν μια μικρή αλλά αυθεντική Ρώμη ...Η "Ρώμη" των Δυτικών Επαρχιών ...Η έδρα του Κωνστάντιου του Χλωρού. Όμως, το Γιόρκ δεν συνδέεται μόνον με τη Ρώμη ...Συνδέεται και με τη Νέα Ρώμη. Γιατί; ...Γιατί στο Γιόρκ πέθανε ο Κωνστάντιος Α΄ Χλωρός το 306 μ.Χ. Ποιος ήταν αυτός ο κατά τα φαινόμενα άγνωστος και άρα "τυχαίος" Αυτοκράτορας; Ποιος ήταν αυτός ο Αυτοκράτορας, τον οποίον δεν γνωρίζει σχεδόν κανένας και άρα δεν ενδιαφέρει κανέναν να μάθει πότε και πού πέθανε; Ο Κωνστάντιος ήταν ο σύζυγος της Αγίας Ελένης ...Ο πατέρας του Μέγα Κωνσταντίνου. Με τον θάνατο του Κωνστάντιου στο Γιόρκ ανακηρύχθηκε στην ίδια πόλη ο Κωνσταντίνος Αύγουστος.

"Αύγουστος" —και άρα προϊστάμενος Καίσαρας— σημαίνει ότι εκείνη τη στιγμή το Γιόρκ ήταν η Ρώμη στον απόλυτο βαθμό ...Δεν ήταν ούτε καν άλλη μια Ρώμη ...Ήταν η ΡΩΜΗ της Δύσης, εφόσον εκεί βρισκόταν εκείνη τη στιγμή η έδρα του Αυγούστου. Η θέση της ορκωμοσίας του ακόμα διατηρείται στον καθεδρικό ναό της πόλης ...Στο Γιορκ ορκίστηκε Αυτοκράτορας της Ρώμης ο γιος του Καίσαρα των δυτικών επαρχιών της Ρώμης και μετέπειτα ιδρυτής της Νέας Ρώμης. Το Γιορκ, δηλαδή, είχε "δικαίωμα" Ρώμης, εφόσον εκεί "γεννήθηκε" ο γιος του Καίσαρα των Δυτικών Επαρχιών, ο οποίος έγινε Αύγουστος της Ρώμης και ιδρυτής της Νέας Ρώμης ...Αυτός, που, ελέω Θεού και με την εξουσία της Ρώμης, "γεννά" κατά βούληση νέες Ρώμες.

...Απλά πράγματα. Ο Κωνσταντίνος, ως Αυτοκράτορας, είχε το δικαίωμα να ιδρύσει μια Νέα Ρώμη, για να διαδεχθεί τη Ρώμη ή μια Νέα Υόρκη, για να κάνει το ίδιο για το "αναβαθμισμένο" Γιόρκ. Από το 306 μ.Χ. θα μπορούσε να γίνει αυτό. Θεωρητικά, θα μπορούσαμε να μην είχαμε, για παράδειγμα, την ίδρυση της Νέας Ρώμης στη θέση του αρχαίου Βυζαντίου, αλλά την ίδρυση του Novum Eboracum, όπως είναι το πραγματικό όνομα της Νέας Υόρκης. Χίλια και πλέον χρόνια πριν την ανακάλυψη της Αμερικής θα μπορούσε να υπάρξει κάπου στον κόσμο μια Νέα Υόρκη με αυτοκρατορικό "δικαίωμα".

Κατάλαβε ο αναγνώστης τι λέμε; ...Μόνον μέσω Γιορκ μπορούσε η Νέα Υόρκη να πάρει "δικαίωμα" από τη Ρώμη ...Μόνον μέσω Γιόρκ μπορούσε να αποκτήσει ο προτεσταντισμός νόμιμο αυτοκρατορικό κέντρο. Στο Γιόρκ βρισκόταν το αυτοκρατορικό "κάτοπτρο", το οποίο έστελνε "είδωλα" όπου ήθελε στον κόσμο ...Μόνον μέσω Γιόρκ μπορούσε η Νέα Υόρκη να πάρει τη "σκυτάλη" της χριστιανικής εξουσίας, χωρίς να διαταραχθεί ο σχεδιασμός της ...Μόνον μέσω Γιόρκ η Νέα Υόρκη θα μπορούσε να ασκεί την κοσμοκρατορία του χριστιανισμού, χωρίς να έχει πρόβλημα "νομιμότητας". Δεν είναι τυχαίο που το μικρό και "ασήμαντο" Γιόρκ έχει τον μεγαλύτερο Καθεδρικό Ναό της Βόρειας Ευρώπης. Αν η Ρώμη έχει τον Άγιο Πέτρο και η Νέα Ρώμη την Αγιά Σοφιά, το Γιόρκ δεν υπολείπεται πολύ. Περίεργο δεν είναι για μια πόλη, η οποία δεν ξεπερνά τις διακόσιες χιλιάδες κατοίκων;

Μόνον με ένα "είδωλο" μπορούσε να περάσει η Ρώμη στην απέναντι "όχθη" του ωκεανού και αυτό έγινε. Κατά τα πρότυπα της Ρώμης και της Νέας Ρώμης η ρωμαϊκή Υόρκη δημιούργησε και πάλι "ελέω" Μεγάλου Κωνσταντίνου το "είδωλό" της. Το "είδωλό" της ήταν η Νέα Υόρκη. Αν δηλαδή με τη Ρώμη της Καθολικής Εκκλησίας και τη Νέα Ρώμη ή Κωνσταντινούπολη της Ορθόδοξης Εκκλησίας είχαμε επί αιώνες τη "διαρχία" στη Χριστιανική Αυτοκρατορία, αυτό άλλαξε κάπου στα τέλη του δέκατου όγδοου αιώνα. Τότε εμφανίστηκε η Τρίτη Ρώμη ...Η "Ρώμη" της Προτεσταντικής Εκκλησίας ...Μια θέση, την οποία ποτέ δεν διεκδίκησε η Βρετανία. Ενώ όμως δεν την διεκδίκησε ποτέ η Βρετανία, το βρετανικό "είδωλο" πέρασε τον ωκεανό και μια αυθεντική "Ρώμη" βρέθηκε στον Νέο Κόσμο.

  ...Η Τρίτη Ρώμη είναι η Νέα Υόρκη. Αυτή η πόλη εκφράζει την Τριαρχία στον χριστιανικό κόσμο. Γι' αυτόν τον λόγο άλλαξε το πρώτο της όνομα. Το πρώτο της όνομα ήταν πολύ ταπεινό για τους στόχους της. Ήταν ένα όνομα, το οποίο δεν μπορούσε να "στηρίξει" τις φιλοδοξίες της. Αυτή είναι η άγνωστη New York των Εβραίων, οι οποίοι παρίσταναν τους Ρωμιούς ...Η άγνωστη Jew York. Η Νέα Υόρκη δεν έγινε ποτέ πρωτεύουσα των Ηνωμένων Πολιτειών, γιατί απλούστατα ο ρόλος της ήταν υπεράνω του έθνους ...Σχεδιάστηκε εξ’ αρχής για αυτοκρατορικό κέντρο. Είχε παγκόσμιους στόχους και δεν μπορούσε να συνδεθεί με την τύχη ενός έθνους ...Ήταν ένα τεράστιο "Βατικανό" εξουσίας, το οποίο λειτουργούσε παντελώς ανεξάρτητα από την αμερικανική εθνική πολιτική, την οποία εξέφραζε η Ουάσιγκτον.

Η Νέα Υόρκη ήταν η έδρα της Προτεσταντικής κυριαρχίας και γι' αυτόν τον λόγο διεκδίκησε και πήρε όλους τους διεθνείς οργανισμούς που είχε ανάγκη για την παγκόσμια κυριαρχία της, αφήνοντας την Ουάσιγκτον στο επίπεδο της "επαρχιακής" πόλης. Τα πάντα βρίσκονται στη Νέα Υόρκη. Ό,τι χρειάζεται, για να ασκεί κάποιος παγκόσμια πολιτική, βρίσκεται στη Νέα Υόρκη ...Οργανισμός "Καπελωμένων" Εθνών ...Συμβούλιο Ασφαλείας ...Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ...Παγκόσμια Τράπεζα ...Οίκοι αξιολόγησης ...Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου ...Χρηματιστήριο Νέας Υόρκης ...FED.

Ως πολιτικοθρησκευτικό κέντρο των Προτεσταντών η Νέα Υόρκη, αφορούσε εξίσου τους Αμερικανούς, τους Ολλανδούς, τους Σκανδιναβούς ή τους Γερμανούς. Όλα τα καλά "παιδιά", τα οποία ίδρυσαν τα ευαγή ιδρύματα και τις Λέσχες της Νέας Τάξης. Η Νέα Υόρκη ήταν η μητροπολιτική και πολυεθνική έδρα των κυρίαρχων WASP και των "Εβραιορωμιών" και δεν μπορούσε να "περιοριστεί" σε εθνικά πλαίσια. Γι' αυτόν τον λόγο το τραπεζικό της σύστημα είναι ανηλεές πρώτα απέναντι στην αμερικανική κοινωνία και μετά σε όλες τις υπόλοιπες. Δεν έχει καμία σχέση με την αμερικανική κοινωνία.

Η Νέα Υόρκη με τον τρόπο αυτόν έγινε η τρίτη Ρώμη των Δυτικών Επαρχιών, που πήρε τη "σκυτάλη" από τις προκατόχους τους. Σεβάστηκε απόλυτα τον κανόνα που θέλει μια "Ρώμη" ανά δόγμα και γι' αυτό δεν διατάραξε την ισορροπία του χριστιανικού σχεδιασμού. Ήταν η τρίτη Ρώμη σε έναν σχεδιασμό, ο οποίος είχε ακόμα περιθώρια, εφόσον μέχρι την Τετραρχία άντεχε τις τεχνητές διασπάσεις. Οι παγκόσμιες φιλοδοξίες της αποτυπώθηκαν και στο σύμβολό της ...στη σφραγίδα της πόλης. Η σφραγίδα της είναι η "ταυτότητά" της και είναι αδύνατον στην ταυτότητα να μην αποτυπωθούν τα πραγματικά της στοιχεία.

Πρώτο —και κύριο στοιχείο— που αποκαλύπτεται σε αυτήν την "ταυτότητα", είναι το πραγματικό της όνομα ...Novum Eboracum είναι το πραγματικό όνομα της Νέας Υόρκης ...Το αυθεντικό ρωμαϊκό όνομα του Γιόρκ και όχι το αγγλοσαξονικό. Sigillvm Civitatis Novi Eboraci γράφει η σφραγίδα της πόλης της Νέας Υόρκης. Επιπλέον, θα ήταν αδύνατον μια εκδοχή της Ρώμης να μην έχει ως σύμβολό της τον μεγάλο Αετό του Διός. Μετά τον αετό της Ρώμης και τον δικέφαλο της Νέας Ρώμης, είδαμε και τον αετό της Νέας Υόρκης. Δισεκατομμύρια άνθρωποι γνωρίζουν τη Νέα Υόρκη και ελάχιστοι γνωρίζουν το πραγματικό της όνομα ...Ούτε καν οι περισσότεροι από τους κατοίκους της.

Αυτή η Τρίτη Ρώμη ήταν η πραγματική "έδρα" των προτεσταντών. Από εκεί ξεκινούσαν οι συνομωσίες εναντίον των υπολοίπων δογμάτων. Από εκεί ξεκινούσαν τα "χτυπήματα" εναντίον τόσο της Ρώμης όσο και της Νέας Ρώμης. Από εκεί ξεκινούσαν οι σχεδιασμοί, οι οποίοι θα άλλαζαν τον "χάρτη" της εξουσίας. Από αυτήν την "Jew" York έφευγαν τα χρήματα, τα οποία χρηματοδοτούσαν όλες τις κινήσεις, που οδήγησαν στην κοσμοκρατορία των Εβραίων και των προτεσταντών. Από εκεί έφυγαν τα χρήματα, για να εκδηλωθεί η δήθεν Προλεταριακή Επανάσταση. Εκείνη η επανάσταση τρόμαξε τόσο τη Ρώμη όσο και τη Νέα Ρώμη και τις οδήγησε στα σφάλματα. Δεν κατάλαβαν τι γινόταν και συνεργάστηκαν με αυτούς που δεν έπρεπε.

...Το ίδιο λάθος ταυτόχρονα. Φοβούμενα τα κυρίαρχα δόγματα τους άθεους προλετάριους, δεν έβλεπαν τους Προτεστάντες ...Τους σταλινικούς φοβούνταν και με τους Προτεστάντες Γερμανούς συνεργάζονταν ...Τόσο ο καθολικός κόσμος της Ρώμης όσο και ο οθωμανικός, υπό τον οποίον βρισκόταν η Νέα Ρώμη. Οι Γερμανοί τους "υπνώτισαν" με το δήθεν αντισοβιετικό τους μένος, ενώ στην πραγματικότητα εργάζονταν εναντίον τους. Με χρήματα των ίδιων χρηματοδοτών ανέλαβε ο Χίτλερ δήθεν να σταματήσει τους προλετάριους, ενώ ο πραγματικός του στόχος ήταν να ισοπεδώσει την Ευρώπη. Όταν κατάλαβαν οι καθολικοί ότι οι Γερμανοί αποτελούν κίνδυνο, είχαν ήδη παραδοθεί στους Αμερικανούς. Παρέσυραν τη Ρώμη στο λάθος της συνεργασίας με τους Ναζί και την κατέστρεψαν. Την έβαλαν ανάμεσα στους ηττημένους, που έπρεπε να "σωθούν" και τη λεηλάτησαν.

Ό,τι ήταν το 1204 για την Νέα Ρώμη έγινε το 1945 για τη Ρώμη. Αυτό, το οποίο η Ρώμη είχε κάνει στην Κωνσταντινούπολη, το υπέστη και η ίδια. Ισοπεδώθηκε και αναγκάστηκε να ζητήσει "σωτηρία" από τους φονείς της. Όπως περίμενε η Κωνσταντινούπολη τη "σωτηρία" από εκείνους, οι οποίοι την είχαν λεηλατήσει και τη μισούσαν, έτσι έπαθε και η Ρώμη πολλούς αιώνες μετά. Την τσάκισαν οι Ναζί και την "έσωσαν" οι χρηματοδότες των Ναζί. Χωρίς να υπάρξει καμία αντίδραση παρέλασε ο αμερικανικός στρατός μέσα στην Αιώνια Πόλη. Λεηλατήθηκε από την "αδερφή" ανταγωνίστριά της και καθηλώθηκε στη "σκιά" ...Δευτέρας διαλογής πρωτεύουσα εθνικού κράτους έγινε ...Η "σκιά" του εαυτού της.

Όλα έγιναν βάσει σχεδίου. Ο προτεσταντισμός, αφού κυριάρχησε στη σύγκρουσή του με την Καθολική Εκκλησία, ρύθμισε την εσωτερική λειτουργία τού χριστιανισμού με βάση τις ανάγκες του δικού του ιμπεριαλιστικού του σχεδιασμού. Σε αυτό το θέμα επωφελήθηκαν οι Αμερικανοί σε σχέση με τους ομόδοξους Βρετανούς. Οι Βρετανοί ποτέ δεν κατάφεραν να κυριαρχήσουν εις βάρος των υπολοίπων δογμάτων. Οι Αμερικανοί το κατάφεραν, έστω και ερήμην τους. Αυτοί βόλευαν τους Εβραίους "Ψευδορωμιούς" στις αυτοκρατορικές θέσεις και οι Εβραίοι ανταπέδωσαν, θέτοντάς τους επικεφαλής του προτεσταντισμού. Αυτοί οι Εβραίοι επέτρεψαν στους πανάσχετους Αμερικανούς να παραστήσουν τους "Αυτοκράτορες" και οι ίδιοι απλά θα αντέγραφαν τον ρόλο που είχαν επιλέξει να αντιγράψουν και ήταν αυτός των Ρωμιών ...Μιλάμε για απλά κόλπα του πεζοδρομίου.

Σε αυτό το αμερικανοεβραϊκό κόλπο πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξε η Γερμανία. ΟΠΟΙΟΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΟΤΙ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΣΤΙΓΜΗ Η ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΥΠΗΡΞΕ ΕΧΘΡΟΣ ΤΩΝ ΗΠΑ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΔΕΑ ΑΠΟ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟ. Η Γερμανία είναι ο απόλυτος "ρολίστας" της ανθρώπινης ιστορίας ...Ο "ηθοποιός", ο οποίος έπαιξε με τον απόλυτο τρόπο τον ρόλο που του ανέθεσαν. Η Γερμανία, απλά, ήταν ο βίαιος "μπράβος" τής προτεσταντικής "συμμορίας". Αυτός, ο οποίος θα έκανε τη "βρόμικη" δουλειά, για να επωφελείται —χωρίς να αποκαλύπτεται— ο "τίμιος" Αμερικανός ...Το παιχνίδι του "καλού" και του "κακού" προτεστάντη μπάτσου. Ο Αμερικανός πάντα ο "καλός" και απέναντί του ο Γερμανός πάντα "κακός" στις κατά παραγγελία "φασαρίες".

Αμολούσαν τον "κακό" και έτρεχαν μετά οι "καλοί" να σώσουν τον κόσμο. Ένας "καταστροφέας" υποδομών ήταν η Γερμανία, που, κάθε φορά που ενεργούσε, έφερνε τα "δάνεια" και άρα τις ΗΠΑ πιο κοντά στην Ευρώπη. Με ρίσκο μόνον τη δική του καταστροφή, κάθε φορά που ισοπέδωνε τις πολλές καθολικές ή ορθόδοξες χώρες, έφερνε τον "καλό" δανειστή από την Αμερική ...Ο προδότης της Ευρώπης, εφόσον με τον τρόπο αυτόν η εξουσία του χριστιανισμού θα περνούσε στην απέναντι "όχθη" του Ατλαντικού. Προδότης ελαφρά τη καρδία, αν σκεφτεί κάποιος ότι οι Προτεστάντες είναι μια μειονότητα στην Ευρώπη και τους συνέφερε να γίνουν "παρελκόμενα" της μεγάλης προτεσταντικής δύναμης των ΗΠΑ ...Μια μισαλλόδοξη μειονότητα, η οποία μισούσε τους υπόλοιπους Ευρωπαίους.

Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, ο οποίος μεθόδευσε ολόκληρο τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν ο Ρούσβελτ ...Πρόεδρος των ΗΠΑ από το 1933 μέχρι το 1945 ...Πρόεδρος "δημοκρατικά" εκλεγμένος για πάνω από δώδεκα χρόνια. Ο θάνατος τον "απέλυσε" και έκτοτε οι Αμερικανοί άλλαξαν τον νόμο, για να μην επαναληφθεί το ίδιο φαινόμενο. Τι ήταν αυτός, πριν γίνει Πρόεδρος των ΗΠΑ; ...Κυβερνήτης της Πολιτείας της Νέας Υόρκης ...Κυβερνήτης του "Λατίου" της Τρίτης Ρώμης ...Κυβερνήτης της Πολιτείας —με σύμβολο τον αετό, που πατάει τη Γη— από το 1928 μέχρι να γίνει Πρόεδρος των ΗΠΑ ...Κυβερνήτης της Πολιτείας όπου είχαν έδρα όλοι οι Τοκογλύφοι της προτεσταντικής αυτοκρατορίας ...Κυβερνήτης της Πολιτείας της τοκογλυφίας και ένας από τους εμπνευστές της FED των δανειστών και του παγκοσμίου δολαρίου.

Αυτοί οι δανειστές δεν ήταν μόνον χρηματοδότες του Χίτλερ και του Λένιν ...Ήταν χρηματοδότες όλων των φασιστών ...Όργανο των προτεσταντών ήταν ο καραγκιόζης ο Ντούτσε ...Ο Ντούτσε της Ρώμης. Οι Προτεστάντες έβαλαν την καθολική Ρώμη να επιτεθεί στους Έλληνες, για να εμπλέξει τα δύο δόγματα σε μια μεταξύ τους σύγκρουση, ώστε να μην παρακολουθούν τα παιχνίδια τους. Το παιχνίδι των προστριβών μεταξύ των δύο μεγάλων δογμάτων ξεκίνησε πολύ πριν ο Ντούτσε κηρύξει επίσημα τον πόλεμο στην Ελλάδα. Ο καραγκιόζης ο Ντούτσε στα πρώτα χρόνια της εξουσίας του "ξερίζωσε" τον αιώνιο ελληνισμό της "Μεγάλης Ελλάδας". Αυτός "κυνήγησε" με τον πιο σκληρό τρόπο όλες τις ελληνόφωνες κοινότητες της Νότιας Ιταλίας.

Από εκεί και πέρα το σενάριο έφτασε στην κορύφωσή του με την επίθεση στην Ελλάδα. Ρωμαίοι επιτέθηκαν σε Ρωμαίους ...και οι πραγματικοί ένοχοι στο "απυρόβλητο". Οι Προτεστάντες και οι Εβραίοι ήταν ευτυχείς. Θα πρέπει να ξεκαρδίζονταν, όταν η Ιταλία επιτέθηκε στην Ελλάδα. Κανένας δεν κατάλαβε το κόλπο τους. Ισοπέδωσαν την Ευρώπη και όλοι ήταν πολύ απασχολημένοι, "γλείφοντας" τις πληγές τους, προκειμένου να δουν τι είχε συμβεί. Στη συνέχεια χρηματοδότησαν τον σοβιετικό "μπαμπούλα" και δημιούργησαν για τους εαυτούς τους θέση "προστάτη". Αυτός ο πατερναλιστικός ρόλος είναι πάντα το ζητούμενο για έναν ιμπεριαλιστή, ο οποίος σέβεται τον εαυτό του και αναζητά τη μακροημέρευσή του.

Αυτόν τον ρόλο τον είχαν βρει οι Προτεστάντες και αυτόν θα "πουλούσαν" στα θύματά τους. Αν η Ρώμη "πουλούσε" προστασία από τη βαρβαρότητα, η Νέα Ρώμη από το Ισλάμ, τότε η Τρίτη Ρώμη θα ήταν ο προστάτης της χριστιανοσύνης από τους άθεους προλετάριους ...Ο καθένας με την "ειδικότητά" του και με βάση τις ανάγκες των εποχών ...Την πάτησαν οι πρώην κυρίαρχοι από τους σφετεριστές. Την ώρα που η Ρώμη "μάλωνε" με την Νέα Ρώμη για το ποιος έχει το "δικαίωμα" από το Άγιο Πνεύμα να κυβερνά τον Κόσμο, οι Προτεστάντες το πήραν το δικαίωμα μόνοι τους.

...Ούτε Filioque ούτε τίποτε ...Άδεια από τη "σημαία" ...που λένε και οι φαντάροι. Πήραν το δικαίωμα ως Excelsior, που αναγράφεται στο σήμα της Τρίτης Ρώμης ...Στο σήμα της Νέας Υόρκης. "Excelsior" σημαίνει ανώτερος και αυτοί —σαν "ανώτεροι"— θεώρησαν ότι είχαν το νόμιμο δικαίωμα να κυβερνάνε τον Κόσμο. Από εκεί και πέρα δεν χρειαζόταν πολύ μυαλό. Τα πάντα ίδια σε ένα ίδιο "πατρόν". Οι Προτεστάντες, προκαλώντας μόνοι τους πολέμους, γκρέμισαν ολόκληρη την Ευρώπη, για να τη χτίσουν με τα δάνειά τους. "Κατέστρεψαν" την Ευρώπη για να την "σώσουν" και κανένας δεν κατάλαβε προς τα πού "πήγαιναν". Το αποτέλεσμα τους δικαίωσε πλήρως, εφόσον ήταν προμελετημένο.

Συνεχείς "προκάτ" πόλεμοι μέχρι να επιβληθεί ο σχεδιασμός τους. Τόσο ο Πρώτος όσο και ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος έγινε, για να "φύγει" η κοσμοκρατορία από την Ευρώπη και να περάσει τον Ατλαντικό. Εκατοντάδες εκατομμύρια νεκροί, γιατί κάποιοι ήθελαν να γίνουν "κοσμοκράτορες" ...Τέτοιο είναι πάντα το κόστος, για να χάσει την εξουσία μια Ρώμη υπέρ μιας νέας διαδόχου της. Σε ένα τέτοιο "έργο" υπάρχουν πάντα "ρολίστες". Η Γερμανία ήταν ο βασικότερος. Πάντα με ένα όπλο στο "χέρι" ...μέχρι να ηττηθεί ...Μετά στο "ψυγείο" ...Στο "απυρόβλητο" της μετάνοιας, μέχρι να την ξαναχρησιμοποιήσουν. Η Ευρώπη μόνιμα σε κρίση χρέους και επίσης μόνιμοι οι ίδιοι δανειστές και "προστάτες" της. Το σημερινό "έργο" δηλαδή των χρεών είναι το γνωστό παλιό "έργο", το οποίο έδωσε στους Προτεστάντες την πρωτοκαθεδρία.

Πήγε ο καθολικός Κένεντυ στο Βατικανό και —για να μην ερεθίσει τα αφεντικά του— δεν ασπάστηκε το χέρι του Ποντίφικα. Ο απλός υπάλληλος των προτεσταντών, έδειξε με τη συμπεριφορά του τις προθέσεις των αφεντικών του. Στο όνομα της εξουσίας τους έδρασε εις βάρος και της ίδιας της δικής του πίστης ...Καθολικός χαιρέτησε με απλή χειραψία τον Ποντίφικα. Σε άλλους χρόνους με μια τέτοια προσβλητική συμπεριφορά θα του έβαζαν φωτιά, για να φωτίζει την Πλατεία του Αγίου Πέτρου. Με αυτήν την ενέργεια σηματοδότησε την απόλυτη κυριαρχία της Τρίτης Ρώμης πάνω στη Ρώμη ...και βέβαια στην έτσι κι αλλιώς ανύπαρκτη Νέα Ρώμη.

Υπό αυτό το πρίσμα βλέπουμε ότι το Ολοκαύτωμα δεν ήταν μια τυχαία προτεσταντική εγκληματική ενέργεια ...Το Ολοκαύτωμα ήταν απαραίτητο κυρίως για τους Εβραίους ...Ήταν απαραίτητο, για να μπορέσουν να αλλάξουν τον ρόλο τους ...Ήταν απαραίτητο για την "επιτυχία" των Ψευδορωμιών της Σιών. Όπως οι Έλληνες σκορπίστηκαν σαν "σύννεφο" πάνω από την αυτοκρατορία, το ίδιο έκαναν και οι Εβραίοι ως "κάπνα". Αν στους Ρωμιούς άρεσε να τους βλέπουν με θαυμασμό οι λαοί, στους Εβραίους αρκούσε να τους βλέπουν και με οίκτο ...Χρήματα ζητούσαν αυτοί και όχι δόξες. Αν οι Ρωμιοί "δρόσιζαν" τους λαούς, τους Εβραίους λίγο τους απασχολούσε αν τους "έπνιγαν" ως "κάπνα" ...Αρκεί να μην τους βαρούσαν και τους κλωτσούσαν, όπως συνέβαινε επί αιώνες. Οι Εβραίοι με την κάκιστη φήμη και την απέχθεια που προκαλούσαν στους λαούς, μόνον με την αυτοθυματοποίησή τους θα μπορούσαν να "ανέβουν" τις κοινωνικές κλίμακες...

...Μόνο ως θύματα θα μπορούσαν να κερδίσουν συμπάθεια και βεβαίως ανοχή από τους λαούς, οι οποίοι τους αποστρέφονταν επί αιώνες ...Τους σιχαίνονταν στην κυριολεξία, εφόσον οι ίδιοι τούς είχαν μετατρέψει σε κοινωνικές "τουαλέτες" των χριστιανικών κοινωνιών και οι Εβραίοι το είχαν αποδεχθεί με σκοπό το κέρδος. Τις συνοικίες των Εβραίων τις ανακάλυπτες ψάχνοντας τα πορνεία. Στην Κωνσταντινούπολη, για παράδειγμα, Συναγωγές και πορνεία σχεδόν συστεγάζονταν. Έβλεπες στον δρόμο μαζεμένο κόσμο και δεν ήξερες αν ήταν Εβραίοι που περίμεναν να εκκλησιαστούν ή πελάτες των πορνείων που περίμεναν τη σειρά τους. Αν έπιανες λάθος πόμολο, αντί για πόρνη έβρισκες μπροστά σου Ραβίνο.

Όλα αυτά "ξεχάστηκαν" με το τεχνητό "Ολοκαύτωμα", που, για να είναι πειστικό, ήταν ταυτόχρονα και αληθινό. Αληθινό όμως για τους φουκαράδες της Σιών και όχι για τα αρπακτικά της. Τα "τρωκτικά" του χριστιανικού κόσμου με αυτόν τον τρόπο έγιναν τα "θύματα", τα οποία μέσω νόμων θα μετατρέπονταν σε "ιερές αγελάδες" του. Ακόμα δηλαδή και τη "συμπάθεια", την οποία θα απολάμβαναν οι Εβραίοι ως θύματα, θα έπρεπε να την επιβάλουν με νόμο, γιατί ούτε γι' αυτήν ήταν σίγουροι ...Με νόμους προστατεύουν τη "στεγανότητα", η οποία αφορά τη μεγαλύτερη συνομωσία όλων των εποχών ...Με νόμους και τρομοκρατία προστατεύουν το Ολοκαύτωμα από την επιστημονική μελέτη.

Από τη στιγμή που κατάφεραν οι Εβραίοι και "ξεπλύθηκαν" σε μια μυστηριώδη "Κολυμπήθρα του Σιλωάμ" ήταν εύκολο να παίξουν τον ρόλο τους. Διατηρούσαν μεγάλη διασπορά σε ολόκληρο τον Δυτικό Κόσμο και εύκολα θα μπορούσαν να μιμηθούν τον ρόλο των Ρωμιών ...Τον ρόλο των υπεράνω θρησκειών αλλά και ιδεολογιών "εκλεκτών" της εξουσίας. Η εποχή ήταν διαφορετική και άρα διαφορετικές και οι ανάγκες. Κάποτε όλα περιστρέφονταν γύρω από τις θρησκείες, ενώ στην Προτεσταντική Τάξη Πραγμάτων τον κυρίαρχο ρόλο τον έπαιζαν οι ιδεολογίες ...Οι "ιδιόκτητες" ιδεολογίες των Εβραίων. Με αυτές τις ιδεολογίες έδωσαν τη νίκη στους Προτεστάντες και με τις ίδιες τούς έδωσαν τον απόλυτο έλεγχο των ηττημένων κρατών.

Ελέγχοντας τις πολιτικές ηγεσίες των κρατών, έλεγχαν τα πάντα μέσα σε αυτά ...Εβραϊκής εμπνεύσεως προτεσταντική "πατέντα" είναι ο διαχωρισμός του πολιτικού σκηνικού σε "Αριστερά" και "Δεξιά" ...Δικές τους πατέντες ήταν ο ναζισμός και ο σταλινισμός. Αυτές οι "πατέντες" σηματοδοτούν την απόλυτη συνεργασία μεταξύ Εβραίων και Προτεσταντών ...Τη συνεργασία εκείνη, η οποία θέλει τους Εβραίους να "σχεδιάζουν" και οι Προτεστάντες να εφαρμόζουν. Ο δικομματισμός, δηλαδή, ο οποίος χαρακτηρίζει όλα τα πολιτικά σκηνικά στην Ευρώπη, είναι στημένος πάνω σε αυτές τις "βάσεις" συνεργασίας ...Δικό τους το μαχαίρι και δικό τους και το καρπούζι ...Μόνοι τους δημιούργησαν τον κομμουνισμό και οι ίδιοι δημιούργησαν τον αντικομμουνισμό των Ναζί ...Μόνοι τους δημιούργησαν την Άκρα Αριστερά και μόνοι τους το "αντίβαρο" της Άκρας Δεξιάς.

Μέσα σε αυτό το "μαντρωμένο" πλαίσιο κάνουν ό,τι θέλουν. Όταν ελέγχεις το hardcore, ελέγχεις και τις soft εκδοχές του. Οι προτεσταντικές πρεσβείες αποφασίζουν μόνες τους ποιος θα κυβερνήσει την κάθε χώρα. Στην Ελλάδα αυτές αποφασίζουν ποιοι είναι "καλοί" Δεξιοί και ποιοι "καλοί" Αριστεροί ...Ποιοι δηλαδή θα είναι κυρίαρχοι στις soft εκδοχές των ακραίων ιδιοκτησιών τους ...Όλα απολύτως "στημένα" από τους χαφιέδες και τους προδότες των κρατών. Ένα μονοπώλιο εξουσίας, το οποίο αποφασίζει ποιος Κολεγιόπαιδας Γενίτσαρος θα γίνει Πρωθυπουργός στη χώρα ...Ένα μονοπώλιο εξουσίας, το οποίο κανένας δεν μπορεί να "σπάσει" όσο χαρισματικός πολιτικός κι αν είναι ...Ένα μονοπώλιο, που, αν επιχειρήσεις αυθαίρετα να το σπάσεις, μπορεί να βρεθείς "καρφωμένος" σε καμιά βιτρίνα στη Λεωφόρο Βουλιαγμένης.

...Ελέγχουν τα πάντα ...Από τη μία πλευρά του πολιτικού φάσματος μέχρι την άλλη ...Το Προτεσταντικό Παλάτι επικεφαλής της "Δεξιάς" και οι Γενίτσαροι —των Βενιζελοναζί του Προτεσταντικού Κολεγίου— επικεφαλής της "Σοσιαλαριστεράς" ...Μονά-ζυγά δικά τους ...Το θέατρο του Καραγκιόζη ...Καμία διέξοδος για τον πολίτη ...Η Δημοκρατία στο απόλυτο αδιέξοδο. Από εκεί και πέρα αυτή η κατάσταση είχε άμυνες. Κάθε φορά που ο κόσμος τείνει να σιχαθεί τους Γενίτσαρους τύπου Παπανδρέου, Μητσοτάκη και Σαμαρά, υπάρχει αυτόματη "βαλβίδα" εκτόνωσης. Κάθε φορά που πάει να χαθεί ο έλεγχος από τους "δημοκράτες", επιστρατεύουν τους φασίστες ...Τους δικούς τους φασίστες ...Τα βλίτα. Ανασύρουν κάποιο από τα "οπλισμένα" άκρα να προκαλέσει τον "απέναντι". Όταν δηλαδή πάει να χαθεί ο έλεγχος του κράτους, αυτοί θα "απειλούν" με "κομμουνιστικές" επαναστάσεις ή με "αναζωπύρωση" του ναζισμού.

Σε κάθε περίπτωση το αποτέλεσμα θα είναι το ίδιο. Οι κοινωνίες τρομοκρατούνται από τα δικά τους φασιστικά άκρα και μετά οι ίδιοι εμφανίζονται σαν "πυροσβέστες" της δημοκρατίας ...Οι "εμπρηστές", δηλαδή, θα εμφανίζονται σαν "πυροσβέστες". Αυτό είναι το παιχνίδι. Αυτοί χρηματοδοτούν στην Ελλάδα τόσο το ΚΚΕ όσο και τη Χρυσή Αυγή. Από τις γνωστές προτεσταντικές πρεσβείες παίρνουν γραμμή όλοι τους. Το γεγονός, δηλαδή, ότι τώρα η Χρυσή Αυγή εμφανίζεται ισχυρή και προκλητική, δεν αποδεικνύει ότι οι Έλληνες έγιναν φασίστες, αλλά αποδεικνύει σίγουρα ότι έχει αρχίσει να υπάρχει πρόβλημα ελέγχου και οι Προτεστάντες αναγκάζονται να παίξουν τα δύσκολα "χαρτιά" τους.

Αυτό το κράτος ονειρεύονταν οι ήρωες της Επανάστασης, όταν έπαιρναν τα χρήματα των Προτεσταντών; Πώς θα ξέφευγαν από τις υποχρεώσεις τους; Πώς θα απέφευγαν να γίνουν οι καταχρεωμένοι "Ινδιάνοι" των Βαλκανίων; Από τότε μέχρι σήμερα με εκείνα τα δάνεια μάς κυβερνάνε οι Προτεστάντες δανειστές μας ...Χρήματα, τα οποία στην πραγματικότητα δεν έφτασαν ποτέ στην Ελλάδα ...και ό,τι έφτασε, το "τσέπωσαν" οι Κωλέτηδες. Αυτά δεν τα είχαν προβλέψει οι επαναστάτες; Πώς ήταν σίγουροι ότι θα απαλλάσσονταν από τους Προτεστάντες; Ποιος ήταν αυτός, ο οποίος τους διαβεβαίωνε ότι τα κίνητρά τους ήταν "φιλελληνικά"; Υπάρχει φιλελληνισμός, όταν υπάρχουν συμφέροντα; Αυτοί οι αφελείς επαναστάτες κατέστρεψαν την παγκόσμια ρωμιοσύνη. Αυτοί έφτιαχναν το μοιραίο ελληνικό "λυχνάρι", το οποίο σε ανύποπτο χρόνο είχαν καταστρέψει οι αρχαίοι Έλληνες.

..."Εμείς θα αναστήσουμε μια πατρίδα, που κεφάλι θα έχει τον Χριστό και όχι ανθρώπους". Εκ των υστέρων βλέπουμε ότι "καλά" τα κατάφεραν. Ούτε στο περίπου τα πράγματα δεν έγιναν έτσι, όπως τα ονειρεύονταν. Ανάστησαν ένα "μαγαζί", που κεφάλι έχει τους Προτεστάντες και όχι Έλληνες ...Δυστυχώς. Τους Έλληνες, από κορυφαίους παράγοντες στον κόσμο, τους έκαναν τον τελευταίο τροχό της άμαξας ...Μας μαλώνει το κουτορνίθι ο Τόμσεν και η χαφιές η Μέρκελ ...Μας κάνει καψόνια ένας σακάτης ...Έχουμε σκιώδη "βασιλιά" έναν ελεεινό λογιστή σαν τον Ράιχενμπαχ. Εμείς δεν κατηγορούμε ούτε τον Κολοκοτρώνη ούτε τον Καραϊσκάκη ούτε τον Μακρυγιάννη ...Η ιστορία τούς κατηγορεί ...Το έργο, το οποίο τελικά άφησαν πίσω τους, είναι αυτό που τους καταδικάζει. Δεν τους κατηγορούμε απαραίτητα για προδοσία. Να συμφωνήσουμε ότι ήταν τίμιοι άνθρωποι ...Όμως, αυτό από μόνο του δεν φτάνει ...Πολλές φορές η άγνοια είναι πολύ πιο επικίνδυνη από την προδοσία.

Με την προδοσία μπορείς να χαρίσεις ένα αεροπλάνο σε ξένους, για να εκμεταλλεύονται τους πραγματικούς ιδιοκτήτες του. Με την άγνοια μπορείς να το ρίξεις στη θάλασσα και να τους σκοτώσεις όλους. Η άγνοια των αγράμματων επαναστατών γι' αυτόν τον λόγο τρόμαξε ολόκληρη τη ρωμιοσύνη, όταν εκδηλώθηκε η ελληνική επανάσταση. Με αυτήν την επανάσταση διέλυσαν μια ονειρεμένη κατάσταση αιώνων. Ρωμιοί έκαναν μόνοι τους τόσο κακό στη ρωμιοσύνη, όσο δεν κατάφεραν όλοι μαζί οι εχθροί της. Αυτοί έγιναν η αιτία να ακυρωθεί το έργο του Αλεξάνδρου στην Ανατολή ...Το "νέφος" συμπυκνώθηκε πάνω από την Ελλάδα και εξαιτίας των καταστροφών έπεσε σαν ματωμένες "σταγόνες".

Η "ερημοποίηση" της Ανατολής.

Την ώρα που οι Προτεστάντες "ρύθμιζαν" το εσωτερικό του χριστιανικού κόσμου, δεν παρέλειπαν να κάνουν κάτι ανάλογο και για το Ισλάμ. Έχοντας προηγουμένως "ξεδοντιάσει" το Ισλάμ, ήταν εύκολο να παίξουν τα παιχνίδια τους. Από τη στιγμή που οι κεμαλιστές, οι βενιζελικοί και οι Εβραίοι πρόδωσαν τους Ρωμιούς της καταρρέουσας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, δεν υπήρχε αντίσταση στους χώρους του Ισλάμ. Εξουδετερώθηκαν όλοι οι Ρωμιοί, είτε αυτοί ήταν χριστιανοί είτε εξισλαμισθέντες Οθωμανοί.

Εξουδετερώνοντας αυτούς, στην πραγματικότητα εξουδετέρωσαν τη δύναμη των χωρών της Μέσης Ανατολής ...Πήραν τη "δροσιά" της ισλαμικής γης ...Έδιωξαν το "νέφος", το οποίο δημιουργούσε το "μικροκλίμα" της περιοχής. Όμως, όταν φεύγει η "δροσιά", ακολουθεί η ερημοποίηση ...Αυτό και έγινε. Με την εξαφάνιση των Ρωμιών άρχισε το Ισλάμ να "αγριεύει" ...Να πηγαίνει σε μορφές λειτουργίας, τις οποίες ποτέ άλλοτε δεν είχε δει. Τα "ερπετά" της ερήμου άρχισαν να κυριεύουν το πάλαι ποτέ αναπτυγμένο Ισλάμ ...Τα "ερπετά", τα οποία φρόντισαν οι Προτεστάντες να τα κάνουν πάμπλουτα, εφόσον τους αναγνώρισαν ως βασικούς προμηθευτές πετρελαίου της Δύσης.

Όπως θα αποδειχθεί —και μάλιστα πολύ σύντομα— το παιχνίδι με το πετρέλαιο ήταν απολύτως "στημένο" από την αρχή. Οι Προτεστάντες εμφάνιζαν τα παγκόσμια κοιτάσματα πετρελαίου περιορισμένα, για να τρομοκρατούν τους ανεπτυγμένους λαούς και να τους αποσπούν τεράστια ποσά για την κάλυψη των αναγκών τους, αλλά ταυτόχρονα αυτά τα κοιτάσματα φρόντιζαν να είναι εκείνα, τα οποία τους βόλευαν στον ιμπεριαλισμό τους. Με τον πλούτο των πετρελαϊκών κοιτασμάτων της Αραβίας στην πραγματικότητα έλεγχαν ολόκληρο το Ισλάμ.

Σε αυτήν την περίπτωση είχαν καί την πίτα ολόκληρη καί τον σκύλο χορτάτο. Τα κοιτάσματα εμφανίζονταν περιορισμένα και άρα πανάκριβα και ταυτόχρονα βρίσκονταν στα χέρια εκείνων που τους βόλευαν. Το αποτέλεσμα ήταν να ελέγχουν το Ισλάμ απόλυτα. Γίνονταν οι ίδιοι πάμπλουτοι και πανίσχυροι και έκαναν πλούσιους και τους τοπικούς συνεργάτες τους. Οι Σαουδάραβες έγιναν οι Γενίτσαροι των προτεσταντών σε ολόκληρη τη Μέση Ανατολή. Μια περιοχή, η οποία ήταν για χιλιετίες ολόκληρες η πιο ανεπτυγμένη περιοχή του κόσμου, ξαφνικά "ερημοποιήθηκε". Οι πλούσιοι χώροι, οι οποίοι κάποτε έγιναν τα "θεμέλια" για τους μεγαλύτερους πολιτισμούς στην ιστορία της ανθρωπότητας, έγιναν ξαφνικά χώροι φτωχολογιάς. Όλα αυτά έγιναν, εξαιτίας της κατάρας του πετρελαίου.

Εξαιτίας του πετρελαίου ανατράπηκαν οι μέχρι τότε ισχύουσες κοινωνικές ισορροπίες. Πλούσιοι και ισχυροί έπαψαν να είναι οι γαιοκτήμονες, οι έμποροι ή οι βιοτέχνες και έγιναν οι πετρελαιάδες. Από τη στιγμή που έγινε αυτό, σημαίνει ότι η πλουτοκρατία της περιοχής απέκτησε κοινά συμφέροντα με τα αφεντικά της, που ήταν ταυτόχρονα και πελάτες της και όχι με τον λαό στον οποίον υποτίθεται ανήκαν. Η πλουτοκρατία της περιοχής όχι μόνον δεν αναζητούσε την ανάπτυξη, αλλά αντίθετα επιδίωκε την υπανάπτυξη. Γιατί την βόλευε; ...Για να μην έχουν αντιδράσεις σε μια κοινωνία η οποία πεινούσε και αυτοί αγόραζαν Ρόλς-Ρόυς ...Για να μην έχουν μορφωμένους, οι οποίοι θα αναζητούσαν στη βιομηχανική ανάπτυξη τους μισθούς τους ...Για να μην έχουν "απέναντί" τους κανέναν, ο οποίος να μπορεί να καταλάβει τον ρόλο τους.

Όλα όσα, δηλαδή, βλέπουμε σήμερα να ισχύουν στη Μέση Ανατολή, ήταν απολύτως αναμενόμενα. Από τη στιγμή που συνέφερε στα αφεντικά και πελάτες τους να μην υπάρχει ανάπτυξη, οι πετρελαιάδες δεν επένδυαν σ' αυτήν. Πού "επένδυαν"; ...Όταν δεν μοίραζαν ρολόγια και κιλότες στις πόρνες της Δύσης, δίδασκαν "ηθική" στους φτωχούς νέους και χρηματοδοτούσαν όλες τις εξτρεμιστικές ισλαμικές ομάδες. Γιατί; ...Για να υπάρχει μόνιμα "αιμορραγία" στην περιοχή και ως γνωστόν όπου δεν υπάρχει κοινωνική ειρήνη δεν υπάρχει ανάπτυξη. Ποιος θα επενδύσει στην ανάπτυξη, όταν γύρω ανατινάζονται "καμικάζι" στο όνομα του φανατισμού; Ποιος θα επενδύσει, όταν γνωρίζει ότι θα γίνει στόχος φανατικών, χωρίς να ξέρει γιατί και από ποιους;

Όλα αυτά τα χρηματοδότησαν οι δυνάμεις του πετρελαίου, καθιστώντας το πετρέλαιο την κατάρα της περιοχής. Εκεί όπου άλλοτε έρεε το ζωογόνο "ύδωρ" των Ρωμιών, ξαφνικά πλημμύρισε από "πετρέλαιο", που σκότωσε τα πάντα. Εκεί όπου άλλοτε υπήρχε το ζωογόνο "νέφος", το οποίο δημιουργούσε το "μικροκλίμα" των Ρωμιών, ξαφνικά σκεπάστηκαν τα πάντα από την εβραϊκή "κάπνα" ...Η κόλαση. Ο διωγμός των λίγων Ρωμιών, οι οποίοι είχαν απομείνει στη Μέση Ανατολή, ήταν θέμα χρόνου να συμβεί. Ήταν εχθρικοί απέναντι σε αυτά τα οποία ήθελαν να κάνουν οι Προτεστάντες στη Μέση Ανατολή ...και ως εκ τούτου ανεπιθύμητοι.

Γι' αυτόν τον λόγο μπήκαν στο στόχαστρο των προτεσταντών. Όσοι δεν "εκδιώχθηκαν" από τους άθεους κεμαλιστές με τη Μικρασιατική Καταστροφή, έγιναν θύματα διωγμών "φανατικών" μουσουλμάνων. Την ίδια ώρα —και για ανάλογους λόγους— οι Ρωμιοί έγιναν θύματα διωγμών και στο κράτος του Ισραήλ. Οι σιωνιστές σταδιακά τους έδιωξαν όλους από μια "βάση" τους, στην οποία διέθεταν τεράστια συλλογικά περιουσιακά στοιχεία. Είναι γνωστό ότι οι Άγιοι Τόποι ελέγχονταν από τους Ρωμιούς και αυτούς σταδιακά τους έδιωξαν από το Ισραήλ. Ο χώρος έχασε τις "άμυνές" του και γι' αυτόν τον λόγο παράγει τώρα άφθονους συνεργάτες της Κλίντον και του Ομπάμα.

Όλα αυτά έγιναν, επειδή κάποιοι "φόρτισαν" το Ισλάμ με φορτία, τα οποία ποτέ δεν είχε ..."Φορτία" άθλια και απάνθρωπα, όπως είναι η Σαρία. Τα "ερπετά" της ερήμου είναι αυτά, τα οποία πρεσβεύουν τη Σαρία ...Η απόλυτη φτωχολογιά της οθωμανικής περιόδου, η οποία δεν υπήρχε πουθενά ...Η Σαρία εμφανίστηκε στην κοινωνική "επιφάνεια" μόνον μετά την επικράτηση των προτεσταντών στο κόσμο ...Μετά την επικράτηση των κυρίαρχων της βιομηχανικής εποχής. Τα πετρέλαια "πλημμύρισαν" τον χώρο και βγήκαν από τις "τρύπες" τους τα "ερπετά" της ερήμου ...Η Σαρία δεν έχει σχέση με το Κοράνι και με τον Αλλάχ ...Η Σαρία εκφράζει τις παραδόσεις των ανθρώπων της ερήμου, οι οποίες προϋπήρχαν της Δωρεάς του Κορανίου. Με Σαρία ζούσαν οι λαοί της ερήμου πολύ πριν την εμφάνιση του Προφήτη. Με Σαρία ζούσαν πριν την εμφάνιση του Χριστού. Με Σαρία ζούσαν πριν καν την εμφάνιση του Αλεξάνδρου ...Καμία σχέση δεν έχουν αυτές οι παραδόσεις με τον Αλλάχ.

Η Σαρία περιγράφει τον τρόπο ζωής των φυλών της ερήμου ...Των φυλών εκείνων, που κάτω από ειδικές και απάνθρωπες συνθήκες έπρεπε να επιβιώσουν και ως εκ τούτου δικαιολογούσαν τις ειδικές και απάνθρωπες παραδόσεις ...Αυτών, οι οποίοι σε φυσιολογικές —και όχι περιπλανώμενες της ερήμου— κοινωνίες προσπαθούν να επιβάλουν τη Σαρία, στην ουσία προσπαθούν να αποκτήσουν την εξουσία ζωής και θανάτου που έχουν οι ηγέτες της ερήμου πάνω στα μέλη των λαών τους. Εκ του πονηρού δηλαδή "πιστεύουν" στη Σαρία, προκειμένου να εξυπηρετήσουν όλων των τύπων τα συμφέροντά τους. Γιατί το κάνουν; ...Γιατί είναι πονηροί. Είναι σαν να γνωρίζει κάποιος πώς να περιποιείται ένα σπασμένο χέρι και —για να ασκεί εξουσία— να σπάει τα χέρια όλων όσων βρίσκονται γύρω του.

...Αυτό ακριβώς είναι η Σαρία ...Είναι η παράδοση ανθρώπινων συνόλων, τα οποία πρέπει να επιβιώσουν με τις λιγότερες δυνατές απώλειες μέσα στην έρημο ...Είναι μια παράδοση πολύ εξειδικευμένου και επικίνδυνου περιβάλλοντος ...Σαν να λέμε μια "παράδοση", η οποία μπορεί να σου εξηγήσει και πόσο σωτήρια μπορεί να είναι η κατάποση των ούρων σε μια οριακή κατάσταση δίψας μέσα στην έρημο. Αυτό πράγματι μπορεί να είναι σωστό και μπορείς να το κάνεις κάποια στιγμή στη ζωή σου, αν βρεθείς στην απόλυτη ανάγκη να αγωνίζεσαι για την επιβίωση μέσα στην έρημο.

Μπορεί κάπου να το δεις γραμμένο ακόμα και —σαν "εντολή του Θεού"— να το κάνεις, προκειμένου να σωθείς. Εφόσον ο Θεός αγαπάει τον άνθρωπο, μπορεί όχι απλά να του το προτείνει, αλλά να τον διατάξει να το κάνει, προκειμένου να σωθεί ...Να τον διατάξει να πιει τα ούρα του, προκειμένου να κερδίσει ώρες επιβίωσης και άρα και μια παραπάνω ελπίδα για τη σωτηρία ...Να τον διατάξει, προκειμένου να φτάσει να βρει νερό, να συρθεί σαν το φίδι, αν δεν μπορεί να περπατήσει. Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι πάντα —και σε όλες τις καταστάσεις— όλα αυτά σωστά. Δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, όταν βρίσκεσαι δίπλα σε μια βρύση ή σε ένα ποτάμι, επειδή αυτό είναι "σωστό" και θεάρεστο ...για την έρημο. Δεν μπορείς να σέρνεσαι σαν το φίδι, όταν είσαι υγιής και μπορείς να περπατάς όρθιος στον δρόμο. Ό,τι προτείνει ως λύση ο Θεός είναι σωστό, αλλά πρέπει πάντα να γνωρίζεις σε ποιον το λέει και σε ποιες συνθήκες βρίσκεται αυτός, ο οποίος ζητάει βοήθεια από τον Θεό.

Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα με τη Σαρία. Η Σαρία είναι η παράδοση των νομαδικών φυλών της ερήμου ...Η παράδοση των οδοιπόρων της ερήμου ...Η παράδοση αιώνων, η οποία τους επέτρεπε να επιβιώνουν εκεί όπου ο άνθρωπος είναι "ελάχιστος" και ο θάνατος γύρω του. Η Σαρία, όμως, δεν έχει καμία σχέση με τις φυσιολογικές συνθήκες. Δεν έχει καμία σχέση με τη λειτουργία των συνηθισμένων ανθρώπινων κοινωνιών. Αυτό δεν το λέμε εμείς. Αυτό ακριβώς σημαίνει η ίδια η λέξη. "Σαρία" είναι "ο δρόμος προς την πηγή ύδατος" από το ρήμα "shara'a" (شرع) ...Σαρία είναι ό,τι πρέπει να κάνεις, προκειμένου αυτόν τον μακρύ και δύσκολο δρόμο να τον ολοκληρώσεις, για να σωθείς.

Τι μπορεί να προσφέρει αυτή η γνώση για κάποιον, ο οποίος κάθεται δίπλα σε ένα ποτάμι, μια πηγή ή μια βρύση; Τι μπορεί να προσφέρει αυτή η γνώση για κάποιον, ο οποίος μπορεί να τρέξει ως άνθρωπος; Όποιος την προτείνει, το κάνει εκ του πονηρού. Δημιουργεί τεχνητές συνθήκες ερήμου, για να επωφελείται από τις παραδόσεις της. Πώς διαφορετικά ένα ζώο ενενήντα "χειμώνων" θα διεκδικήσει μια νεαρή γυναίκα λίγων "ανοίξεων"; ...Ένα ζώο στην έρημο με ένα παγούρι νερό μπορεί να διεκδικήσει ό,τι θέλει. Άρα; Άρα κάνουμε την κοινωνία "έρημο", για να έχουν αξία τα "παγούρια" μας. Φτωχοποιούμε την κοινωνία, για να έχουν αξία τα χρήματά μας ...Η Σαρία είναι η χαρά των πορνόγερων, των παιδεραστών και των διεστραμμένων ...Η χαρά αυτών, που με τα χρήματά τους μπορούν να "ξεγελάνε" τον χρόνο και τους ανθρώπους.

Η Σαρία εκφράζει καθαρά και αποκλειστικά τις παραδόσεις των "ερπετών" της Σαουδικής Αραβίας. Παραδόσεις, οι οποίες ευνοούν και όλα τα υπόλοιπα "ερπετά" του σαουδαραβικού περιγύρου. Η σύγχρονη Σαρία, η οποία σήμερα ταλαιπωρεί τους λαούς, είναι αποτέλεσμα των επιλογών των ιμπεριαλιστών ...Φτάνει μέσα στο Ισλάμ, μέχρι εκεί όπου "φτάνουν" τα πετροδολάρια των Σαουδαράβων. Γι' αυτόν τον λόγο οι Σαουδάραβες φτωχοποίησαν το πιο πλούσιο μέρος στον κόσμο. Μετά ανοίγουν έναν δρόμο οριακής και εξαρτώμενης επιβίωσης με τα πετροδολάρια και κατόπιν ακολουθεί και η Σαρία. Με αυτήν έλεγχαν τους οικείους τους και με αυτήν προσπάθησαν να ελέγξουν ολόκληρο το Ισλάμ. Αυτά τα "ερπετά" με τα άπειρα χρήματά τους προσπάθησαν —και σε έναν βαθμό κατάφεραν— να συνδέσουν τη Σαρία με τον σουνιτισμό ...Να μετατρέψουν δηλαδή την παράδοση της ερήμου σε παράδοση του Ισλάμ ...πράγμα όχι απλά λάθος, αλλά εγκληματικό.

Οι θεομπαίχτες όλα αυτά προσπάθησαν να τα χρεώσουν στον Αλλάχ ...Στον Αλλάχ των άπειρων υδάτων "χρέωσαν" την παράδοση των "ούρων". Ο αναγνώστης καταλαβαίνει πλέον και το μίσος αυτών των "ερπετών" για τους Ρωμιούς. Εφόσον όλοι αυτοί έχουν κέρδος από τη φτωχοποίηση της κοινωνίας, ευνόητο είναι ότι μισούν τους Ρωμιούς, οι οποίοι με τις δραστηριότητές παράγουν πλούτο στις κοινωνίες. Αυτοί, οι οποίοι με τα "παγούρια" τους ήθελαν να εξουσιάσουν τον ερημοποιημένο κόσμο που ονειρεύονταν, μισούσαν αυτούς, οι οποίοι λειτουργούσαν σαν "πηγές" και όλοι μαζί γέμιζαν "ποτάμια". Αυτά τα "ερπετά" υπό τις εντολές των σιωνιστών έβαλαν τους φανατικούς να διώξουν τους Ρωμιούς από ολόκληρο τον χώρο της Μέσης Ανατολής.

Όπου υπήρχε δήθεν "ξεσηκωμός" εναντίον των Ελλήνων, ήταν μεθοδευμένος από τους Εβραίους και χρηματοδοτημένος από τους Σαουδάραβες. Ας ψάξει κάποιος να βρει πώς έφυγαν από τις εστίες τους οι Ρωμιοί της Αλεξάνδρειας, της Δαμασκού, της Ιερουσαλήμ, της Βηρυτού κλπ.. Αυτά τα "ερπετά" με τις "πλάτες" των προτεσταντών έγιναν οι βασιλείς όλων των άθλιων καθεστώτων της περιοχής. Αδέρφια και ξαδέρφια από την έρημο της Σαουδικής Αραβίας είναι τα κτήνη εκείνα, τα οποία "γύρισαν" τη Μέση Ανατολή στην εποχή του Μεσαίωνα.

Ακόμα και το Χόλυγουντ να παρακολουθεί κάποιος, θα καταλάβει ποιοι τους κατεύθυναν ...Προτεστάντης Βρετανός ήταν ο Λόρενς της Αραβίας. Υπήρχε "άνωθεν" μεθόδευση, για να φτάσουν οι αγράμματοι της ερήμου να γίνουν κυρίαρχοι της περιοχής. Ούτε πριν από δύο χιλιάδες χρόνια δεν υπήρχαν αυτά τα φαινόμενα, τα οποία βλέπουμε σήμερα στην Αίγυπτο, στη Συρία ή τη Λιβύη ...Όλα αυτά είναι επιλογές των προτεσταντών ...Επιλογές των αφεντικών των "ερπετών", που βασανίζουν τις κοινωνίες με τις οπισθοδρομικές απόψεις τους και ταυτόχρονα οι ίδιοι είναι οι καλύτεροι πελάτες των πορνείων αυτού του κόσμου ...Των "ερπετών", που, παραβαίνοντας το πνεύμα του Κορανίου, "έκλεψαν" το πετρέλαιο από τους θεόφτωχους μωαμεθανούς, για να μπορούν οι ίδιοι να ζουν σαν μεγιστάνες ...Των "ερπετών", που στην πραγματικότητα είναι πράκτορες του σιωνισμού και υπεύθυνοι για όλη την αιματοχυσία στη Μέση Ανατολή ...Πράκτορες των σιωνιστών, που χρηματοδοτούν οι ίδιοι τη δήθεν βίαιη αντισιωνιστική αντίδραση των μωαμεθανών, για να την εισπράττουν σε τεράστια κέρδη από τα "αφεντικά" τους.

Αυτό το παιχνίδι παίζουν σε ολόκληρο τον χώρο του Ισλάμ και με αυτό ελέγχουν μια ολόκληρη θρησκεία. Πάλι το πετυχημένο παιχνίδι του "καλού" και του "κακού". Οι πετρελαιάδες πληρώνουν τον φανατισμό της Σαρίας και αυτός ο φανατισμός "γεννά" τον τρομοκρατικό "βραχίονά" του ...Τον δολοφονικό "βραχίονα" της Αλ Κάιντα ...Της "τρομοκρατικής" οργάνωσης του Σαουδάραβα πολυεκατομμυριούχου τενεκέ Μπιν Λάντεν. Με χρήματα της Σαουδικής Αραβίας οι φανατικοί απειλούν τη Δύση και οι Προτεστάντες —σαν ο υπέρτατος εκφραστής του "καλού"— επεμβαίνουν παντού, για να σώσουν τον κόσμο. Όπου θέλουν να επέμβουν, "βλέπουν" την Αλ Κάιντα και όπου δεν "φαίνεται" η Αλ Κάιντα, την στέλνουν οι ίδιοι, για να την "δουν" και οι υπόλοιποι.

Όπως αποδεικνύεται από πρόσφατες αποκαλύψεις, όλοι αυτοί οι φανατικοί ισλαμοφασίστες κινούνται όπου βολεύει τους Προτεστάντες. Με χρήματα των Σαουδαράβων λειτουργούν σαν συγκοινωνούντα δοχεία ...Πάντα βέβαια με το άλλοθι της πίστης στον Αλλάχ και βέβαια στα άπειρα πετροδολάρια, τα οποία ρέουν προς κάθε κατεύθυνση που ευνοεί τους Προτεστάντες. Σε αυτό το παιχνίδι παίζει και ο Ερντογάν. Με τα πετροδολάρια του αίματος παριστάνει τον αναμορφωτή της τουρκικής οικονομίας ...Ο γνωστός ποδοσφαιριστής "Σουλτάνος", ο οποίος θέλει να κόψει τα φιλιά των Τούρκων και να ντύσει τις Τουρκάλες με φερετζέδες.

...Ο γνωστός "ηθοποιός", που με χρήματα των Σαουδαράβων δίνει "παραστάσεις" αντιαμερικανισμού και αντισιωνισμού κάθε φορά που βολεύει τα "αφεντικά" ...Ο κολλητός του Μόρσι και όλων των ισλαμοφασιστών της περιοχής ...Ο πνευματικός "γιος" του φυγά και αμερικανόδουλου Φετουλάχ Γκιουλέν για τον οποίο αποκαλύπτεται από τον τουρκικό τύπο ότι ήταν σπόνσορας των κυκλωμάτων εμπορίας ναρκωτικών στα Βαλκάνια και χρηματοδότης της "απελευθέρωσης" του Κοσόβου ...Μέγας χορηγός του Ουτσεκά ...Με χρήματα των Σαουδαράβων γίνονται όλα αυτά ...Με χρήματα, τα οποία κατευθύνονται εκεί όπου βολεύει τους Προτεστάντες προκειμένου να τρομοκρατούν και να ελέγχουν τους λαούς ...Με χρήματα, τα οποία εξυπηρετούν την αμερικανική πολιτική όπου αυτήν έχει ανάγκη ...Με χρήματα, τα οποία αυτήν τη στιγμή "ματώνουν" την επίσης ισλαμική Συρία.

Όλα αυτά τα παιχνίδια με τους δήθεν πιστούς του Ισλάμ τα παίζουν οι Προτεστάντες εδώ και έναν αιώνα με τον ίδιο απαράλλαχτο τρόπο. Είναι παιχνίδια, τα οποία πάντα έχουν ως στόχο να επιβάλουν τους δικούς τους σχεδιασμούς, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους ...Παιχνίδια, τα οποία γίνονται εις βάρος των λαών της περιοχής και βέβαια εξευτελίζουν κάθε έννοια θρησκείας και πίστης. Όταν οι δήθεν φανατικοί πιστοί πληρώνονται αδρά και εξυπηρετούν μόνιμα τα συμφέροντα αλλοθρήσκων, αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε να κάνουμε με εξευτελισμό της ίδιας της θρησκείας ...Μιλάμε καθαρά για θεομπαίχτες ...Θεομπαίχτες, οι οποίοι παριστάνουν τους φανατικούς, είτε για να πλουτίσουν είτε για να "πηδήξουν". Προφανώς είδαν ότι ο Αλλάχ καθυστερεί να τους δώσει τα "Ουρί τού Παραδείσου" και είπαν να τα πιάσουν μόνοι τους.

Όμως, προϋπόθεση για αυτά τα παιχνίδια ήταν πάντα να μην υπάρχουν παράγοντες αντίστασης ...Μορφωμένοι παράγοντες, οι οποίοι θα καταλάβαιναν τι συμβαίνει και ως εκ τούτου θα το απέτρεπαν. Τέτοιοι παράγοντες ήταν οι Ρωμιοί. Παιχνίδια αυτού του είδους δεν θα μπορούσαν να γίνουν με τους Ρωμιούς στην περιοχή. Οι Ρωμιοί σε αυτά τα παιχνίδια ήταν έμπειροι και δεν θα τα επέτρεπαν. Δεν θα επέτρεπαν να διαλυθεί ο παραγωγικός μηχανισμός της περιοχής και να ξαναγυρίσει στην εποχή της φεουδαρχίας, εξαιτίας του φανατισμού. Αυτό το γνώριζαν οι Προτεστάντες και γι' αυτόν τον λόγο δεν τους ήθελαν εξ’ αρχής στην περιοχή. Δεν ήθελαν τους Ρωμιούς, όπως δεν ήθελαν και κανέναν άλλον, που να είχε την οποιαδήποτε σχέση με την παραγωγή και να επένδυε σ' αυτήν.

Γι' αυτόν τον λόγο ενίσχυσαν τους Σαουδάραβες έναντι όλων των υπολοίπων ...Ενίσχυσαν εκείνους, οι οποίοι δεν γνώριζαν να κάνουν τίποτε και σε κανέναν τομέα ...Ενίσχυσαν εκείνους, οι οποίοι το μόνο που γνώριζαν είναι πώς να επιβιώνουν στην έρημο και να διαχειρίζονται "ζωογόνες" πλουτοπαραγωγικές πηγές έναντι ανθρώπων, οι οποίοι τις έχουν απόλυτη ανάγκη ...Ενίσχυσαν τους ξυπόλητους, οι οποίοι απλά περπατούσαν πάνω από κοιτάσματα πετρελαίου. Αυτοί οι φτωχοί "τενεκέδες", οι οποίοι αναβαθμίστηκαν και μετράνε τον πλούτο τους σε "βαρέλια", έδωσαν τον "ρυθμό" στην περιοχή τον τελευταίο αιώνα.

Εξαιτίας τους εξουδετερώθηκαν όλες οι παραγωγικές δυνάμεις της παραγωγής. Εξουδετερώθηκαν οι κτηματίες των πιο εύφορων περιοχών του Πλανήτη. Εξουδετερώθηκαν βιοτέχνες με παράδοση αιώνων στις διάσημες για τις παραγωγές τους πόλεις της περιοχής. Επιβλήθηκαν οι ξυπόλητοι της ερήμου και τελείωσαν για πάντα το Ισλάμ. Αυτή η απόλυτη καταστροφή στους χώρους της Ανατολικής Μεσογείου ήταν το ζητούμενο των επιλογών τους. Με αυτήν την καταστροφή στην ουσία εξουδετέρωσαν τους Ρωμιούς ...Εξουδετέρωσαν τους μεγάλους εχθρούς των "αφεντικών" τους. Από εκεί και πέρα ήταν εύκολο να περάσει ο χώρος του Ισλάμ στον έλεγχό των Προτεσταντών. Αυτοί ήταν οι πλούσιοι πελάτες των πετρελαιάδων και το Ισλάμ είχε μόνον πετρέλαια ...Αυτοί πλήρωναν ...και όποιος πληρώνει δίνει τον "ρυθμό" που θα "χορεύουν" οι υπόλοιποι.

Όλα τα δήθεν έξυπνα παιχνίδια, τα οποία έπαιξαν οι Αμερικανοί στον χώρο του Ισλάμ, ήταν εκ του ασφαλούς. Με τους αντιπάλους τους εξουδετερωμένους, δεν είχαν να φοβούνται τίποτε απολύτως. Με αντιπάλους κάτι θρησκόληπτους, που, όταν θυμώνουν, πετάνε τα παπούτσια τους σε φωτογραφίες, δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος για τον ιμπεριαλισμό τους. Με τέτοιους αντίπαλους βγήκε το ζώο η Χίλαρι και είπε το γνωστό ..."We came, we saw, he died!", δηλαδή ..."Ήρθαμε, είδαμε, πέθανε!» ...εννοώντας τον Καντάφι ...Εδώ και έναν αιώνα όλα τα κάνουν εκ του ασφαλούς, εφόσον δεν υπήρχε κανένας να αντιδράσει στην κυριαρχία τους. Η Νέα Ρώμη δεν υπήρχε και η Ρώμη ήταν απολύτως νικημένη ...Όλα πάνω στον αρχικό σχεδιασμό των Εβραίων ...Με δύο Παγκόσμιους Πολέμους "καθάρισαν" ολόκληρο το τοπίο του ανταγωνισμού.

Όλα όσα ακολούθησαν ήταν εύκολα. Οι Εβραίοι ακολούθησαν έναν σχεδιασμό "πατρόν", για να στήσουν την αυτοκρατορία τους ...Θα μιμούνταν τους Ρωμιούς ...Θα έβαζαν τους Αμερικανούς να "καμαρώνουν" σαν Φατίχ αυτού του κόσμου και οι ίδιοι θα παρίσταναν τους "σκιώδεις" συμβούλους του. Στην κυριολεξία έγιναν Ψευδορωμιοί της Ψευδορώμης τού Μανχάταν. Γνώσεις, συμπεριφορές και πρακτικές ήταν όλα απόλυτα αντιγραφές των ρωμαίικων πρακτικών. Ακόμα και τα μαθήματα των Κολεγίων, τα οποία δημιουργούσαν τους "εκλεκτούς" Νεοταξίτες, ήταν οι γνώσεις των αρχαίων Ελλήνων. Δικά τους ήταν μόνον τα "οικονομικά" των Εβραίων τοκογλύφων και οι "ψυχολογίες" των Εβραίων ανωμάλων.

Από εκεί και πέρα στις περιφέρειες της αυτοκρατορίας τους αντέγραφαν τις παλιές γνωστές ρωμαίικες πρακτικές. Πανομοιότυπα εθνικά συστήματα, τα οποία ελέγχονταν από τα ίδια κέντρα εξουσίας ...Κεμαλιστές, βενιζελικοί και Εβραίοι "αναπαράγονταν" διαρκώς με τα ίδια σε "εκκολαπτήριο" αποκαλυπτικά της ταυτότητάς τους, τα οποία όμως δεν τα "έβλεπε" κανένας. Το Αμερικανικό Κολέγιο Αθηνών της βενιζελικής Ελλάδας δεν διαφέρει σε τίποτε με τα αντίστοιχα Αμερικανικά Κολέγια της κεμαλικής Τουρκίας. Όλα τα όνειρά τους έγιναν πραγματικότητα με την εξουδετέρωση των Ελλήνων ...Το μοναδικό αυτό επίτευγμα, το οποίο, ελάχιστα χρόνια πριν το πετύχουν, θα έμοιαζε ακατόρθωτο ...Πέτυχαν το "αδιανόητο" ...Έβαλαν το "τζίνι" πίσω στο "λυχνάρι".

Υπάρχει ελπίδα;

Για όσο διάστημα υπάρχει ελληνισμός σε αυτόν τον κόσμο, θα υπάρχει ελπίδα, γιατί πάντα θα κινδυνεύουν οι εξουσίες απ’ αυτόν. Ο ελληνισμός στα όρια πάντα βρίσκει δυνάμεις να παράγει τις γνώσεις που είναι απαραίτητες για να σωθεί ...Να σωθεί όχι μόνον ο ίδιος, αλλά και οι υπόλοιποι λαοί. Δεν είναι η πρώτη φορά που θα αναγκαστεί να δώσει τη μάχη της επιβίωσης. Επιβίωσε, όταν έπεφταν πάνω του τα "στίφη" των βαρβάρων και θυσιαζόταν χωρίς να έχει εξασφαλίσει ούτε έναν μάρτυρα για να κοινοποιήσει στους λαούς την αυτοθυσία του. Τώρα, που ο κόσμος είναι μικρός και ο χρόνος κυλά πολύ γρήγορα, για τους Έλληνες είναι μια ευκαιρία για "πάρτι" ...Μια ευκαιρία, για να δείξουν ότι τα χρόνια που πέρασαν δεν τους άλλαξαν ...Για να δείξουν ότι δεν διαφέρουν στο "μέταλλο" από τους προγόνους τους.

...Υπάρχει λοιπόν ελπίδα. Η Προτεσταντική Νέα Τάξη δεν έχει τις αντοχές εκείνες, οι οποίες θα την έκαναν άτρωτο αντίπαλο ...Θέμα "μηχανικής" είναι. Με ιμιτασιόν υλικά δεν πας μακριά. Πάνω από δύο χιλιετίες άντεξαν οι αυτοκρατορίες των Ρωμιών και έπρεπε να "καεί" ο κόσμος, για να βγουν από τη διαχείριση με δόλο και βία. Η σημερινή αυτοκρατορία των προτεσταντών και των Εβραίων είναι ψεύτικη ...Περισσότερο με τέντα γύφτων μοιάζει παρά με λιθόκτιστο κάστρο. Στήθηκε σε ελάχιστο χρόνο, σαν να ήθελαν να προλάβουν ένα "πανηγύρι" για μια κονόμα και αδιαφόρησαν για το μέλλον ...Το μέλλον όχι το δικό τους, το οποίο δεν φαινόταν ιδιαίτερα λαμπρό αλλά το μέλλον του ίδιου του ιμπεριαλισμού. Τον ιμπεριαλισμό στο σύνολό του απειλούν να γκρεμίσουν με την ηλιθιότητά τους. Αυτοκρατορία, η οποία "χτίστηκε" το 1945, δεν είναι δυνατόν να απειλείται με γενική κατάρρευση το 2013 ...Οι περισσότεροι άνθρωποι θα ζήσουν περισσότερο απ’ αυτήν.

Λογικό είναι αυτό. Όλα τα "υλικά" της ήταν στο "περίπου" αυτά που χρειάζονταν. Από τους "αποίμαντους" Προτεστάντες, οι οποίοι έκαναν ό,τι τους κατέβαινε στο κεφάλι χωρίς συντονισμό, μέχρι τους σιωνιστές, οι οποίοι θα μπορούσαν να "πουλήσουν" ακόμα και τις "πολεμίστρες" του "κάστρου", προκειμένου να κονομήσουν, όλα είναι λάθος ...Λάθος "υλικά" σε έναν σχεδιασμό τόσο "προχωρημένο", που είναι αμφίβολο ότι θα τον άντεχε ακόμα και η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στα καλύτερά της ...Όλα Ιμιτασιόν σε ένα σχέδιο γεμάτο "φαντασία" ...Ιμιτασιόν κατακτητές οι Αμερικανοί Προτεστάντες και ιμιτασιόν "Ρωμιοί" οι Εβραίοι.

Οι Προτεστάντες των ΗΠΑ δεν ήταν ποτέ κατακτητές. Δεν δικαιούνται να ονομάζονται κατακτητές ...Καταπατητές, μπορεί ...Διαφθορείς, μπορεί ...Έμποροι, μπορεί ...Κατακτητές, όμως, όχι ...Οι κατακτητές δίνουν μάχες. Δύσκολες μάχες σώμα με σώμα. Οι Προτεστάντες, όταν επιτέθηκαν στους Ινδιάνους αντιπάλους τους, ήταν μια ολόκληρη τεχνολογική "εποχή" μπροστά από τους αντιπάλους τους. Είχαν πυροβόλα όπλα όταν οι αντίπαλοί τους ήταν οπλισμένοι με ...σκληρά "χόρτα" ...Σκοποβολή "έπαιζαν" με τους Ινδιάνους απέναντί τους. Μοιράζονταν μεταξύ τους φέουδα με το μάτι, χωρίς να τους απασχολεί ποιοι ήταν μέσα. Πιο γελοία κατάκτηση από αυτήν της Βόρειας Αμερικής δεν πρέπει να υπήρξε ποτέ στην ιστορία της ανθρωπότητας.

Υπάρχουν Λούνα Πάρκ στον κόσμο με μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας στην σκόπευση. Για να μην προκαλέσουν με τα εγκλήματά τους τη γενική κατακραυγή του κόσμου, στο τέλος αναγκάστηκαν να παρατήσουν τα "ρωμαϊκά" κόλπα των κατακτητών και να περιοριστούν στην πεζή πραγματικότητα ...Αναγκάστηκαν να φορέσουν τις "πανοπλίες" των εμπόρων και να "ξεγελάσουν" τους Ινδιάνους. Αντί να τους σκοτώνουν εξ’ αποστάσεως, τους έκαναν αλκοολικούς ...Τους έδωσαν και καθρεφτάκια και μετά τους ζητούσαν να τους ξεπληρώσουν με χρήματα που δεν είχαν. Έτσι απέκτησαν την "πατρίδα" τους ...Με διεφθαρμένους και μεθυσμένους Ινδιάνους δημιούργησαν χρέη και αυτά εισέπραξαν στο τέλος με "κατασχέσεις" σαν ήπια "κατάκτηση".

Αυτό όμως είναι καθοριστικό για την ψυχοσύνθεση τους σαν κατακτητές. Όταν κάποιος δεν έχει πολεμήσει για την πατρίδα του, δεν γνωρίζει πότε να σταματήσει όταν πιέζει τις πατρίδες των άλλων ...Δεν γνωρίζει πώς αντιδρά κάποιος, ο οποίος έχει χύσει το αίμα του για την πατρίδα του. Η αφέλεια των αμερικανικών τακτικών —στην επιβολή της σημερινής Νέας Τάξης— σε αυτήν την ιδιομορφία έχουν τη "ρίζα" τους. Επειδή τούς "έπιασε" το κόλπο με τους Ινδιάνους, νομίζουν ότι όλοι οι άνθρωποι και οι λαοί είναι λίγο-πολύ όμοιοί τους. Επειδή με "καθρεφτάκια", αλκοόλ και ψευδοχρέη "αγόρασαν" επιτυχώς την πατρίδα τους, νομίζουν ότι μπορούν να το κάνουν αυτό και στους υπόλοιπους.

Αντιλαμβανόμαστε ότι η σημερινή κρίση χρέους είναι σαν την "κρίση" χρέους, την οποία γνώρισαν οι Ινδιάνοι, όταν μια μέρα "ξύπνησαν" μεθυσμένοι και με "καθρεφτάκια" γύρω τους. Όπως σήμερα κάποιοι "δανειστές", σε συνεργασία με κάποιους διεφθαρμένους ηγέτες, προσπαθούν να πανικοβάλουν τους λαούς, έτσι έκαναν οι Προτεστάντες και με τους Ινδιάνους ...Εκβίαζαν τους μεθυσμένους και αυτοί τρομοκρατούσαν τους υπόλοιπους ...Για να μην χάσουν οι μεθυσμένοι το Ουίσκι, έχασαν οι υπόλοιποι την πατρίδα τους.

Το ακόμα χειρότερο με τους Προτεστάντες είναι ότι με τη συμπεριφορά τους δείχνουν ότι δεν εκτιμάνε τον ίδιο τον άνθρωπο. Πιο σκληροί ιμπεριαλιστές υπήρξαν αναμφισβήτητα από τους Προτεστάντες ...Ιμπεριαλιστές, οι οποίοι σκότωσαν, ακρωτηρίασαν και σακάτεψαν άπειρους ανθρώπους, προκειμένου να επιτύχουν τους στόχους τους. Δεν είναι λοιπόν η σκληρότητα, η οποία καθιστά τους Προτεστάντες μοναδικούς. Αυτό, το οποίο τους καθιστά μοναδικούς είναι άλλο. Κινούμενοι στα "απώτατα" όρια του χριστιανισμού —και κοντά σ' αυτά της αθεΐας— έχουν μια ιδιόμορφη άποψη όχι μόνον περί κόσμου, αλλά και περί ανθρώπου. Επηρεασμένοι τα μέγιστα από τη θεωρία του Δαρβίνου, δείχνουν να "εκτιμούν" μόνον τους εαυτούς τους και ταυτόχρονα να "υποτιμούν" όλους τους υπόλοιπους.

Πολλοί μίλησαν για επικείμενο πόλεμο πολιτισμών. Ο σιωνιστής Χάντιγκτον είχε προβλέψει μάλιστα σύγκρουση πολιτισμών ...Αυτό το θεωρούμε λάθος. Εδώ δεν πρόκειται περί σύγκρουσης πολιτισμών. Δεν πρόκειται περί σύγκρουσης ανθρώπινων πολιτισμών, οι οποίοι πρεσβεύουν διαφορετικά πράγματα. Δεν πρόκειται περί σύγκρουσης ανθρώπινων θρησκειών ή ιδεολογιών ή απόψεων, που διαχωρίζουν τους ανθρώπους "κάθετα" μεταξύ τους. Εδώ πρόκειται περί μιας κατάστασης τελείως διαφορετικής και εξαιρετικά πιο άσχημης. Εδώ πρόκειται περί πολέμου μεταξύ διαφορετικών "ειδών". Πρόκειται περί πολέμου μεταξύ διαφορετικών ανθρωπίνων "ειδών" ...Πολέμου μεταξύ ανθρώπων διαχωρισμένων στο "οριζόντιο" επίπεδο. Σαν να λέμε: πόλεμο μεταξύ του "κατώτερου" Homo erectus και του "ανώτερου"  Homo sapiens ...Πόλεμο επικράτησης για τον ισχυρότερο και πόλεμο επιβίωσης για τον αδύναμο.

...Μιλάμε για πόλεμο του "ανώτερου" Homo Protestant και του "κατώτερου" Homo Normal ...Μιλάμε για τον πόλεμο των ρατσιστών εναντίον όλων των ανθρώπων ανεξαρτήτως θρησκειών ή ιδεολογιών ή φυλετικών χαρακτηριστικών. Οι πάντες θεωρούνται "κατώτεροι" και οι πάντες βρίσκονται στο στόχαστρό τους. Οι Προτεστάντες δεν στοχεύουν δηλαδή κάποια συγκεκριμένη θρησκεία ή δόγμα ή ιδεολογία ...Στοχεύουν τους πάντες. Από την Νέα Υόρκη ξεκινάει αυτός ο πόλεμος ...Από τη "Ρώμη" των Προτεσταντών ...Από την πόλη των Excelsior ...Από την πόλη των "Ανωτέρων" ...Η πόλη των "Ανωτέρων" επιτίθεται σε ολόκληρο τον Πλανήτη.

Με επικεφαλής τους Προτεστάντες οι τοπικοί Γενίτσαροι των Κολεγίων παραδίδουν το ένα κράτος μετά το άλλο στα εξοντωτικά Μνημόνιά τους. Μέσα στον νεοϋρκέζικο "στάβλο" των Ηνωμένων Εθνών έχουν εγκλωβίσει όλα τα κράτη και τους επιτίθενται ασυστόλως. Το νεοϋρκέζικο ΔΝΤ ή η νεοϋρκέζικη Παγκόσμια Τράπεζα αποτελούν τις σύγχρονες "στρατιές" ενός ύπουλου και εξαιρετικά επικίνδυνου πολέμου. Αυτός είναι ένας πόλεμος πιο σκληρός και απάνθρωπος ακόμα και από τον στρατιωτικού τύπου πόλεμο. Είναι πιο σκληρός ο πόλεμος εκείνος, στον οποίο οι άνθρωποι αυτοκτονούν από την αδυναμία να αντέξουν τη ζωή, από έναν συμβατικό πόλεμο, στον οποίο τουλάχιστον οι άνθρωποι κρύβονται για να σώσουν τις ζωές τους.

Τέτοιον πόλεμο έχουν εξαπολύσει οι Προτεστάντες εναντίον της "κατώτερης" ανθρωπότητας ...Οι άνθρωποι, οι οποίοι εφεύραν όλες τις θεωρίες περί ανώτερων ανθρωπίνων "ειδών", σήμερα επιτίθενται μαζικά σε ολόκληρη την ανθρωπότητα ...Οι άνθρωποι, οι οποίοι θεωρούν ότι μόνον αυτοί δικαιούνται να είναι ιδιοκτήτες του Πλανήτη, έχουν αποφασίσει να τον στερήσουν από όλους τους υπόλοιπους ...Οι άνθρωποι, οι οποίοι εφεύραν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και σήμερα προσπαθούν να μετατρέψουν τον Πλανήτη σε ένα τεράστιο στρατόπεδο συγκέντρωσης λαών ...Οι άνθρωποι, οι οποίοι μετέτρεψαν ανθρώπους σε πειραματόζωα, για να δοκιμάσουν νέα φάρμακα ...Οι άνθρωποι, οι οποίοι εφεύραν αρρώστιες, για να πουλήσουν φάρμακα, τα οποία δεν είχαν χρηστική αξία.

 Αυτός είναι ο τελευταίος παγκόσμιος πόλεμος των Προτεσταντών. Με τα "όπλα" των δανείων και τις "μπότες" των παγκόσμιων τραπεζικών ιδρυμάτων χτυπάνε τους πάντες, είτε σε συλλογικό είτε σε ατομικό επίπεδο. Από εκεί ξεκινάει μια συμπεριφορά, η οποία τους κάνει αντιπαθείς στους πάντες. Θεωρούν πως, σαν "ανώτεροι" οι ίδιοι, μπορούν —ή δικαιολογούνται τέλος πάντων— να κάνουν αυτά, τα οποία απαγορεύονται σε όλους τους άλλους ...Όταν οι άλλοι διαφθείρουν, είναι ανήθικοι και απατεώνες ...Όταν διαφθείρουν οι Προτεστάντες, είναι δαιμόνιοι μάνατζερ, που ξέρουν να ελίσσονται ...Όταν οι άλλοι διαφθείρονται, είναι βρομεροί υπάνθρωποι ...Όταν διαφθείρονται οι Προτεστάντες, είναι ικανοί υπεράνθρωποι, που δικαιούνται τα δώρα της ευγνωμοσύνης.

Οι περισσότεροι άνθρωποι, που τους μισούν, το κάνουν, γιατί είναι υποκριτές. Ακριβώς, γιατί συχνά-πυκνά πιάνονται να κάνουν αυτά, τα οποία υποκριτικά απαγορεύουν να κάνουν οι άλλοι. Για να καταλάβει ο αναγνώστης τι ακριβώς σημαίνει προτεστάντης, δεν έχει παρά να δει τον Τόμσεν ...Αυτόν, ο οποίος έχει αναλάβει να "σωφρονίσει" τους διεφθαρμένους Έλληνες. Μόνον στο χυδαίο βλέμμα του να εστιάσει κάποιος, καταλαβαίνει με ποιον έχει να κάνει. Ο άνθρωπος είναι γνήσιος προτεστάντης ...Αισθάνεται "γνήσια" ανώτερος από τους κοινούς ανθρώπους.

Γιατί τα λέμε αυτά; Γιατί δεν μπορεί ένας άνθρωπος, ο οποίος διεκδικεί και κερδίζει για τον εαυτό —ως εργαζόμενος— μισθό χιλιάδων ευρώ μηνιαίως, να βγαίνει και —σαν νέος "Ιησουίτης" της οικονομίας— να ισχυρίζεται πως ένας λαός ολόκληρος δεν πρέπει να πληρώνεται μισθό πάνω από 350 ευρώ. Αυτό μπορεί να το πει μόνον κάποιος, ο οποίος θεωρεί τον εαυτό του "ανώτερο" από τους άλλους. Εδώ ακριβώς αποκαλύπτεται η νοοτροπία του. Θεωρεί ότι υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι μπορούν και "δικαιούνται" να ζήσουν με 350 ευρώ, αλλά ο ίδιος —και φυσικά κάποιοι όμοιοί του— δεν είναι ανάμεσα σ' αυτούς ...Μάλιστα ομαδοποιεί τους ανθρώπους με ειδικά κριτήρια καταγωγής. Θεωρεί, για παράδειγμα, ότι δεν είναι δυνατόν να παίρνουν οι Έλληνες μεγαλύτερη σύνταξη από τους Γερμανούς ή τους Δανούς ή ακόμα και τους Λιθουανούς.

Προφανώς αυτός και οι όμοιοί του Γερμανοί ή Δανοί ή Αμερικανοί έχουν "ανώτερες" ανάγκες σαν "ανώτερα" όντα και γι' αυτό δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να τους καλύψει ένας κοινός ανθρώπινος μισθός. Μιλάνε για τους ανθρώπους όπως μιλάνε οι φαρμαδόροι για τα ζώα τους, που πρέπει να αποφασίσουν μόνοι τους —και χωρίς να ρωτήσουν τα ίδια— για τις ποσότητες της τροφής που "πρέπει" να καταναλώνουν. Μιλάνε για τους ανθρώπους και νομίζεις ότι μιλάνε για ένα "είδος", το οποίο δεν τους αφορά και μάλλον τους ανταγωνίζεται, εφόσον διεκδικεί απ’ αυτά που οι ίδιοι έκριναν ότι τους ανήκουν. Τους ρατσιστές δεν τους καταλαβαίνουμε από τις στολές και τις σβάστικες ...Τους καταλαβαίνουμε από το πώς αντιλαμβάνονται τους εαυτούς τους σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Δεν μπορεί ένας Τόμσεν, που είναι γνωστό ότι διαπραγματεύτηκε σκληρά για τα αφορολόγητα προνόμιά του, να βγαίνει και να προσπαθεί να εξευτελίσει έναν ολόκληρο λαό με την κατηγορία της φοροδιαφυγής. Υψηλόμισθος φοροφυγάς είναι αυτός, ο οποίος "μαλώνει" καθημερινά τους φτωχούς Έλληνες, που δίνουν μάχη για την επιβίωση. Θεωρεί τη φοροδιαφυγή ανήθικη και για τον εαυτό του θεωρεί δίκαιη τη φοροαπαλλαγή ...Ο τύπος είναι πραγματικό ζώον ...Μπορεί να μαλώσει ένα ζευγαράκι, επειδή έχει το θράσος να κάνει σεξ πριν τον γάμο και ταυτόχρονα να ξεκουμπώνει το παντελόνι του, για να πάρει τη θέση τού νεαρού ...Τον Τόμσεν να σκέφτεται ο αναγνώστης και θα έχει πάντα μπροστά του ένα "μέτρο" της προτεσταντικής "ηθικής".

Το ίδιο ιμιτασιόν είναι και οι Εβραίοι "Ψευδορωμιοί". Οι Ρωμιοί σε όλη τους την ιστορική πορεία στηρίζονταν στον κόπο τους ...Στις θυσίες τους. Με άπειρο αίμα και πόνο απέκτησαν την αυτοκρατορία τους και από αυτήν τη μοίρα δεν εξαίρεσαν τα παιδιά τους. Με πόλεμο κέρδισαν την αυτοκρατορία τους οι Ρωμιοί και σε πόλεμο έβαζαν τα παιδιά τους ακόμα και στις περιόδους ειρήνης. Τα έβαζαν κι αυτά να κοπιάζουν εξίσου, ώστε να αναλάβουν τη διαχείριση. Τα βασάνιζαν, ώστε να γίνουν οι καλύτεροι και να είναι αναντικατάστατοι. Βασάνιζαν τα παιδιά τους, για να φτάσουν στο επιθυμητό επίπεδο. Ρίσκαραν τις προσωπικές τους σχέσεις με τα παιδιά τους, προκειμένου να τα αναγκάσουν να θυσιαστούν για να "προκόψουν". Γιατί; ...Για να μην μπορεί κανένας να τους παρακάμψει, όσο κι αν το επιθυμεί ...Για να τους κάνουν "πιλότους", οι οποίοι δεν θα φοβούνται κανενός το "πιστόλι" μέσα στο "σκάφος" τους. Το να είναι δηλαδή κάποιος γιος σημαντικού Ρωμιού, ήταν περισσότερο βάρος παρά προνόμιο.

Οι Εβραίοι βρίσκονται στον "αντίποδα" αυτής της συμπεριφοράς. Έφτιαξαν μια αυτοκρατορία, η οποία μετά βίας θα ξεπεράσει τον μισό αιώνα ζωής και θα φύγουν από τη διαχείριση μόνοι τους και με τις κλωτσιές ...Ο απόλυτος ορισμός του "ιμιτασιόν". Όταν μπορούν, αποφεύγουν κάθε κόπο. Σπουδάζουν στα καλύτερα κολέγια του κόσμου, "σπρώχνονται" για τις υψηλότερες φιλοδοξίες που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος και αυτοί "ζηλεύουν" τους προγόνους τους ...Τους προγόνους τους, οι οποίοι εντελώς ανέμελοι διακρίνονταν στα πορνεία και στα χαμαιτυπεία. Μίλησε πρόσφατα ο "ειρηνιστής" και "μεγιστάνας" Σόρος και μας αποκάλυψε ότι νοσταλγεί τα χρόνια που δήθεν οι Ναζί τον κυνηγούσαν μαζί με τον πατέρα του ...Ότι τους κυνηγούσαν δεν το αμφισβητούμε ...Πάντα κάποιος κυνηγάει τους Εβραίους ...Τα περί Ναζί αμφισβητούμε.

Τέτοιοι είναι πάνω-κάτω οι περισσότεροι σιωνιστές ...Απολαμβάνουν κάτι, όταν το κάνουν "παράνομα" ...Όταν δεν το δικαιούνται ...Όταν το αρπάζουν από κάποιον άλλον, ο οποίος το δικαιούνταν. Ο Σαρκοζί μπορεί να ήταν ευτυχισμένος ως Πρόεδρος, μόνο και μόνο γιατί θεωρούσε ότι στέρησε τη θέση του από κάποιον άλλον, ο οποίος τη δικαιούνταν. Σπουδάζουν στα όρια της αγραμματοσύνης, για να συγκαταλέγονται τυπικά στους μορφωμένους. Περιορίζονται στα μαθήματα της οικονομίας, της νομικής και της κοινωνιολογίας μόνο και μόνο για να έχουν ένα πτυχίο να βάλουν στην κορνίζα ...Όπως οι γύφτοι νομίζουν ότι τα ξέρουν ΟΛΑ, χωρίς να πάνε σχολείο, έτσι και οι Εβραίοι νομίζουν ότι δεν χρειάζονται ΤΙΠΟΤΕ άλλο πέρα από αυτά, τα οποία παίρνουν από το σπίτι τους.

Τα παιδιά των ισχυρών σιωνιστών στην κυριολεξία ζουν ως προνομιούχοι, που δεν τους αφορά τίποτε από όλα όσα αφορούν τους υπόλοιπους. Νομίζουν πως δεν χρειάζονται κανένα άλλο "προσόν" εκτός από αυτά, τα οποία μεταφέρονται από γενιά σε γενιά ως οικογενειακή τους παράδοση. Η οικογένειά τους είναι το μεγαλύτερο "σχολείο", γιατί απλούστατα είναι το ευκολότερο. Όλα τα άλλα τα κάνουν για τον κόσμο που τους παρακολουθεί. Νομίζουν ότι με λίγο κλάμα και μερικές δικαιολογίες μπορούν να καλύψουν τα πάντα. Γιατί να κοπιάζουν, όταν μπορούν να τα καταφέρουν άκοπα; Στη χειρότερη θα αποκαλέσουν ρατσιστή και αντισιωνιστή αυτόν που τους κρίνει και θα τελειώσει το πρόβλημά τους.

Στην "εξώπορτα" της γαλλικής Προεδρίας έφτασε ο Στρος Καν και τον έπιασαν να βιάζει μια καμαριέρα. Δεν πρόλαβε να την "ξεφορτωθεί" ως πρόβλημα και τον κατηγόρησαν για μαστροπεία ...Η απόλυτη απόδειξη ότι καμία εκπαίδευση δεν μπορεί να νικήσει την οικογενειακή "παράδοση" ...Ο άνθρωπος είναι γνήσιος Εβραίος.

Ακόμα κι αν το έκρυβε από το βιογραφικό του, θα καταλαβαίναμε όλοι από τη ζωή του πως είναι Εβραίος. Κανένας άλλος δεν θα "αποπατούσε" πάνω σε ένα τόσο πλούσιο "τραπέζι", το οποίο κάποιοι το έστησαν για λογαριασμό του με πολύ κόπο. Πιθανολογούμε πως το γεγονός ότι έχασε τη θέση του στο ΔΝΤ ή την ευκαιρία να γίνει Πρόεδρος της Γαλλίας, μπορεί και να μην τον πλήγωσε όσο θα νόμιζε κανείς ...Ο Στρος Καν είναι ...Θα μπορούσε να είναι ευτυχής, αν αποκτούσε ένα δικό του πορνείο. Μπορεί αυτήν τη δουλειά να ήθελε να κάνει από τα νιάτα του και απλά κάποιοι άλλοι τον "έσπρωχναν" σε λάθος κατεύθυνση ...Τον Στρος Καν να σκέφτεται κάποιος, όταν σκέφτεται τους σιωνιστές.

Αυτή η αυτοκρατορία έχει φτάσει σήμερα σε αδιέξοδο και η αγωνία της για την επιβίωσή της φαίνεται στον τρόπο που αντιμετωπίζει την Ελλάδα ...Φαίνεται στον τρόπο που αντιμετωπίζει τη "φωλιά" των Ρωμιών ...Φαίνεται στον τρόπο που αντιμετωπίζει το "σημείο" εκείνο, το οποίο φοβάται ότι θα την καταστρέψει. Όπως κάποιος "καρδιοπαθής" πιάνει μονίμως την καρδιά του, κάθε φορά που αισθάνεται δυσφορία, έτσι και οι Προτεστάντες μαζί με τους Εβραίους Ψευδορωμιούς ασχολούνται με την Ελλάδα, κάθε φορά που αισθάνονται κίνδυνο. Νομίζουν πως, αν την ελέγχουν απόλυτα, θα απαλλαγούν ως δια μαγείας από όλα τα άλλα τα προβλήματά τους.

Με τα άγαρμπα χέρια τους "τρίβουν" ένα "λυχνάρι", το οποίο δεν πρέπει να το "τρίβεις" και πολύ περισσότερο δεν πρέπει να το ξύνεις ή να το πιέζεις ...Το "τρίβουν", ενώ ξέρουν πως, όταν τα "τζίνι" βγαίνουν από το "λυχνάρι", πρώτα πλακώνουν στις μπουνιές και στις κλωτσιές αυτούς που παίζουν μ' αυτό και μετά εκτελούν τις ευχές των υπολοίπων ...Πρώτα έφαγαν τις "μπουνιές" τους οι Πέρσες και μετά είδε ο κόσμος τους Ρωμιούς. Τώρα κάποιοι ρισκάρουν να έχουν την τύχη των Περσών ...και αυτό δεν είναι καλό.

Γι' αυτόν τον λόγο λέμε πως δεν πρέπει ο άνθρωπος να χάνει την ελπίδα του. Αν οι "ανώτεροι" είναι σαν αυτούς τους τενεκέδες, οι οποίοι κυβερνάνε σήμερα τον κόσμο, το ανθρώπινο είδος δεν έχει να φοβάται τίποτα ...Σύντομα θα ξημερώσει για όλους μια τέλεια μέρα. Μπορεί να κάνουμε και έναν ζωολογικό κήπο με τα αντιπροσωπευτικότερα δείγματα των "ανωτέρων". Όποιος παριστάνει τον "φαρμαδόρο" ανθρώπων, πρέπει να είναι έτοιμος να μπει και ο ίδιος σε "κλουβί". Όταν επιτίθεσαι σαν ζώο στους ανθρώπους, θα πρέπει, σε περίπτωση αποτυχίας, να είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις τις συνέπειες ...Και οι Excelsior κάποτε κλαίνε ...Θα κλάψουν μαζί με τη "Ρώμη" τους.

...Θα κλάψουν, γιατί πήραν τη χαρά της ζωής από τους ανθρώπους. Αυτό είναι το μεγαλύτερο έγκλημα, που καταλογίζουμε στον προτεσταντισμό. Πολλοί άλλοι ιμπεριαλιστές έκαναν πολύ χειρότερα εγκλήματα στην ανθρωπότητα ...Την "μάτωσαν" στην κυριολεξία. Οι Προτεστάντες έκαναν κάτι τελείως διαφορετικό, αλλά εξίσου σοβαρό ..."Δηλητηρίασαν" την ανθρωπότητα. Προσπάθησαν —και πέτυχαν— να επιβάλουν τη μιζέρια τους στον κόσμο. Επέβαλαν τη "συννεφιά" μιας ζωής, η οποία δήθεν αναζητά απαντήσεις εκεί όπου κανένας άλλος ποτέ δεν είχε ερωτήματα.

Ακριβώς, επειδή μπερδεύονται μεταξύ Θεού και Δαρβίνου, γίνονται γραφικοί ..."Ακροβατούν" εκεί όπου οι άλλοι περπατούν ...και νομίζουν πως είναι "αξιοθαύμαστοι" και βέβαια αδικημένοι, επειδή ο κόσμος δεν αντιλαμβάνεται τις αγωνίες τους ..."Ισορροπούν", όπως τα μικρά παιδιά πάνω σε μια ζωγραφισμένη γραμμή στο πεζοδρόμιο και νομίζουν πως είναι ριψοκίνδυνοι σχοινοβάτες ...Αναζητούν την ουσία της ύπαρξής τους στους απολιθωμένους δεινόσαυρους και χάνουν τη χαρά της Δημιουργίας ...Μπαίνουν στη μιζέρια της εξέλιξης του μεθύστακα Δαρβίνου και χάνουν την κοσμογονία του Θεού ...Καθηλώνονται στο ασπρόμαυρο της αργής εξέλιξης των ειδών και χάνουν όλα τα χρώματα της θεϊκής ανθρώπινης φύσης.

...Εκνευρίζονται, όταν κανένας δεν τους αναγνωρίζει την προσφορά τους στον πολιτισμό, την ίδια ώρα που —ως οπαδοί τού Δαρβίνου— παριστάνουν τους κριτές και αξιολογητές των ανθρωπίνων πολιτισμών και όχι τους δημιουργούς πολιτισμού. Αμφισβητούν αυτά, τα οποία για τους υπόλοιπους ανθρώπους είναι τόσο δεδομένα όσο η βαρύτητα ...και μετά μπερδεύονται ...Μπερδεύονται με την "απλότητα" των σκέψεων των άλλων και περιπλέκουν ακόμα πιο πολύ τις δικές τους. Μόνοι τους παγιδεύονται και μετά αναζητούν δόξα επιβιώσαντα ...Το αποτέλεσμα; ...Τραγικό. Δεν φτάνει που δεν μπορούν να βοηθήσουν τους εαυτούς τους, στο τέλος βλέπουν και όλους τους άλλους σαν "κατώτερους".  

Η μεγάλη Πόρνη.

Θέμα χρόνου είναι να τιμωρηθεί η μεγάλη Πόρνη. Αποκάλυψη ΙΖ'18 ...και η γυναίκα που είδες είναι εκείνη η πόλη η μεγάλη, που βασιλεύει πάνω από όλα τα άλλα έθνη ...Η Πόρνη, την οποία την βλέπουν όλοι, αλλά ελάχιστοι την αναγνωρίζουν. Η Πόρνη είναι η Νέα Υόρκη. Γιατί είναι Πόρνη; ...Γιατί πάντα "κοιμάται" με τους εκάστοτε κυρίαρχους ...Γιατί μεταλλάσσεται, αλλάζει ονόματα και διαρκώς ισχυροποιείται. Η Νέα Υόρκη είναι η τελευταία μορφή της Βαβυλώνας. Η Βαβυλώνα του Αλεξάνδρου ...Η Βαβυλώνα, η οποία στη συνέχεια "κοιμήθηκε" με τους Ρωμαίους και εμφανίστηκε με το όνομα Ρώμη ...Η Βαβυλώνα, η οποία στη συνέχεια "κοιμήθηκε" με τους Ορθόδοξους Ρωμιούς και άλλαξε το όνομά της σε Νέα Ρώμη ...Η Βαβυλώνα, η οποία "ξαναγύρισε" στους Καθολικούς Ρωμαίους, παίρνοντας και πάλι το όνομα Ρώμη ...Η επτάλοφος Πόλη ...Αυτή, η οποία κάθεται πάνω στα επτά "κεφάλια".

Αυτή η Πόρνη είναι τώρα που "κοιμάται" με τους Προτεστάντες με το νέο της όνομα ...Το μυστήριο νέο όνομά της, το οποίο ελάχιστοι γνωρίζουν από πού προέρχεται ...Η Νέα Υόρκη. Ο Θεός, όμως, προειδοποίησε την Πόρνη, η οποία κάθεται σε ένα βάθρο πάνω στα πολλά "νερά" ...η οποία "κάθεται" πάνω στον ΟΗΕ των λαών και των εθνών. Θα της έρθουν τα χτυπήματα δυνατά και "ουρανοκατέβατα" ...Χτυπήματα, τα οποία θα τα ανακοινώσουν Άγγελοι, που κατεβαίνουν από τον Ουρανό. Θα την κλάψουν οι βασιλείς της Γης, αλλά θα την κλάψουν και οι έμποροι της Γης.

Αποκάλυψη ΙΖ'16 ...και αυτά τα δέκα κέρατα και το θηρίο θα μισήσουν την πόρνη και θα την ερημώσουν, θα την γυμνώσουν και θα φάνε τις σάρκες της και τέλος θα την κάψουν με φωτιά. ΙΗ'1. Και είδα έναν άλλο άγγελο να κατεβαίνει από τον ουρανό και φώναξε με δυνατή φωνή, 2 "έπεσε, έπεσε, η μεγάλη Βαβυλώνα και έγινε κατοικία δαιμόνων και φυλακή κάθε ακάθαρτου πνεύματος και ακάθαρτου μισημένου όρνεου 3 από το κρασί του θυμού της πορνείας της ήπιαν όλα τα έθνη και οι βασιλιάδες της γης εκπόρνευσαν με αυτήν, και οι έμποροι πλούτισαν από την δύναμη της ηδυπάθειας της.

Από το κρασί του θυμού της πορνείας της ήπιαν όλα τα έθνη, εφόσον όλα τα έθνη κατά καιρούς ανήκαν σε δόγματα, τα οποία διατηρούσαν "σχέση" με την Πόρνη ...Όλοι οι βασιλείς της Γης εκπόρνευσαν με αυτήν. Πριν την Νέα Υόρκη δεν είχαν εκπορνευτεί όλοι οι βασιλείς της Γης, γιατί δεν είχαν αναλάβει ρόλο ο Προτεστάντες. Μετά την Νέα Υόρκη ολοκληρώθηκε ο κύκλος. Αυτή είναι η Μεγάλη Βαβυλώνα, της οποίας η πορνεία μετέτρεψε τον Μέγα Αετό σε ένα ακάθαρτο και μισητό όρνεο. Αυτή είναι η Μεγάλη Βαβυλώνα, η οποία διεκδικεί τον ρόλο του απόλυτα κυρίαρχου όλης της Γης ...Κυρίαρχου πάνω σε όλες τις θρησκείες και σε όλα τα δόγματα.

...Αυτή είναι που προκαλεί τον Θεό ...Αυτήν θα την κλάψουν οι βασιλείς της Γης, αλλά και οι έμποροί της. Οι βασιλείς δικαίως, θα έλεγε κάποιος. Οι έμποροι γιατί; Γιατί ο ιμπεριαλισμός της Νέας Υόρκης είναι ο ιμπεριαλισμός των Εβραίων τοκογλύφων. Είναι ιμπεριαλισμός εμπορικός και όχι κεφαλαιοκρατικός. Πού βρίσκονται οι έμποροι της Γης, οι οποίοι θα την κλάψουν; ...Εκεί όπου συντονίζεται ο ιμπεριαλισμός αυτός ...Εκεί όπου χτύπησε η φωτιά εξ’ ουρανού ...Στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου ...Στο εβραϊκής ιδιοκτησίας Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου. Η προκαταβολή πρέπει να την "πόνεσε" ...Σε λίγο καιρό θα έρθει και ο υπόλοιπος "λογαριασμός".

Πότε θα γίνει αυτό; ...Όταν θα γίνει η μεγάλη σύγκρουση όλων των βασιλέων της Γης με τον Κύριο. Πού θα γίνει αυτή η σύγκρουση; ...Σε έναν τόπο, ο οποίος ονομάζεται στα εβραϊκά Αρμαγεδδών ...Κοντά στη σημερινή Συρία ...Κοντά στην πόλη Χομς, η οποία σήμερα βομβαρδίζεται ανηλεώς. Τότε η Πόλη η μεγάλη θα σπάσει σε τρία κομμάτια. Στην πραγματικότητα θα αποκαλυφθούν οι τρεις μορφές της, γιατί όλες οι μορφές θα πάρουν μέρος στη σύγκρουση. Εκεί θα μπλέξουν η Νέα Ρώμη, η Ρώμη, η Νέα Υόρκη, αλλά και η Αθήνα των Ρωμιών ...Μαζί με αυτές και η Μόσχα, το Πεκίνο, το Δελχί και το Τόκιο ...Όλοι έχουν συμφέροντα στην περιοχή ...Όλοι θέλουν να έχουν λόγο σ' αυτά, τα οποία γίνονται στη Μέση Ανατολή ...Όλοι οι "βασιλείς" θα μαζευτούν στη γενέτειρα της μεγάλης Πόρνης ...Τότε ο Θεός θα "θυμηθεί" τη Βαβυλώνα και θα της δώσει να "πιει" από το "κρασί" της Οργής και του Θυμού Του.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΤΡΑΪΑΝΟΥ